عصرایران ؛ جعفر محمدی - درآمد ترکیه از صنعت توریسم در سال 2011 میلادی از مرز 23 میلیارد دلار گذشت
(1). این رقم در سال هایی نه چندان دور برای ترک ها یک افسانه دوست داشتنی و دست نیافتنی بود ، اما اینک این کشور، درست در همسایگی ما بدون داشتن جاذبه های توریستی در حد ایران ، در زمره توریستی ترین کشورهای جهان قرار گرفته و همچنان پیش می تازد به گونه ای که در سال گذشته میلادی نسبت به سال قبل از آن ، درآمد حاصل از گردشگری اش 4 درصد بیشتر شده است.
درست است که برخی ملاحظات دینی و اخلاقی - که در چارچوب سیاست های نظام حکومتی ایران هستند - محدودیت هایی برای ورود توریست به ایران اعمال می کنند اما واقعیت این است که با همین محدودیت ها نیز می توان توریست های زیادی را به سرزمین چهار فصل ایران آورد کما این که در دهه گذشته خورشیدی در مقطعی شاهد روند رو به رشد سفر توریست های خارجی به ایران بودیم اما با بی تدبیری برخی مسوولان ، افراطی گری برخی جریان های سیاسی و نهایتاً سوء مدیریت های حاکم بر سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در زمان سه رئیس نخست این سازمان در دولت های نهم و دهم این روند متوقف و سپس معکوس شد.
فارغ از مباحث کلان و مرتبط با سیاست خارجی که به طور جدی بر میزان توریست های ورودی به کشور تأثیر می گذارند ، روش های اجرایی دولت نیز می تواند در این عرصه بسیار تعیین کننده باشد. این روش ها نیز البته متأثر از نوع نگاه مدیران ارشد دولتی به مقوله توریسم و فعالان عرصه گردشگری است.
به عنوان مثال وقتی توریست خارجی ، بیش و پیش از هر چیز ، یک "مهاجم فرهنگی" قلمداد می شود که آمده است تمام دین و ایمان و فرهنگ مان را یک شبه بر باد دهد و برود ، یا توریست ایرانی که می خواهد تعطیلات خود را در یک کشور خارجی بگذراند ، مرفه بی دردی تلقی می شود که رفته تا ایدز بگیرد و بیاورد و هنگامی که فعالان عرصه گردشگری مانند آژانس های مسافرتی که بار همه این ورود و خروج ها را بر عهده دارند - و پُزش مال مسوولان است(!) - ثروتمندانی تصور می شوند که یک کار لوکس را اداره می کنند و ارزش افزوده ای ندارند ، معلوم است که اوضاع گردشگری در کشوری به نام ایران ، قمر در عقرب می شود و روز به روز عقب تر می مانیم.
سال هایی نه چندان دور در ترکیه توریست ها برای مردم ، غریبه هایی بودند
که باید با تعجب نگاهشان کرد یا کودکان به سمت اتوبوس شان سنگ بپرانند.
اما دولتمردان و سیاستگذاران ترک ، در کنار مهیا سازی زیرساخت های توریستی
در کشورشان ، فرهنگ سازی گسترده ای را برای ارتقای سطح توریست پذیری
مردمشان کردند به گونه که مدت ها ، بر روی بیلبوردهایشان جملاتی مانند این
حک شده بود: "توریست ، برای ما شکوفایی اقتصادی می آورد ، دوستش داشته
باشیم."
اینک باید تأسف خورد که همان کاری که کودکان ترکیه ای در دهه های گذشته با توریست ها می کردند و به سمت شان سنگ می انداختند ، مسوولان ایرانی با اصل صنعت گردشگری می کنند و همان نگاه های بدوی را به این صنعت پر آب و نان و آکنده از فرهنگ دارند. گو این که باید مقابل دفاترشان باید بیلبوردهای دهه های گذشته ترکیه را نصب کرد تا شاید به خود بیایند!
البته آقایان در شعارهایشان هرگز کم نمی آورند و هر کدامشان را که به همایشی در خصوص گردشگری دعوت کنی ، چنان در مدح توریست و توریسم سخن می گویند که "مگو و مپرس" ؛ اما دو صد گفته چون نیم کردار نیست!
