عصرایران - در ماه های اخیر " تنگه هرمز" شاه کلید روابط خصمانه ایران و آمریکاست ؛ از زمانی که آمریکایی ها بحث تحریم نفتی ایران را مطرح کردند ، تهران نیز این پیام را علنی کرد: اگر نفت ما صادر نشود ، نفت کس دیگری هم از تنگه هرمز عبور نخواهد کرد.
سپس مانور نظامی ارتش ایران در تنگه هرمز برگزار و نحوه بستن تنگه تمرین شد. قرار است در ماه جاری نیز مانور دیگری توسط سپاه در همین منطقه برگزار شود.
آمریکایی ها هم تهدید کردند اگر ایران تنگه را مسدود کند ، آنها واکنش نشان خواهند داد. قضیه به حدی بالا گرفت که حتی اوباما نیز پیامی به عالی ترین مقام جمهوری اسلامی ایران فرستاد و تنگه هرمز "خط قرمز" ایالات متحده دانست و در همان حال بر مذاکرات مستقیم نیز تأکید کرد.
حال سخن این است که آیا ایران می تواند تنگه را ببندد و اگر بست ، چه اتفاقاتی می تواند متصور باشد؟! در این نوشتار می کوشیم به این سوال ها پاسخ دهیم.
ایران چه زمانی تنگه هرمز را خواهد بست؟تهدید به بستن تنگه هرمز ، مانند گیوتینی است که تا فرو نیفتاده ، می تواند به عنوان اهرم فشار مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین ، ایران تا حد امکان از فرود آوردن این گیوتین تهدیدآمیز اجتناب خواهد کرد.
در عالم سیاست ، صرفاً این مهم نیست که چه کاری انجام دادی ، بلکه این نیز مهم و گاه مهم تر است که چه کاری می توانی انجام دهی.
همین که طرف های مقابل ایران به این باور برسند که ایران توانایی بستن تنگه هرمز را دارد ، خود عامل بازدارنده و اهرم فشار و چانه زنی است.
فرود آوردن گیوتین "مسدودسازی هرمز" زمانی رخ خواهد داد که تهدید غرب در تحریم نفتی ایران به حد تکمیل برسد و واقعاً مانع از فروش نفت ایران در دنیا شوند و نیز فشارهای اقتصادی بر ایران به حدی برسد که ایران چاره ای جز مقابله خصمانه نداشته داشته باشد.
به بیان دیگر اگر ایران مجبور باشد ، اقدام به بستن تنگه خواهد کرد تا اقتصاد کشورهای متخاصم ( چه کشورهای عربی که با افزایش تولید نفت خود بر خلاف سهمیه اوپک راه را برای تحریم ایران هموار کرده اند و چه کشورهای غربی که بانی تحریم علیه ایران هستند) را دچار آسیب متقابل کند.
راهبرد تهران ، "تقسیم زیان های تحریم ایران" است.
بستن تنگه هرمز چگونه محقق می شود؟طبیعتاً بستن تنگه هرمز با زنجیر نخواهد بود(!) ؛ نیروهای مسلح ایران به مدت بیش از دو دهه است که با بودجه های قابل توجه و حمایت های گسترده مسوولان کشور ، مدرن ترین و متنوع ترین سلاح های ضدکشتی را تولید و انبار کرده اند.
اگر تا پیش از این بستن تنگه هرمز صرفاً با نیروهای دریایی و تجهیزات ساحل به دریا مسیر بود و دشمن نیز می توانست با غلبه بر نیروی دریایی و ساحلی قضیه را منتفی کند ، هم اکنون انواع موشک های ضدکشتی ایران می توانند نه تنها از سواحل که حتی از استان آذربایجان غربی و خراسان شمالی هم به سمت کشتی ها در تنگه هرمز شلیک کنند.
علاوه بر این موشک های بالستیک ، موشک های میان برد (مانند قارعه و نصر1) قادرند از کنار آب های خلیج فارس تا عمق خاک استان کرمان ، تنگه را مدام موشک باران کنند.
همچنین مین گذاری تنگه هرمز مخصوصاً با استفاده از قایق های تندرو - که به تیراژ زیاد در اختیار نیروهای مسلح ایران قرار دارند و بسیار هم مدرن و مجهزند - می تواند تنگه را ببندد ؛ حال بماند راکت ها و توپخانه ساحلی و قایق های پرنده و هواپیماهای بدون سرنشین و ... ایران.
