كشتي بزرگ، پل بروكلين، فانوس دريايي بل راك، شبكه فاضلاب لندن، كانال پاناما، راهآهن اقيانوس آرام وگودال عظيم هور دام به عنوان برترينها و عجيب ترينهاي طراحي صنعتي بشر شناخته شدهاند.
به نوشته تهران امروز، ساخت و ايجاد تمام موارد بالا در عصر كنوني امري امكانپذير و دست يافتني است اما بيشتر اين وقايع در زمان انقلاب صنعتي رخ داده است.
اولين كشتي ساخته شده با استفاده از فلزات
ساخت اين كشتي بزرگ در قرن ۱۹ انجام شد. زماني كه تجار دريافتند كه كشتيهاي چوبي گذشته نياز آنها را براي پيمودن مسافتهاي طولاني نظير اقيانوسپيمايي برآورده نميكنند.
كشتيها و قايقهاي چوبي پس از برخورد به امواج سهمگين اقيانوس، شكسته ميشدند و ساكنان و اموال تجار از بين ميرفت. به همين خاطر سرمايه داران آنزمان به فكر افتادند تا از فلز در ساختن اسكلت كشتي استفاده كنند.
پل بروكلين يك پل معلق در نيويورك آمريكاست كه بروكلين و منهتن را به هم متصل ميكند. پل بريج در سال ۱۸۷۰ ساخته شد و با طول ۱۸۲۵ متر از قديميترين پلهاي مدرن دنيا به حساب ميآيد.پيچيدگي سازه پل كه جزيره منهتن را با همسايهاش، محله بروكلين مرتبط ميسازد، موجب شد بيش از ۲۰ نفر در طول ۱۳ سال زمان ساخت آن، جان خود را از دست بدهند. هزينه ساخت پل بيش از ۱۵ ميليون دلار بود.
سالها پس از اينكه دريانوردان و ماهيگيران راه خود را براي بازگشت به ساحل گم كنند و در امواج مخوف دريا غرق شوند، مهندس بريتانيايي رابرت استيونسن موفق به طراحي و ساخت يكي از بزرگترين فانوسهاي دريايي جهان يعني فانوس دريايي بل راك شد.
شهر زيرزميني (شبكه زيرزميني فاضلاب لندن)
پس از پيشرفت تكنيك شبكههاي آبرساني، ساختن شبكههاي دفع فاضلاب نيز مورد توجه قرار گرفت. تا نزديك ۱۰۰سال پيش بيشتر گنداب روها و به ويژه كانالهاي فرعي فاضلاب به صورت رو باز ساخته ميشدند. پس از آشكار شدن اثر اين قبيل كانالها در پخش بيماريهاي واگيردار كوشش به عمل آمد كه تمام گنداب روها و فاضلاب روها در زير زمين ساخته شوند.
كانال پاناما با طول۸۰ كيلومتراقيانوس اطلس و اقيانوس آرام را به هم متصل كرده است. اين كانال در پايينترين سطح ممكن بين دامنه هاى سرزمين كوهستانى و باريكى كه آمريكاى شمالى و جنوبى را به هم وصل كرده، احداث شده است. اين آبراه كه در جريان يكي از بزرگترين و دشوارترين پروژههاي مهندسي در جهان ايجاد گشته است يكي از سرشناسترين و مهمترين آبراههاي جهان است. ايجاد اين آبراه ۷۷كيلومتري با دشواريهاي بسياري همراه بود، به نحوي كه پس از پايان كار در مجموع ۲۷۵۰۰ كارگر جان خود را ازدست داده بودند.
خط آهن صلح
پيش از پيدايش راهآهن، مردم فاصله بين سواحل شرقي و غربي ايالات متحده آمريكا را با اسب طي ميكردند. در سال ۱۸۶۹ ميلادي، شبكه خطوط راه آهن غرب و شرق، در محلي به نام «پرومونتوري پوينت» در ايالت يوتا، به هم رسيدند و بدينترتيب غرب و شرق قاره آمريكاي شمالي به يكديگر متصل شد.
سد رودخانه كلرادو در دره سياه
رودخانه كلورادو از دو كشور مكزيك و آمريكا و از پنج ايالت يوتا، آريزونا، نوادا، كلورادو و كاليفرنيا عبور ميكند. وزن تقريبي اين سد به بيش از شش ميليون و ششصد تن ميرسد و از نوعي بتون ثقيل و چگال ساخته شده كه در پشت آن فشار آب حاصل از نيروي گرانشي زمين و نيروي منحني افقي وارد ميشود.