واقعیت این است که در طول سالیان اخیر نهادهای دولتی صنعت توریسم ایران ، قدم خاصی برای توسعه گردشگری کشور برنداشته اند . همین ترکیه را بنگرید و قیمت های ارزان تورهایش را که گاه باعث شگفتی می شود.مثلاً می توان با زیر یک میلیون تومان علاوه بر تهیه بلیط رفت و برگشت هواپیما ، 5-4 روز در یک هتل 4 ستاره در شهرهای توریستی ترکیه اقامت کرد. یکی از علل مهم قیمت های پایین این است که دولتشان از فعالان گردشگری در کشورشان حمایت می کند.
برای دولت و اقتصاد ملی می صرفد که به آژانس های گردشگری و هتل ها یارانه و مساعدت هایی مانند وام های کم بهره ، معافیت های مالیاتی و بیمه ای و ... بدهد تا آنها بتوانند در بازار جهانی رقابت برای گردشگری ، جذب توریست کنند و بدین وسیله پول های سرشاری خارجی را وارد اقتصاد شان کنند.
حمایت از گردشگری در ترکیه و کشورهای توریست پذیری چون آن ، هر چند برای دولت هزینه زاست اما در جمع و تفریق نهایی به نفع کلیت اقتصادشان است . مثلاً با در نظر گرفتن این که برای ایجاد هر شغل پایدار ، 20 هزار دلار نیاز است ، می توان نتیجه گرفت که در همین یک سال گذشته ، یک میلیون و 150 هزار نفر از شهروندان ترک فقط از رهگذر بخش توریسم شاغل شده اند و این در حالی است که کل اشتغال ایجاد شده واقعی در همه بخش های اقتصاد ایران در مدت مشابه هرگز به گرد پای این رقم هم نمی رسد!
در ایران ، مسوولان و نمایندگان ، هرگاه سخن از توریسم می شود ، توپ را به زمین فعالان بخش خصوصی صنعت گردشگری می اندازند و انتقاد می کنند که آنان عمدتاً توریست می برند و کمتر توریست می آورند. این در حالی است که باید بسترهای ورود توریست در نهادهای حاکمیتی فراهم شود و بعد آژانس های ایرانی بتوانند در "رقابت جهانی جذب توریست"، حرفی برای گفتن داشته باشند.
به راستی دولت ، کدام تسهیلات و تخفیفات و تبلیغات را برای صنعت گردشگری اعمال کرده است که حالا انتظار بازگشت سرمایه داشته باشد و کدام گام را برای معرفی جاذبه های گردشگری ایران در جهان برداشته است؟
همین ترکیه در اواخر سال 2011 ، در رم ایتالیا مناقصه ای بین شرکت های بین المللی برگزار و مسوولیت تبلیغ گردشگری این کشور در مناطق مختلف جهان را به بهترین شرکت های تبلیغی دنیا واگذار کرد. به عنوان مثال شرکت DDF مسؤول معرفی ترکیه در اروپا، آفریقا، ژاپن و هند ، شرکت Iconisus متولی تبلیغ توریسم ترکیه در آمریکا ، شرکت Global مسوول تبلیغات در نرورژ و سوئد شد و به همین ترتیب شرکت های دیگر برای نقاط دیگر جهان با ترک ها قرارداد بستند.
(2)حال در ایران چه کرده اند؟ آیا جز این است که مسوولان گردشگری همواره درگیر سیاسی کاری های داخلی و عزل و نصب های کیلویی و جنجال آفرینی های جناحی بوده اند؟
مسوولان ترکیه صدها سایت اطلاع رسانی در کل جهان راه انداخته اند که به زبان های مختلف - از جمله فارسی - جاذبه های گردشگری و امکانات توریستی ترکیه را معرفی می کنند. مسوولان گردشگری ما چه کرده اند؟
البته روی سخن با رئیس جدید سازمان گردشگری نیست چه آن که او به تازگی
عهده دار این سمت شده و پیشداوری درباره او غیرمنصفانه خواهد بود و امیدواریم لااقل در دوره جدید ، روحی در این کالبد نیم جان دمیده شود.
مخلص کلام این که آقایان مسؤول نه در خارج تبلیغات و فضاسازی مثبت می کنند و نه در داخل دست فعالان این صنعت را می گیرند و در همان حال انتظار معجزه هم دارند!
این واقعاً برای کشوری با چنین تاریخ و تمدن و وسعتی افت دارد که در رده 114 گردشگری جهان باشد
و در خاورمیانه و شمال آفریقا از بین 16 کشور اصلی ، در رده 15 بنشیند
(3) و وضعش تنها از لیبی جنگ زده بهتر باشد ، و در همین حال همسایه دیوار به دیوارش رتبه اول منطقه را به خود اختصاص دهد و نام ترکیه با 25 الی 30 میلیون توریست ، در صنعت گردشگری جهان در کنار فرانسه ، آمریکا ، اسپانیا ،سوئیس ، چین ، انگلیس و ...قرار بگیرد.