نکته این که تمام عرض تنگه هرمز برای کشتی های بزرگ و نفت کش ها قابل عبور نیست و تنها کانالی به عرض حدوداً 10 کیلومتری معبر نفتکش ها و کشتی های عظیم الجثه است. بنابراین بارش مداوم تیر بر یک کانال بسیار کوچک 10 کیلومتری کار سختی نیست.
بعد از بستن تنگه هرمز چه اتفاقی می افتد؟این سوال مهم تری از نحوه بستن تنگه هرمز است ؛ بعد از بستن تنگه هرمز چه اتفاقی می افتد و آیا ایران می تواند همچنان تنگه را بسته نگه دارد؟
به فرض این که ایران اعلام کرد از ساعت یک دقیقه بامداد فردا اجازه عبور کشتی از تنگه را نخواهد داد و عبور کنندگان را موشک باران و غرق خواهد کرد.
طبیعتاً بعد از این تهدید ، هیچ شرکتی ریسک نخواهد کرد تا کشتی و سرنشینان آن را به خطر بیندازد و از زیر باران موشک و از میان مین هایی که هر لحظه ممکن است منفجر شوند عبور دهد.
اینجاست که اولین کشتی عبوری که ممکن است با لابی آمریکا و با اسکورت ناوهای آمریکایی صورت بگیرد تعیین کننده خواهد بود.
اگر این کشتی مورد حمله ایران قرار نگیرد و بعد از ان هم روند عبور و مرور طبق روال معمول انجام شود ،گیوتین ، بی آنکه گردنی را بزند فرودافتاده و ایران قضیه را باخته است . لذا بدیهی است که وقتی ایران "مجبور"به اعلام مسدودی تنگه شده ، "مجبور"به اعمال مسدودی ان نیز خواهد بود و اولین انفجارها شکل می گیرد و قیمت نفت با جهشی بی سابقه مواجه می شود.
در چنین شرایطی آمریکا دو راه بیشتر ندارد:یا دست روی دست بگذارد و برغم آن همه ادعا و قدرتمندی ، تماشاگر تسلط ایران باشد یا آن که وارد معرکه شود تا تنگه را بگشاید و جریان انرژی را به حالت عادی درآورد.
طبیعتاً امریکا نیز مانند ایران نمی خواهد از پیش بازنده باشد و لذا تصمیم به اقدام خواهد گرفت. اما قضیه این است که چه اقدامی؟ اگر پروسه بستن تنگه هرمز در همان تنگه و سواحلش بود ، شاید می شد با یک نبرد دریایی سنگین ، نیروهای دریایی و ساحلی ایران را شکست داد و با استقرار تعداد بیشتری از یگان های دریایی آمریکایی ، امنیت نفتکش ها را تأمین نمود ولی قضیه اینجاست که طرف دریایی نیروهای آمریکایی ، ناوها و ناوچه های متعارف نیستند که با چند موشک بتوان کارشان را ساخت و به زیر آبشان فرستاد بلکه چالش اصلی آنها حجم انبوه و نامتقارن قایق های تندروی جنگی است و مهم تر این این ها ،موشک هایی که نه الزاماً از نقاطی ثابت در ساحل که از نقاط متحرک در همه جای ایران به سمت آن 10 کیلومتر شلیک می شوند و عملاً تنگه را ناامن و مسدود می نمایند.
اینجا باز هم امریکا بین سه تصمیم قرار می گیرد:
-کنار آمدن وضعیت پیش آمده
-مذاکره با تهران و دادن امتیازات برای بازگشت به شرایط قبلی
-از بین بردن عوامل تهدید تنگه هرمز ؛ بدین معنا که ارتش ایالات متحده ، جنگ را فراتر از درگیری در دریا و حوزه پیرامونی کشتی ها و نفتکش ها به عمق خاک ایران ببرد و بکوشد تمام موشک اندازهای متحرک ایران را شناسایی و منهدم کند.
بدیهی است که حالت نخست به معنی شکست آشکار آمریکاست و لذا این گزینه قطعاً در دستور کار ایالات متحده قرار نخواهد گرفت.
می ماند دو گزینه بعدی که اجرای هر کدام از آنها بستگی تام به شرایط ان زمان دو حریف دارد. اگر آمریکا و متحدانش در شرایطی باشند که بدانند در صورت حمله به ایران پیروز میدان هستند در این گزینه تردیدی نخواهند داشت و الا رو به مذاکره خواهند آورد زیرا اقتصاد آنها نمی توان برای مدت طولانی با قیمت های نجومی انرژی ادامه حیات دهد.
