مشرق نوشت:
انتشار خبر شام ۱۷۰ هزار تومانی در رستوران گردان برج میلاد که بزرگترین رستوران گردان جهان است و بخش متحرک آن در هر ساعت ۳۶۰ درجه میچرخد برای مردمی که درآمد متوسط بیشترشان نزدیک خط فقر است کمی تعجب برانگیز بود. خوردن یک شام خانوادگی پنج نفره در رستوران این برج چیزی نزدیک به یک میلیون تومان آب می خورد.
هرچند به اعتقاد حسن بیادی، نایب رئیس شورای شهر تهران که گفته است "نمی توان ۲۵۰ متر بالای زمین رفت و ساندویچ خورد. همه که نباید در همه جا غذا بخورند."
به گفته این عضو شورای شهر در تمام دنیا چنین رستورانهای گرانی وجود دارد که توریستی است و نمی توان به این رقم که رسمی نیز اعلام نشده انتقاد کرد. این در حالی است که در این برج رستورانهای دیگری هم وجود دارد.
اما نظر جامعه شناسان در این باره چه بود؟
دکتر مجید ابهری، رفتار شناس در این رابطه گفت: اگر این ارقام واقعی باشد سبب گسترش روحیه مصرف زدگی و اشرافی گری می شود. دریافت قیمتهای غیرمتعارف به بهانه گردان بودن و موارد مشابه باعث روحیه رقابت منفی در جامعه می شود. یعنی کسانی که نمی توانند به این مراکز بروند در حسرت می مانند.
وی افزود: در کشوری که قوانین اسلامی حکمفرماست فعالیت اینگونه مراکز که اختصاص به قشر خاصی دارند مغایر با موازین ارزشی و اجتماعی ما است. نفری ۱۷۰ هزار تومان برای یک شام چه مفهومی می تواند داشته باشد. اگر یک جوان بخواهد روزی برای کنجکاوی قدم به این مرکز بگذارد باید درآمد چند روز پدرش را هزینه کند؟ اینگونه حرکتها و قائل شدن تبعیض بین شهروندان جای تامل دارد.
هنوز خبر شام ۱۷۰ هزار تومانی توسط شهروندان تهران هضم نشده بود که گل رخسار مسئول رستوران گردان برج میلاد در گفتگو با یکی از خبرگزاری ها اعلام کرد: سرو بستنی طلای حدوداً ۴۰۰ هزار تومانی از هفته آینده در رستوارن گردان برج میلاد آغاز میشود.
او در توضیح جزئیات سرو این بستی گفته بود: باید بخشی از ظروف این بستنی را از خارج کشور وارد کنیم و با توجه به اینکه قیمت طلا بالا رفته است این بستنی نیز گران تر شده است.
به گفته گلرخسار، ۲ گرم ۳۰ سوت طلای خوراکی در این بستنی استفاده میشود. البته این طلای خوراکی فقط در کشور آلمان تولید میشود و باید وارد کشور کنیم. وی درباره طلای خوراکی میگوید: این طلا به صورت پودر و برگه است و در کشور از هر دوی آن استفاده خواهیم کرد.
اما پس از حاشیه هایی که این خبر ایجاد کرد و حرام دانستن خوردن طلا روابط عمومی برج میلاد تهران با صدور اطلاعیه ای ضمن غیرمسئولانه خواندن این گونه اظهارات تاکید کرد: موضوعات مطرح شده از سوی پیمانکار رستوران گردان درباره سرو نوع خاصی از بستنی به هیچ وجه مورد تایید شهرداری تهران نبوده و نیست و شهرداری تهران از انجام چنین اقداماتی به طور حتم جلوگیری خواهد کرد.
در این اطلاعیه همچنین تاکید شده است: عرضه نوع خاصی از بستنی در رستوران گردان برج میلاد ایده پیمانکار رستوران گردان بوده که در رسانه ها مطرح شده است و به هیچ عنوان تا به حال سرو چنین بستنی در برج میلاد انجام نشده است که با توجه به حرمت شرعی و اجتماعی چنین اقدامی ، شهرداری تهران پس از اطلاع از این امر دستور توقف موضوع را صادر کرده و مانع از انجام چنین طرحی خواهد شد.
