عصر ایران ورزشی، امیر خاموش- از برخی مسائل نمی شود به راحتی عبور کرد. اخراج عجیب میروسلاو بلاژویچ از مس کرمان آنقدر غیر طبیعی و عجیب بود که آدم را مجاب به نشان دادن واکنش می کرد.
با نگاهی به عملکرد این سرمربی در مدت حضورش روی نیمکت، در می یابیم که آنطور که مدیران مس اعلام کرده اند هم اوضاع به هم ریخته و نگران کننده نبوده است.
چیرو تمام تیم های بزرگ اعم از سپاهان، استقلال، پرسپولیس، صبای قم و تراکتورسازی را شکست داد ولی باز هم نتوانست مدیران مس کرمان را متقاعد کند که می تواند تیمشان را در لیگ برتر حفظ کند.
در شاهین بوشهر، حمید درخشان که ابتدای فصل اخراج شده بود دوباره به نیمکت این تیم برگشته است و این خود به تنهایی عجیب است. چگونه یک مربی ابتدا خوب است، بعد بد می شود و باز دوباره خوب می شود؟!
این ها ابهاماتی است که در ذهن علاقه مندان به فوتبال باقی خواهد ماند. اگر در مس کرمان صمد مرفاوی جواب نمی دهد، بلاژویچ هم جواب نمی دهد، چگونه می توان به این نتیجه رسید که قاسمپور جواب خواهد داد. مگر نه اینکه بلاژویچ مربی بزرگ و کاربلدی بود، پس چرا درد مسی ها دوا نشد؟
البته این به معنی نفی ارزش های قاسمپور نیست. بلکه توجه به این نکته است که همه چیز در سرمربی خلاصه نمی شود. بدون تردید برنامه ریزی و طبقه بندی اهداف در ابتدای فصل راه را برای انتخاب سرمربی هموار و آسان می کند.
تیمی که سیاستش جوانگرایی است، نباید از سرمربی خود انتظار داشته باشد که خود را به عنوان مدعی مطرح کند. باید در راستای اهداف از پیش تعیین شده خود حرکت کرده و تا انتهای فصل صبوری به خرج داده و عجله نکند. این نوع برخورد می تواند در دراز مدت و حتی کوتاه مدت اثرات مثبتی را به همراه داشته باشد.