اقدام احتمالی آمریکا برای نابودسازی توان موشکی ایران در عمق خاک ایران ، به معنای حمله نظامی به تمامیت ارضی تلقی می شود و جنگ تمام عیار نتیجه ان خواهد بود.
اما قضیه اینجاست که برای آمریکا بعد از دو تجربه ذی قیمت افغانستان و عراق ، حمله نظامی به کشور ثالثی در منطقه هرگز در اولویت نیست. نظامیان آمریکا و متحدانشان یک دهه بعد از اشغال افغانستان ، هنوز تلفات می دهند و این اواخر هم کاخ سفید اعلام کرده که حاضر به گفت و گو با طالبان است، همان طالبانی که برای نابودی شان به افغانستان حمله شده بود!
هر چند حمله آمریکا ، برای ایران بسیار خسارت بار خواهد بود و حتی می توان بیشتر از خسارات وارده بر آمریکا بر ما لطمه وارد می شود چون ما در خاک خون می جنگیم و در این باره نمی توان شعار درمانی کرد ولی آمریکایی ها در تصمیم خود برای حمله به ایران ، خسارت های وارده به ایران را در نظر نخواهند گرفت بلکه در وهله اول آسیب هایی که خود متحمل خواهند شد را محاسبه می کنند و اتفاقاً همین حسابگری هوشمندانه غربی است که تا کنون آنها را از حمله نظامی به ایرانی که اساساً قابل مقایسه با عراق و افغانستان نیست ، بازداشته است.
به فرض حمله آمریکا به ایران ، یقیناً اوضاع تنگه هرمز ، نه تنها بهتر نمی شود بلکه آتش افروخته شده در هرمز به کل منطقه نیز سرایت می کند و عواقبی به همراه خواهد داشت که هیچ کس از گستردگی و طول مدتش خبر ندارد.
بنابراین ، حمله فراگیر به ایران نیز برای گشودن هرمز ، نقض غرض خواهد بود.
بنابراین ، اگر قرار باشد حمله ای فراگیر به ایران صورت گیرد ، تصمیم گیری درباره آن ، صرفاً جنبه های تاکتیکی برای بازگشایی تنگه نخواهد داشت ، بلکه الزاماً تابعی از راهبرد کلی آمریکا در قبال ایران خواهد بود. بنابراین دغدغه استراتژیک آمریکا می تواند این باشد که اقدام ایران به بستن تنگه هرمز ، قبل از زمانی باشد که آمریکا و متحدانش مهیای حمله به ایران هستند.
لذا آمریکایی ها از همین الان تمام تلاش های خود را معطوف این کرده اند که اساساً نگذارند کار به عملی کردن تهدید ایران در بستن تنگه هرمز برسد زیرا در چنان وضعیتی یا باید وارد جنگ با ایران با آینده نامعلوم - برای هر دو طرف - شوند و یا مذاکره کنند و امتیاز دهند.
هم از این روست که در پیام اخیری که اوباما برای رهبری ایران ارسال کرده ،بعد از تهدید درباره بستن تنگه هرمز ، دعوت به مذاکره هم وجود دارد؛ این گزینه ای عاقلانه برای آمریکایی هاست که به جای مذاکره در شرایط جنگی برای بازکردن تنگه ، در شرایط غیرجنگی حاضر برای نبستن تنگه مذاکره کنند.
به خدتون بیاین و حس توانستن و دفاع از حقوق خود رو بالا ببرید
خانم ها و آقایان به هیچ وجه جنگ نخواهد شد چون امریکا از ایران می ترسه نه تنها امریکا بلکه تمام دنیا ...ایران از نظر موقعیت جغرافیایی قلب زمینه ... خدا را شکر خدا کشور ما را بهترین نقطه کره زمین قرار داده و هر نوع جنگی در این قسمت به ضرر کل دنیاست نه فقط ایران ... همونطوری که تحریم نفت ایران فقط به ضرر ایران نیست... کشورهای دیگه هم توی این جنگ دخیل میشن اینو خود دولت آمریکا ثم میدونه وگرنه 20 سال پیش به کشور عزیز ایران هم حمله می کرد همونجوری که عراق و افغانستان را نابود کرد .. در ضمن ایران از لحاظ نظامی بسایر قدرتمند است ...
1.اولین اقدام آمریکا یاغی نشان دادن ایران است و تصویب قطع نامه علیه ایران
2.همراه کردن بقیه کشورها برای جنگ با ایران(مثلا فرانسه که پیشتاز هست)
3.جنگ در خانه شاید حسن هایی داشته باشد ولی کلی عیب دارد و خسارت بسیار زیاد برای ایران به بار می آورد و احتمال اشغال ایران توسط کشورهای خونخوا دنیا زیاد است.
