20 بازیکن برتر خارجی تاریخ سری آ ایتالیا: قسمت اول

قسمت اول: شماره 1 تا 10


او در سال 1987 با میلان قرارداد بست و این در حالی بود که او از ناحیه مچ پا مصدوم بود. او بسیار زود و در 30 سالگی کفش هایش را آویزان کرد و آدریانو گالیانی در مورد این بازیکن گفت: فوتبال لئوناردو داوینچی خود را از دست داد. مارکو پسر محبوب برلوسکونی بود و توانست 3 بار توپ طلا را ببرد و همچنین 3 بار در لیگ ایتالیا و 2 بار هم در لیگ قهرمانان قهرمان شود. او یک مهاجم فراموش ناشدنی بود ولی متاسفانه آخرین بازی خود را زمانی انجام داد که در فینال لیگ قهرمانان مغلوب مارسی شد.



به محض این که در سال 1980 مرز های ایتالیا دوباره باز شد، به فوتبال ایتالیا آمد و می توان او را جزو یکی از برترین خریدها دانست. فالکائو در سری آ تبدیل به هشتمین پادشاه رم شد و محبوبیتی زیاد در پایتخت برای خود دست و پا کرد. در در سال 1983 که قهرمان سری آ شدند یکی از بازیکنان مهم و حیاتی بود و همچنین در شب باخت به لیورپول در لیگ اروپا نیز که در ضربات پنالتی حاصل شد حضور داشت. او پردرامدترین بازیکن زمان خود بود ولی بعد ها به دلیل مصدومیت و مشکلات با مدیر باشگاه تیمش را ترک کرد.


در زمان مصدومیت فان باستن، گولیت ستاره درخشان میلان در زمان آریگو ساکی بود. او از psv به میلان آمد و مهمترین افتخارات او کسب 3 قهرمانی در اسکودتو و 2 قهرمانی در لیگ قهرمانان است. قدرت فیزیکی بالا و کنترل توپ عالی به او اجازه می داد تا در هر پستی بازی کند و این در حالی بود که جادوی پر زرق و برق او در سامپدوریا نشان داد که او هنوز تمام نشده است.


یکی دیگر از بازیکنانی که در زمان حضور در یووه توانست توپ طلا را مال خود کند. پس از این که با مبلغی نه چندان زیاد از بوردو به یووه پیوست با آرامش در تورین ساکن شد. او تنها با 3 میلیون یورو به ایتالیا آمد. او 5 سال بعد با مبلغ رویایی 50 میلیون یورو به رئال مادرید فروخته شد و این مبلغ به تنهایی می توانست نشان بدهد که او به چه بازیکنی تبدیل شده است. اگرچه او محبوبیت پلاتینی را در تورین نداشت ولی قطعا از او خاطره های خوبی باقی در دل آلپی باقی مانده است.



با وجود این که او رقابتی سخت با روی کویتا برای بازی در ترکیب ثابت داشت، ولی او را باید یک اعجوبه در فوتبال که دارای یک استعداد ذاتی است دانست. قدرت دریبل زنی بالا، خوش فکری و دید باز او در بازی و از همه مهمتر قدرت مرگبار او در هنگام ضدحمله، او را به یک بازیکن باکلاس جهانی تبدیل کرد. او در سال 2007 بهترین بازیکن اروپا و جهان شد و به میلان کمک زیادی کرد تا در اروپا و جهان تاج گذاری کند. او در سال 2009 با مبلغ 68 میلیون یورو به رئال مادرید فروخته شد و این در حالی بود که وی پیشنهاد گزاف منچستر سیتی را رد کرده بود.



او 5 سال در اینتر حضور داشت و وقتی که در روز آخر اینتری ها جام را از دست دادند اینتر را با گریه ترک کرد. حضور او در اینتر بدون شک عالی بود. او در 68 بازی توانست 49 گل به ثمر برساند. او با اینتر قهرمان لیگ اروپا شد و دوبار مصدومیت فوق العاده جدی در طول بازی ها نصیبش شد. پس از نمایش خیره کننده در جام جهانی 2002 از اینتر خارج شد. او دوباره به ایتالیا بگشت ولی اینبار در میلان بازی کرد ولی دوباره به دلیل مصدومیت شدید از فوتبال ایتالیا خارج شد. قطعا اگر او دچار مصدومیتهای پیاپی نمی شد، می توانست از اینی که هست هم بزگرتر شود هرچند که به اعتقاد خیلی ها او جزو 3 مهاجم برتر تاریخ است.



باتی گل یا هرچیزی که می خواهید صدایش بزنید، ولی او را باید به عنوان یکی از افسانه های سری آ دانست. او حدود یک دهه در فلورانس بازی کرد و بیش از 150 گل به ثمر رساند. او به عنوان برترین بازیکن تاریخ فیورنتینا شناخته می شود و همچنین او بین 10 گل زن برتر تاریخ سری آ نیز جای دارد. مصدومیت شانس قهرمانی با فیورنتینا در 1999 را از او و تیمش گرفت. البته او در سال 2001 با رم این عنوان را فتح کرد.



رسوایی های کالچوپولی را کنار بگذاریم، همین که او چندین سال پیاپی با آژاکس- یووه- اینتر- بارسا و میلان قهرمان لیگ شده است، می تواند تضمین کننده نام بزرگ او باشد. او در سال 2004 پا به فوتبال ایتالیا و یوونتوس نهاد. روز به روز پیشرفتش بیشتر شد تا این که امروزه برای قهرمانی در لیگ باید بازیکنی مانند او را داشته باشی. او پس از سقوط یووه به دسته پایین تر، به شهر میلان و تیم اینتر آمد. پس از نمایش های خوب به بارسا رفت و آنجا هم قهرمان لیگ شد و پس از بازگشت به ایتالیا بازی در میلان دوباره قهرمان لیگ شد. میلانی ها امیدوارند که زلاتان رکوردش را حفظ کند.

ادامه دارد....