عصرایران ورزشی، مهدی قدیمی- علی کفاشیان از اهالی با سابقه فوتبال نیست و عملکرد چهارساله او در کسوت رئیس فدراسیون فوتبال هم خالی از ایراد نبوده است. ریاست چهارساله او در فدراسیون فوتبال برای اهالی این ورزش یاد آور خاطراتی همچون عزل و نصب های دستوری سرمربی تیم ملی و حذف تیم ملی امید از رقابت های مقدماتی المپیک و ... است.
اما دلیل حمایت این روزهای اهالی فوتبال از ریاست دوباره او بر فدراسیون فوتبال چیست؟ چرا وقتی در مرحله دوم انتخابات فدراسیون، کفاشیان از اعضای مجمع خواست تا به جای او به قریب رای دهند، امیر عابدینی این سخن کفاشیان را نشانه برگزاری انتصابات به جای انتخابات دانست ؟
روز دوشنبه اهالی فوتبال دوبار پیاپی کفاشیان را بر قریب ترجیح دادند و این انتخاب قطعا به علت رضایت آنها از عملکرد چهارساله گذشته فدراسیون فوتبال نبوده است. بلکه در این میان پای یک رای "حیثیتی" در میان بود.
ماجرا این است که وزارت ورزش به عنوان بخشی از بدنه دولت تمایل دارد گزینه خود را بر مسند ریاست فدراسیون فوتبال بنشاند و مدیران و اهالی فوتبال می دانند که پذیرفتن این گزینه به معنای رفتن زیر بار یک فدراسیون دولت ساخته خواهد بود.
حال آنکه استقلال هویت مجمع عمومی فدراسیون فوتبال موضوعی بود که اعضای این مجمع نمی خواستند آن را معامله کنند و این گونه بود که رای دادن به کفاشیان، نماد "نه" گفتن به اراده دولت شد.
آنها که روز دوشنبه به عزیز محمدی و کفاشیان رای دادند و در مرحله دوم هم در مقابل نام کفاشیان روی برگه های رای تیک زدند، فقط می خواستند به وزارت ورزش بگویند که اجازه نمی دهیم فدراسیون ما مجری اوامر دولت باشد.
به نظر می رسد در شرایطی که باشگاه ها، بازیکنان، مربیان و داوران فوتبال در کشور ما از داشتن اتحادیه های مستقل به معنای واقعی محروم هستند و هیچ سندیکایی برای شور ومشورت و اتخاذ تصمیم های صنفی ندارند، باید این استقلال مجمع عمومی فدراسیون را به فال نیک گرفت.
اگر اعضای مجمع و هیئت رئیسه منتخب فدراسیون بتوانند در مقابل فشار هایی که این روزها با استفاده از ابزارهای گوناگون قانونی و سیاسی بر آنها اعمال می شود ایستادگی کنند و از رای "نه" اهالی فوتبال به گزینه دولت، صیانت کنند، می توان روز پانزدهم اسفند را به عنوان نقطه عطفی در تاریخ فوتبال کشور دانست.
روزی که اهالی فوتبال اراده و قدرت خود را به رخ دولت کشیدند و پرچم استقلال فوتبال را به اهتزاز در آوردند.
با این توضیحات شاید لازم باشد تا برای باقی ماندن کفاشیان در پست ریاست فدراسیون فوتبال همه پیشکسوتان فوتبال از ظرفیت های خود استفاده کنند. اتفاقی که اگر به وقوع نپیوندد ممکن است سال ها حسرت را نصیب فوتبالدوستان ایرانی کند.