تعداد بسیار زیادی از کشورها احتیاج مبرم به نفت دارند و ادامه جنگ و بسته شدن تنگه هرمز را مساوی با نارضایتی مردم خود و نابودی خود می بینند با شدت بیشتری حمله می کنند.
4.اون 10 کیلومتر اون جور که من خبر دارم آبهای عمان و یا بین المللی است و ایران بر اساس کنوانسینونی که امضا کرده اجازه چنین کاری را نداره و ما آدم بده این ماجرا می شویم و بعداز شکست خدا می داند چه گلستانهایی مجبوریم امضا کنیم
5.خدا نکند جنگ بشه
باتوجه به هشت سال دفاع مقدس امريكا ريسك نمي كند تاحمله كند.
1- اگر تنگه توسط ايران بسته شود، -که آمريکايی ها از خداخواسته خواهان چنين اقدامی از طرف ايران هستند- آنگاه جداسازی جزاير جنوبی از ايران و کنترل آن تحت نظارت سازمان ملل متحد نتيجه قطعی چنين اقدامی خواهد بود. چراکه بخش قابل توجهی از انرژی مورد نياز دنيا، از مسيری عبور می کند که کشوری به اسم ايران - به هر دليلی- آنرا نا امن کرده است. پس افکار عمومی جهان آماده رای گيری برای جدايی جزاير جنوبی از ايران خواهد بود. و اين يعنی اينکه تنگه هرمز را ديگران خواهند بست و نه ما! و ما نيز برای عبور از تنگه می ايست از سازمان ملل اجازه بگيريم. اين يعنی خفت!!
به هيچ دليلی نبايد اين بهانه را به آنها بدهيم که منجر به جدايی نقاط استاتژيک در خليج فارس از کشور ما خواهند شد.
در جنگ ایران و عراق شروع کننده جنگ صرف نظر از دلایل آن صدام بود ولی الان شرایط فرق می کند و شروع کننده به بستن تنگه به عنوان شروع کننده جنگ تلقی شده و آنوقت مردم فکر می کنند که آغاز کننده جنگ می باشد و بین مردم در پشتیبانی از جنگ دو دستگی بوجود می آیدمگر اینکه دلایل منطقی شروع جنگ برای مردم کاملا روشن باشد بنابراین بهتر است منطق بستن تنگه از منظر حقوقی و قوانین بین المللی برای مردم تشریح شود
بله عزیز برادر به مدیریت جدید جهانی خوش آمدید.
اینکه اگه آمریکا برای باز پس گیری تنگه حمله کنه ما چقدر خسارت میبینیم و هزینه باید بدیم و اگه ما یه جوری اقدامات رو اصلاح کنیم که کار به تحریم نفت نکشه اساسا چقدر هزینه برامون داره
قطعا اگه ما جوری حرکت کنیم که کار به تحریم نکشه هزینه های جانی و مالی کمتری میبینیم
سوخت نيست هيچكي سركار نمي ره
همه دوركاري كار مي كنند
شما گزینه ی سوم رو خیلی ساده ازش رد شدید. ولی گفتید آمریکایی ها اول به میزان خسارت خودشون فکر میکنند. خوب بستن تنگه ی هرمز خسارت دهی اون ها رو آغاز کرده! پس اون ها هم سعی میکنند به ما خسارت بزنند. گزینه ی سوم تصمیم اون ها خودش چندین مدل مختلف میتونه اجرا بشه. فراموش نکنید ما هیچوقت فکر استاکس نت حتی به ذهنمون هم خطور نمیکرد ولی اون ها انجامش دادند. قرار نیست اگر جنگی باشه به صورت کلاسیکی که ما میشناسیم انجام بشه. مطمئناً اون ها که هدف تحریم نفتی ایران رو دارند، فکر اونجا رو هم کردند. خط لوله ی نفتی امارات و قطر و استفاده ی عربستان از دریای سر خ برای صادرات نفت رو فراموش نکنید. گفتند 5 ماه دیگه قرار هست نفت ایران رو تحریم کنند. شاید تا اون موقع اصلاً تنگه ی هرمز موقعیت استراتژیک خودش رو از دست داده باشه!