اگر اختلاس یک ریالی تا سه هزار میلیاد تومانی و بیشتر از بودجه عمومی ، "جرم"ی است که باید در دادگاه بدان رسیدگی شود ، محروم کردن میلیون ها ایرانی از میلیاردها دلار درآمد توریستی ، "جنایت"ی است که وجدان عمومی در محکمه تاریخ ، آن را به قضاوت خواهد نشست.
پی نوشت ها:1 - سایت توریسم آنالیز ترکیه
2 - مجله توریسم ترکیه
3 - گزارش سال 2011 مجمع جهانی اقتصاد
همه چی ربط به دولت نداره مردم هم مقصرن البته سیاست جدای از تفکرات ماست
كي به فكر اقتصاد اين مملكته
بياد به فكر جيب خودشون باشند كه در دوران پيري نهايت استفاده رو ببرند
مردم ما واقعا بيچاره اند واقعا
من پیشنهاد میکنم گردگشری غم و غصه و عزا و گردشگری زندگی در شرایط سخت تو ایران ره بندازیم برای خارجی ها
چون اونها همیشه خوشحال و شاد هستند این تورها براشون تنوع خوبی میشی
اصلا اين دو قابل مقايسه نيستند. چه از نظر اقتصادی، چه از نظر فرهنگی، چه از نظر کشاورزی، نظامی، صنعت، ورزش و ....
ما بايد خودمونو با کشورهايي مثل افغانستان، پاکستان، کشور دوست و برادر کومور مقايسه کنيم.
بله، کشورمون پیشینه تاریخی عظیمی داره. اما غیر از تخت جمشید و سلطانیه و میدان امام و چند جای دیگر چه جاذبه تاریخی ملموسی داریم. وجب به وجب ترکیه بناهای فراوانی همانند تخت جمشید و چه بسا معظم تر وجود داره که حفظ و نگهداری می شه.
در ضمن یک توریست بخواهد تهرانو و شیراز و اصفهانو شمالو بگرده باید نصف سفرشو توی راه بگذرونه (بگذریم از اینکه راهها چقدر ایمن، پروازها چقدر منظم و رانندگیمان چقدر اصولیست) . در حالی که در عرض نیم یا یک ساعت در ترکیه می توانید تمامی محیطهای مشابه اونا رو داشته باشید.
به چیمون دلمونو خوش کنیم؟ به رفتارمون؟ به تحقیر دیگران توسط مردممون؟ به توالتهای بین راهیمون؟ به هتلهامون؟ به تیغ زدن توریستها توسط مغازه دارانمون؟ به کردیت کاردها و مسترکارتهامون؟ به وضعیت ارزمون؟ به هواپیماهامون؟ به جاده هامون؟ به آزادیهایی که به توریستهامون می دیم؟ به اتوبوسهای بین راهیمون؟ آخه آدم از چی بگه؟
تا کی توهم؟ تا کی نژاد برتر. بابا ول کنید این حرفارو، یک عمر حرف زدیم بسمون نیست؟
بعد هم می آییم و می گیم که اگه توریست ایرانی به ترکیه نره ترکها ورشکست می شند. توی کدام دنیا سیر می کنیم؟ نصف بیشتر به اصطلاح توریستامون که برای وقت مصاحبه امریکا و کانادا می رند، برای خرید پارچه و شلوار ارزان و غیره می روند. برای ادامه تحصیل به صورت غیرقانونی (بدون گرفتن اجازه اقامت) می روند. تازه خیلی از هتلها هم به خاطر اخلاقیات خاصمون توریستهای روس و انگلیسی و غیره را سعی می کنند از محلهای اقامت ایرانیان دور کنند.
بسه دیگه توهم، بسه دیگه خودبرتر بینی و غرور مسخره بیجا.
(می خوای منتشر کن، می خوای هم منتشر نکن عصرایران جان، اما حرفاییه که خودتون و خودمونم تا حد زیادی قبولش داریم. واقعیت تلخه نه؟)
جهت مزید اطلاع:
در آنتالیا در ساحلی به طول 150 کیلومتر، 300 هتل ساخته شده که همگی بالای 4 ستاره هستند. در هر ساعت 4 پرواز حداقل 200 نفره از نقاط مختلف دنیا وارد این منطقه می شه. یعنی بطور متوسط هر ساعت حداقل 800 نفر و اگر هر کدام حداقل 2000 دلار هزینه کنند، می شود 000/600/1 دلار؛ اگر فرودگاه این شهر هر روز 10 ساع فعال باشه می شه هر روز 160 میلیون دلار؛ اشتغالزایی موضوع رو حساب کردید؟ هتل، بازار، رستوران و ...
