معاون بقاع و اماکن متبرکه سازمان اوقاف و امور خیریه با کذب خواندن ادعای کسانی که "امامزاده قاسم" دربند و "بی بی شهربانو" در شهرری را جعلی خوانند تأکید کرد: این مدعیان چه سندی در رد شیاع محلی دارند که قرنها بر وجود امامزاده در آن مکانها تأکید دارند .
حجت الاسلام محمد غلامی معاون بقاع و اماکن متبرکه سازمان اوقاف و امور خیریه، ادعای برخی افرادی که بر جعلی بودن امامزاده قاسم دربند و بی بی شهربانو شهرری بدون سند تأکید دارند را دروغ خواند و به خبرنگار مهر گفت: ایران از قدیم الایام مأمن بیش از ۱۰ هزار امامزاده بوده است.
وی تأکید کرد: وجود این امامزادگان سینه به سینه و از نسلی به نسل دیگر از گذشته های دور به ما منتقل شده است؛ چگونه فردی و یا برخی یک دفعه بدون مدرک ادعا می کنند که نخیر چنین مطلبی جعلی است؟ و این همه سابقه تاریخی را نادیده می گیرند؟ اگر سازمان اوقاف و امور خیریه که مرجع اصلی امور بقاع و امامزادگان است چنین مطلبی را عنوان کند جای تأمل دارد اما اگر از اهالی آن منطقه سؤال کنید نسل اندر نسل بر وجود امامزاده در این مکان تأکید دارند.
وی با بیان اینکه این مدعیان چگونه گفته های محلی را می خواهند رد کنند در حالیکه باید در مقابل این گفته های محلی سند بیاورند؛ یادآور شد: ممکن است بگویند که شما غیر از شیاع محلی سند و مدرک بیاورید. باید پاسخ دهیم که مگر در ۱۲۰۰ سال قبل در کشور پهناور ایران آن زمان تحصیلات و سواد خواندن و نوشتن رایج بوده که سریع در جایی نام و مشخصات و نسل افراد با آن شرایطی که امامزادگان و نسل پیامبر(ص) با آن مواجه بودند، ثبت شود؟
حجت الاسلام غلامی شیاع محلی را یکی از راههای تأیید و ثبت امامزادگان خواند و گفت: نام تمام بیش از ۸ هزار امامزاده که در کشور الان وجود دارند در کتب انساب و منابع تاریخی نیامده است؛ البته همیشه این تشکیکات وجود دارد اما باید ما در برابر این شیاع محلی ادله ای محکم داشته باشیم. مگر سالروز شهادت حضرت زهرا(س) در ایران به دو روایت و حتی در عراق به سه روایت نیست؟ این مسائل به دلیل شیوه های متفاوت ثبت تاریخی وجود دارد مثلا دو و سه را با یک دندانه اشتباه می گیرد و یا نه را هفت خوانده اند چون در زمان گذشته امکانات امروزی در ثبت وقایع نبوده است.
وی با بیان اینکه مدعی جعلی بودن این امامزادگان باید دلیل و مدرک بیاورد، افزود: ما می گوییم نسل اندر نسل آنجا می گویند امامزاده بوده است و حالا یک نفر بیاید بگوید که چنین چیزی نیست ادعای بدون مدرک که درست نیست. این مدعیان چه سندی در رد شیاع محلی دارند که قرنها و سالهاست بر وجود امامزاده بر آن مکانها تأکید دارند. از گذشته دور تا کنون این اماکن متبرکه بین مردم به امامزاده شهرت دارد. ما بر رد این چه دلیلی داریم که اقامه کنیم ولو اینکه در کتب تاریخی گذشته از آن ذکری نشده باشد؟
حجت الاسلام غلامی با بیان اینکه برای جلوگیری از چنین شبهاتی، مدارک مستند و اطلاعات لازم مربوط به امامزادگان جمع آوری شده است افزود: کارگروههای ما در حال بررسی بر روی این اطلاعات هستند و در آینده این اسناد در سامانه های اینترنتی قرار می گیرد تا مردم بتوانند از آنها بهره برداری کنند.
به گزارش مهر، در مورد امامزاده قاسم(ع) در شمیرانات تهران نقل قول های فراوانی وجود دارد که غالبا عامیانه و فاقد سندیت است، مثلا برخی می گویند این امامزاده همان قاسم بن الحسن معروف است که در جریان کربلا به شهادت می رسد و سر ایشان را برای عبرت مردم به اطراف شهر ری می فرستند، و بعد داستان افسانه ای و اهانت بار چوگان بازی با این سر و واسطه شدن یک زن شمیرانی برای بازپس گیری سر و بالأخره دفن سر در محل فعلی توسط یکی از فرزندان عمار یاسر که ساکن رودبار قصران بوده ذکر می شود که تمام این مطالب بی اعتبار است.
اما طبق معتبرترین نظرات این امامزاده، جناب "قاسم بن حسن بن زید بن حسن مجتبی(ع)" است که دختر او به نام "خدیجه" به همسری "حضرت عبدالعظیم حسنی(ع)" در می آید. این امامزاده که مثل بسیاری دیگر از سادات و علویان تحت تعقیب مأموران بنی امیه و بنی عباس قرار داشته، به سمت کوههای البرز که مأمن مناسبی بود عزیمت می کنند و پس از وفات یا شهادت، در منطقه بالادژ ( که بعدها به نام ایشان، امامزداه قاسم نامیده شد) مدفون می شود.