پژوهشگران انگلیسی دریافتند با وجود اینکه به زبانی که به طور ذاتی در هر یک از انسان ها وجود دارد زبان مادری گفته می شود اما این زبان از پدر به افراد می رسد.
به گزارش مهر، اینکه زبان ها در طول قرون متمادی در نواحی مختلف زمین چگونه گسترده شده اند و زبان گفتار به چه روشی در طول تاریخ دستخوش تغییر شده است یکی از معماهای بشر است. اکنون به نظر می رسد که دانشمندان دانشگاه کمبریج تلاش هایی را برای حل گوشه ای از این معما آغاز کرده اند.
این تحقیقات که بر پایه مطالعات ژنتیکی و بررسی مهاجرت های بزرگ انجام شده است، نشان می دهد که تغییرات زبانی شناختی پدیده ای هستند که در آن مردها نقش غالب را ایفا می کنند.
تیم تحقیقاتی «کالین رن فریو» و «پیتر فاستر» به منظور بازسازی روش های انتقال زبان، گروهی از نشانگذارهای ژنتیکی جوامع متعددی را که در سراسر زمین پراکنده شده اند در بوته آزمایش گذاشتند.
این نشانگذارهای ژنتیکی برمبنای جنسیت افراد تقسیم بندی شدند به طوریکه برای مردان از نشانگرهای کروموزم Y و برای زنان از نشانگرهای DNA «میتوکندریال» استفاده شد.
نتایج تحقیقات این ردیابی ژنتیکی حاکی از آن است که برای مثال، درحال حاضر 0.5 درصد از کل جمعیت جهانی مردان دارای همان کروموزم Y هستند که «چنگیز خان مغول» داشته است. این بدان معنی است که به دلیل هجوم هایی که لشکر این خونخوار بزرگ تاریخ انجام داده نشانگرهای ژنتیکی مغولی در بیشتر نواحی دنیا گسترده شده است.
برای درک تاثیرگذاری مردان بر روی جهش های زبانی لازم به یادآوری است این تغییرات در ادامه مهاجرت هایی رخ داده اند که به طور کلی و نه به طور قطعی توسط مردان انجام شده است.
این مهاجران می توانستند جنگجویان و یا حتی کشاورزان ساده باشند اما در تمام این موارد، در طول قرن ها مردان در سطح وسیعتری نسبت به زنان به سرزمین های جدید نقل مکان کرده اند.
این تعداد بیشتر مردان در گروه های مهاجر موجب شد که این مردان با زنان بومی ازدواج کنند و به عنوان رئیس و سرپرست خانواده این قدرت را داشته باشند که در داخل خانواده، زبان گفتاری خود را به عنوان زبان غالب مورد استفاده قرار دهند.
به گفته این محققان، برای توصیف زبان ذاتی از اصطلاح «زبان مادری» استفاده می شود درحالی که شگفت انگیزترین نتیجه این تحقیق نشان می دهد که زبان مادری در واقع از پدر به ارث می رسد.