فارس: مدیر انجمن حمایت از بیماران آسیب نخاعی استان اصفهان گفت: با وجود مصوبه قانون حمایت از حقوق معلولان هیچ سازمان یا نهاد دولتی شغلی به آنها نمی‌دهد.
سید محمود نقیب‌زاده نائینی اظهار داشت: گرچه معلولان به خاطر شرایط فیزیکی که دارند قادر نیستند همه کارها را انجام بدهند ولی می‌توانند خیلی از وظایف را به عهده بگیرند.
وی با اشاره به اینکه لازم است مدیران، کارخانه‌داران، سرمایه‌گذاران و رؤسای شرکت‌ها برای یک بار که شده به معلولان اعتماد کنند، بیان داشت: معلولان آسیب نخاعی نباید قربانی معلولیت فیزیکی خود شوند.
مدیر انجمن حمایت از بیماران آسیب نخاعی استان اصفهان با اشاره به اینکه معلولان با فراهم شدن زمینه‌های مختلف کاری می‌توانند به کارآفرینان و تولید‌کنندگان برجسته‌ای در کشور تبدیل شوند، تصریح کرد: گرچه برای یک تولید کننده صحت و سلامت بدن یکی از اصول لازم نظارت و کنترل است اما به طور حتم در صورتی که به معلولان بها داده شود به خوبی از عهده این امر برمی‌آیند.
مدیر انجمن حمایت از بیماران آسیب نخاعی استان اصفهان گفت: نخستین جلسه انجمن از سال 83 تشکیل شد و از سال 85 با دریافت مجوز از استانداری اصفهان رسمیت یافت.
وی با اشاره به اینکه از امسال مسئله اشتغال‌زایی معلولان را در محور کاری خود قرار دادیم، ادامه داد: به دلیل اینکه در حوزه اشتغال‌زایی معلولان با مسئولان تاکنون به نتیجه مثبت نگرفتیم به همین خاطر سعی کردیم با ارگان‌های خصوصی وارد مذاکره شویم.
نقیب‌زاده نائینی اضافه کرد: در صورتی که خیرین سلامت به منظور کمک‌رسانی به معلولان وارد شوند قرار است که کمپ‌های دائم، اقامت موقت بیمارستانی و مکان برای بازتوانی آنها تاسیس شود.
وی گفت: انجمن آسیب‌دیدگان نخاعی توانسته زمینه اشتغال‌زایی را برای حدود 35 نفر در فروشگاه بزرگ بال هایپر مارکت و در یک ماه اخیر 20 ناشنوا را در کارخانه گز سکه اصفهان ایجاد کند.
مدیر انجمن حمایت از بیماران آسیب نخاعی استان اصفهان افزود: با وجودی که معلولان بخشی از مردم این جامعه را تشکیل می‌دهند و دارای سهمی از حقوق ملی خود هستند اما این در حالی است که هنوز حتی ساده‌ترین امکانات مثل منزل، کوچه، خیابان، معابر عمومی و به ویژه پارک‌ها مناسب عبور و مرور معلولان ویلچر نشین نیست.
وی اضافه کرد: هیچ وسیله حمل و نقل عمومی که بتواند هزینه‌های ایاب و ذهاب را کاهش بدهد برای معلولان وجود ندارد.
نقیب‌زاده گفت: فرد آسیب دیده باید با ماشین شخصی یا تاکسی سرویس ایاب و ذهاب کند که به طور قطع حضور دائمی در جامعه به دلیل هزینه سنگین ایاب و ذهاب در توان همه نیست و همه نمی‌توانند از این مانع عبور کنند.