ایسنا - استاد غلامحسین سمندری که پنجشنبه هفته گذشته درگذشت و پیکرش در شهرستان باخرز خراسان به خاک سپرده شد، دو تار نواز برجسته‌ای بود که از دهه 50 خورشیدی شهرتش همه ایران را فراگرفت و حتی نام و هنرش به گوش هنرمندان بزرگ موسیقی جهان نیز رسید.
پیش از آنکه شهرت این دو تار نواز بزرگ فراگیر شود، هم استانی‌هایش مسحور پنجه‌هایش شده بودند و قدرش را خوب می‌دانستند. در این میان، اهالی ادب خراسان که با موسیقی بومی و محلی موانست داشتند، بسیار پای هنرنمایی این نوازنده می‌نشستند و با او همراه می‌شدند.
یکی از شاعران خراسان که آشنایی دیرپایی با زنده یاد سمندری داشت، مهدی اخوان ثالث بود که حدود 30 سال پیش شعری را در وصف هنرنمایی این دوتار نواز سرود.
یاد و خاطره این دو بزرگ فرهنگ خراسان گرامی باد.
قربان زخمه‌های تو، خون پاش و نغمه ریز سبز پری* است اینکه می‌زنی یا شتر خجو*؟
تو با دو سیم، محشر کبری به پا کنی شش تار خویش من شکنم یا نه؟ هان بگو
از پنجه تو زخم جگر، خون دل چکان مضراب من برنجی و مومی است، سیم مو
تو زیر آب می‌بری و می‌دهی به دشت دارد شتر خجوی تو حکم شتر گلو
استاد بی‌نظیر، حسین سمندری پر از کدام چشمه و دریا کنی سبو؟
*«سبز پری» و «شترخجو» نام دو آهنگ موسیقی محلی منطقه شرق خراسان است