در ضمن فقط شهر آنتالیا یکی از بزرگترین مناطق تولید سیفیجات در اروپاست که هر روز ساعت 4 صبح با چندین هواپیما به نقاط مختلف اروپا ارسال می شده و بصورت تقریبی روزانه 80 میلیون دلار درآمد برای این منطقه و ترکیه ایجاد می کنه. بازهم بگم؟
وای به حال ما که هنوز اندر خم یک کوچه هم نیستیم. افسوس
عصر ایران ممنون
حالا شمالی که باید اعراب پولدلرو برای گردش به اونجا بکشونیم شده پاتوق صنایع سنگین و ایران سالانه میلیاردها دلار پول در قالب گردش و زیارت به جیب اونها می ریزه!این طوره که موازنه تجاری ما با اعراب از فرش تا عرش است.
چقدر مطمئنی که مسئولیت شرعی به شما حکم نکند توریست کافر را مسلمان کنی ؟
ما در کشور خودمان تحمل یگدیگر را نداریم .توریست ها هم با اهداف خاص خودشان به مسافرت میروند و اگر میخواستند برای هدایت به بهشت بروند تا الان میامدند( البته شخصا معتقد نیستم انها هدایت نشده باشند و ما باشیم).حال اگر میتوانید برای رفع مشکل نسخه بپیچید
واقعا ایران عزیزمان صد برابر که نه شاید هزاران برابر ترکیه و اروپا آثار و ابنیه باستانی و جاذبه های بکر طبیعی داره و در واقع بهشت باستانشناسان لقب گرفته ... بعید مردم ما حداقل این موضوع را لمس نکرده باشند!
از طرفی از ترکیه خوشگذرانی های توریستی را بگیر بعد ببین چی داره در مقابل ایران،
در دنیا فقط سه کشور تقریبا یارای رقابت با جذابیت آثار و ابنیه تاریخی ایران را دارند یونان_ ایتالیا ، مصر
ولی متاسفانه مشکل ما در این مسائل خلاصه نمی شود مشکل ما عدم وجود مدیریت فرهنگی در سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری هست و تا این سازمان ساختار مدیریتی سیاسی دارد وضع همین است و بدتر ....
می خوای بگیم ایران عزیزمان هزاران برابر کره زمین جاذبه و آثار و ابنیه باستانی داره؟ :))
مشکل ما اینه که تنها از بیرون نگاه می کنیم و از داشته های دیگران اطلاعی نداریم و می گیم ما برترینیم و مدیریت جهانی و از این حرفا!!
بنده بعنوان کسی که کشورهای مختلف را رفتم
فقط باید بگویم برای ایران و ایرانی حداقل در صنعت توریست متاسفم
هر كسي هم دلش نميخاد اون نقطه كوچيك از كشور رو نميره...
کمی باید منطقی بود
و موضوع دوم به نظر من اينكه تفكراتمان را لازم نيست توريستها رعايت كنند.
تا ما از واقعیت ها فرار می کنیم وضع از این بهتر نخواهد بود.
حالا کدوم مرز؟!
من که 27 سال لب مرز زندگی کردم چنین چیزی ندیدم
واقعیت را بخواهید نمی دانم از کجا باید شروع کنم!!
اینجانب حدود 4 سال به عنوان راهنمای تور کار می کردم بیاد می آورم اولین باری که به ترکیه مسافرت کردم(1370) در استانبول اسب و گاری تردد می کردند.
1- مقایسه ترکیه با ایران در تنوع مناطق و مکانهای توریستی واقعاً کار صحیحی نیست . چون ترکیه از نظر تنوع در حد ایران نیست ولی در ترکیه برای مکانهای توریستی هزینه شده است.
2- هم اکنون در اروپا در اکثر شهرها تبلیغات گسترده و فراگیر مکانهای توریستی ترکیه را (تلویزیون و روزنامه و تابلوهای دیواری )مشاهده می کنید.(با توجه به اینکه در اروپا زندگی می کنم ومسافرتهای متعدد دارم لذا با هر شخصی برخورد کردم حداقل یک بار به ترکیه مسافرت کرده است)
3- در ترکیه علاوه بر کانالهای همگانی کانال تلویزیونی خاص توریستی شبانه روز مشغول پخش برنامه می باشند.
