محققان چيني اخير مدعي شده‌اند كه مي‌توانند از برنج براي توليد پروتئين خوني آلبومين كه در درمان سوختگي، شوک پس از سانحه و بيماري کبدي كاربرد دارد، استفاده كنند.
به گزارش ايسنا، اين پژوهش كه توسط دانشمندان دانشگاه ووهان در چين با همكاري شوراي ملي تحقيقات در كانادا و مركز ژنوميك كاربردي در دانشگاه آلباني در نيويورك انجام شده، نشان مي‌دهد كه اين پروتئين پس از استخراج از دانه‌هاي برنج از لحاظ فيزيكي و شيميايي كاملا با سرم آلبومين انسان برابر است.
اين يافته‌ها كه در مجله مجموعه مقالات آكادمي ملي علوم منتشر شده، مي‌تواند به يك دستاورد بزرگ در توليد سرم آلبومين انسان كه عموما از خونهاي اهدايي بدست مي‌آيند، منجر شود.
تقاضاي جهاني براي پروتئين خوني در حدود 500 تن در سال بوده و چين در گذشته با نگراني‌هاي در مورد كمبود آن مواجه شده بود.
محققان در اين شيوه ابتدا دانه‌هاي برنج را براي توليد سطوح بالاي سرم آلبومين مهندسي ژنتيكي كردند. آنها سپس از شيوه‌اي براي پالايش پروتئين از دانه‌ها استفاده كرده و حدود 2.75 گرم از اين پروتئين را در هر يك كيلوگرم برنج بدست آوردند.
اين محققان سپس اين پروتئين‌ها را بر روي موشهاي مبتلا به سيروز كبدي امتحان كرده و با نتايج مشابه آن با درمان اين بيماري توسط سرم آلبومين انسان روبه‌رو شدند.
به گفته اين دانشمندان، نتايج پژوهش نشان داده كه يك راكتور زيستي دانه برنج قادر به توليد سرم آلبومين انساني نوتركيب مقرون به‌صرفه بوده كه با ايمني لازم قادر به تامين تقاضاي روزافزون جهاني براي اين پروتئين است.
از اين پروتئين عموما در توليد واكسن‌ها و داروها استفاده شده و براي بيماران مبتلا به سوختگي جدي، شوك‌هاي هموراژيك و بيماري كبدي مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
در سال 2007 در پي كمبود اين پروتئين در چين، هزينه اين داروها و همچنين انواع تقلبي آن در بازار افزايش يافت. همچنين از آن جا كه اين پروتئين از خون انسان استخراج مي‌شود، نگراني‌هايي در مورد احتمال سرايت بيماري‌هايي مانند هپاتيت و ايدز افزايش يافت.
در عين حال، كاشت برنجهاي مهندسي شده در مقياس بالا براي توليد دانه كافي به منظور توليد اين پروتئين نيز موجب افزايش نگراني‌ها در مورد آلودگي زيست محيطي و منبع تغذيه غذايي شده است؛ چرا كه برنج يكي از غذاهاي اصلي به شمار مي‌رود.
با اين حال به گفته دانشمندان، برنج يك گياه خود گرده‌افشان بوده كه طبق تحقيقات پيشين، گردش ژني با واسطه گرده بين برنج مهندسي شده و گياهان مهندسي نشده از بسامد بسيار پاييني (0.04 تا 0.80 درصد) برخوردار است. تحقيقات بيشتري براي ارزيابي ايمني اين پروتئين مشتق از برنج در حيوانات و انسان پيش از احتمال ورود آن به بازار مورد نياز است.