شما که اینجوری فکر می کنید من یه سوال دارم اگه همین الان به هر دلیلی امریکا بی خیال دشمنی با ایران بشه کدوم کشور دیگه تو دنیا هست که دشمنی با ایران رو ادامه بده؟؟؟؟
بهترین گزینه برای آنها هم این است که کار ایران زودتر ساخته شود. تازه آمریکا هم قبل از دادن امتیاز به ایران و صلح اجباری تا می توانند زیر ساخت اساسی کشور را ر همان ساعات اولیه با خاک یکسان خواهند کرد و این یعنی یک فاجعه اساسی برای ایران.
در مورد عراق هم آمریکا یکباره کارش رو انجام نداد بلکه کار رو دو مرحله ای کرد.
(عصر ایران این تکمیل تحلیل خودته منتشرش کن!!!!)
جنگ بشه پوزه هرچي شغال تو منطقه هست را خرد ميكنيم . اونوقت ببينند امريكا به دردشون ميخوره يا نه ؟ آخه ما چه گناهي كرديم كه 8 سال از طريق صدام جوونامون را شهيد كردند بعد هم از طريق تروريستها.
در این تحلیل سعی شده جوانب مختلف شرایط تنگه هرمز از لحاظ نظامی بررسی شود ولی از هزینه هایی که دولت و ملت ایران در شرایط جنگی متحمل به پرداخت آن هستند سخنی به میان نیامده است
همه دنیا را در شکم خلاصه نبینید...
شما یه ذره خدا رو هم توی تحلیل هات بیار. اگه قراره آدم بترسه باید از خدا بترسه آمریکا سگ کی باشه؟!
خدا نكنه جنگ بشه!!!!
تازه مردم ايران داشتند پيشرفت مي كردند و طعم راحتي را مي كشيدند كه اين بلاها نازل شد.
همين كه از سال 86 تا الان هي خبر از احتمال جنگ ميدهند نيز هزينه بر است و آسيبهاي بسيار زيادي را براي ما داشته. اينها را كي جواب مي دهد؟
کی گفته هرمز متعلق به همه دنیاست؟؟
اعلام آمادگی برای افزایش تولید نفت توسط کشورهای حاشیه خلیج همیشه پارس به منظور جبران افزایش قیمت ناشی از عدم خرید نفت ایران اعلام جنگ نیست؟
وقتی دنیایی که میگی قصد نابودیت رو داره باید از خودت دفاع کنی. بستن تنگه هرمز حداقل کاریه که میشه در مقابل تحریم نفت ایران انجام داد.
بازار هم به این راحتی ها به تعادل نمی رسه
و این یعنی ارزش دادن به جان مردمان تحت حکومت خود !
این هم یه مدل انسانیته دیگه!
ما در خانه می جنگیم و آنها بیرون از خانه. پس ما خسارت بیشتری خواهیم دید.
آمریکایی ها قبل از حمله ؛ میزان آسیبی که به ما می زنند رو در نظر نمی گیرند بلکه میزان خسارت احتمالی خود را محاسبه می کنند.
و این قسمت:
بنابراین دغدغه استراتژیک آمریکا می تواند این باشد که اقدام ایران به بستن تنگه هرمز ، قبل از زمانی باشد که آمریکا و متحدانش مهیای حمله به ایران هستند.
ما در خانه می جنگیم و آنها بیرون از خانه. پس ما خسارت بیشتری خواهیم دید.
این حرف را که ما هم خسارت می بینیم که مقاله هم گفته و اصلا صحیت بر سر این که کی زیاد خسارت می بینه و کی کم نیست.ما حتما آسیب می بینیم و حتما بیش از آمریکایی ها ولی همون طور که در متن اومده اونا خسارت خودشون براشون مهمه و بر همون مبنا تصمیم می گیرن. همین دیروز در خبرا داشتیم که فرانسه فعالیت نیروهای خودش رو در افغانستان به تعلیق درآورده و سارکوزی گفته که احتمال داره نیروهای فرانسوی رو از افغانستان خارج کنه؛ چرا؟چون 4 سرباز فرانسوی در افغانستان کشته شدن.
اونا این جوری به ماجرا نگاه می کنن.
اين فرمايش مولا چيزي است كه خيلي فكرمو مشغول كرده اين روزا !
افغانستان و عراق هم نمونه بارزش !
وقتي كه اعراب و آمريكا در منطقه و ايران از طرف ديگر در وضعيت آماده باش كامل نظامي هستن و به هر حال دارن هزينه پرداخت ميكنن ازين بابت و
اقتصاد كشور هم كم از وضعيت جنگي و موشكباران نداره با اين اوصافي كه شاهديم ،
بازم به فرمايش مولا علي(ع) دقت بيشتر كنيم!