4- نوع امکانات و حمل و نقل (اتوبوسهای مجهز و خدمات رایگان و نوع برخورد ) و هتل های ارزان قیمت در ترکیه واقعاً در حد بالایی می باشد.
5- به قول نویسنده مطلب .سیاسی کاری مسئولان و دعواهای سیاسی را در نظر بگیرید.
6- توریستی که این همه هزینه می کند و به کشور دیگری مسافرت می کند می خواهد احساس آرامش کند و از سواحل گرم و آفتابی لذت ببرد که این موضوع در کشور ما قابل اجرا نمی باشد.
هنگامی که در ترکیه زندگی می کردم و فوج فوج توریست را می دیدم که چگونه به ترکیه می آمدند به عنوان یک ایرانی واقعاً حسرت می خوردم.
امیدوارم که فکری برای صنعت مرده توریسم کشورمان بشود.
ولی ترکیه جون دشمنی نداره ویزا هم نمی خواد ، توریست از تمام دنیا به راحتی براش میره
خبر امروزتون:(معاون گردشگری: وضعیت کنونی نرخ ارز در کشور باعث افزایش ۳۰ درصدی ورود توریست می شود)
دود اينكه ارز به اين روز افتا د اينقدر به چشممون رفت كه داريم كور ميشيم.
همه قيمت ها افزايش پيدا كرده:لب تاپ،موبايل،لوازم آرايش،...
حالا معاون خوشحاله و پيش بيني ميكنه!
حتما 100 چيز رو بايد ازمون بگيرن تا يه چيز رو بهمون بدن!
یک توریست اولین شرطی که لازم داره امنیت هست
من به عنوان یک ایرانی تو کشور خودم احساس ناامنی دارم بعد میخوایم توریست بیاد و ارز وارد کشور بکنه و اشتغال ایجاد بشه
یعنی مردم نمیتونند تشخیص بدند؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
چرا حرف مفت می زنید ؟ خجالت نمی کشید ؟ جاذبه های ترکیه 100 برابر بیشتر از ایران است . ایران بیشتر کویری هست و کویر که دیدن نداره .
به طور تخصصی در حوزه توریسم کویر کار می کنند. توریسم فقط توریسم ساحلی
نیست. توریسم جنگل ، توریسم روستا ، توریسم کوهستان ، توریسم درمانی ،
توریسم مذهبی ، توریسم خرید ، توریسم آثار باستانی و کلی تورهای تخصصی
دیگر که سالانه میلیون ها نفر را جابجا می کنند.
بهتر است مطالعه شده
سخن بگوییم.
تو دو برابرشو نام ببر
اصلا بگیریم همش کویر باشه. میدونی چقدر تور کویر در دنیا وجود داره؟؟
مهم اینه که از این فرصت ها استفاده بشه که متاسفانه نمیشه
از عجایب هفتگانه دو تاش در ترکیه است.
برو مطالعه کن ....
نکنه این هم مثل IQ ایرانیهاست که همه میگیم اولیم ولی واقعیت یه چیزه دیگست
عجایب هفتگانه رو یه نویسنده یونانی صدها سال قبل تو کتابش معرفی کرد و منظورش معرفی نقاط جالبی بود که برای یونانی های اون زمان زیاد شناخته شده نبودن. نقاط معروف که همه میدونستن رو تو کتابش نیاورد! وگرنه معابد جالبتر از اون معبد دیانا در افسسوس و بناهای باشکوه تر از موزولیوم کم نبود! در ضمن طرف ایران رو هم ندیده بود. در واقع فقط جاهای آشنا برای یونانیهارو مکتوب کرد. وگرنه جاهای جالب در ایران و روم و چین کم نبود!شما هم برو یه کم مطالعه کن
یادش رفته بود بنده خدا دنده رو درست جا بزنه اشتباه پیش میاد دیگه.
آنچه مسلم است توريست به كشوري قدم مي گذارد كه در آن كشور احساس تكريم كند ؛ نه اينكه در بدو ورود به يك كشور ديگر به چشم جاسوس به او نگاه كنند
ما خودمان بر گرد خود ديوار كشيده ايم وبعد مي گوييم چرا كسي به خانه ما پا نمي گذارد؛ كه مشكلات از اين دست كم نيستند .
پس ما بايد اول مشكلمان را با خودمان حل كنيم سپس بدنبال راهكار توسعه آين صنعت بيفتيم .