اما در ماه های پایانی سال نامه ای جعلی به امضای مدیر عامل سابق برج میلاد که از مسولان انتظامات خواسته بود تا سختگیری کمتری نسبت به حرکات موزون در هنگام برگزاری کنسرت ها در این برج داشته باشند، تکذیب شد. هوشیار مدیر عامل برج میلاد تهران در توضیح این موضوع گفت این نامه جعلی است.
وی ادامه داد: این نامه در سربرگ برج میلاد آسمان که برای دو سال پیش است نوشته شده است. ضمن اینکه در پایان نامه آمده است؛ علی مطهرنژاد، این در حالی است که اسم آقای مطهرنژاد رحیم است.
انتقاد به عدم استفاده از ظرفیت های مخابراتی برج میلاد، مشکلات صدا و تصویر در بالکن برج، تغییر مدیرعامل برج در سکوت خبری و انتشار اخباری مبنی بر نصب تجهیزات انتشار پارازیت که از سوی مدیریت برج تکذیب شد حاشیه های دیگر بلندترین برج پایتخت بود.
2- امثال "مشرق" هم یه چیزی شون می شه، اگر هدف تخریب یه شخص خاص باشه، اعتراف نصفه و نیمه ای می کنه که متوسط درآمد بیشتر مردم نزدیک خط فقره! ولی در حالت عادی از دیدگاه ایشان همه چی آرومه و ما چقدر خوشبختیم و بچه مایه دار!
ببنید من خودم شاید بستنی 2هزار تومانی رو به زور بتونم بخورم اما این دلیل نمیشه که کسای دیگری هم که به لحاظ مالی اوضاعشون مساعد هست مثل بنده رفتار کنند؟
آیا غذایی که در برج میلاد با آن همه خرج و کار سازه ای و مهندسی که روش انجام شده و به قولی نماد یک شهر و پایتخت ایران هست قیمتش می تواند با جیگرکی میدان انقلاب یکسان باشد؟
آیا فکر نمی کنید که اگر قیمت غذا در انجا هم پرسی 5تومان باشد دیگر کسی رغبتی به خوردن غذا در دیگر رستورانها نخواهد داشت؟
آیا بهتر نیست به فکر مسایل مهمتر کشور باشیم؟
آیا فکر نمی کنید اگر جاهایی مثل برج میلاد اگر جذبه ی خاصی برای قشر خاصی نداشته باشند و من و امثال شما دکتر ابهری عزیز هر روز گیر بدهیم به قیمتها و... بدعت ها.... این عزیزان راحت سوار هواپیما شده و در تایلند مالزی ترکیه اسپانیا و....خیلی جاهای دیگری که جذبه شان به مراتب بیشتر است و غذاهاشان نه 170تومان بلکه 2میلیون تومان نیز میرسد در انجا پول خود را خرج می کنند؟ و این یعنی خروج ارز از کشور؟
در عوض توریست انها در برج میلاد با 5تومان یا همان 2دلار خودشان غذا می خورند؟ مگر اینجا کجاس ؟؟
عوض این اسیب ها دکتر ابهری عزیز به اسیبهای دیگرش فکر کنیم
عوض اینکارها پیشنهاد بدیم بستنی 400تومان نه 1میلیون اما عوضش سودش بره جیب شهرداری تهران و شهرداری هم در بودجه های شهریش استفاده کنه...
خواهش می کنم بیایید تفکر کنیم
باور کنید با تفگرات شما ما جوانها بدبخت هستیم نگون بخت خواهیم شد....
امیدوارم نظرم تایید بشه
هر چند هیچ کدام از اینها تا این حد که رسانه ها به آن پرداختند بزرگ نبودند !
که بسر محترمش در لوکس ترین
دانشگاه ایران و لوکس ترین نقطه
از کیش ادامه تحصیل میده و زندگی
میکنه ایا نرویج اشراف گرایی نیست
ایا روحیه رقابت رو از بین نمیبره
ایا بیکار بودن قشر تحصیل کرده
و مدیرانی که به صورت رانتی و
لابی شدن مدیر فلان نهاد که
حتی در مدرک تحصیلیشون هم
ابهام هست روحیه رقابتی در
دنیای علم رو از بین نمیبره
جناب کارشناس در کشورهای
غربی که به وفور از این
نوع خدمات گران قیمت وجود
داره روحیه رقابت وجود نداره
لابد فرار مغز ها هم تقصیر
قالیباف و بستنی طلاهه یا
نه کمبود امکانات و لابی بازی
چاب کنا