مشرق نوشت: آن چه مشاهده می كنید حكم ماموریتی متعلق به شهید نادر مهدوی است. نادر مهدوی سردار شهادت طلبانِ خلیج فارس است. هم او بود كه با همرزمانش خلیج فارس را تا ماه ها برای ناوگان فوق مدرن آمریكا و متحدانش نا امن نمود و حیثیت این كشور را بار ها به بازی گرفت.
تاریخ این ماموریت، مطابق آن چه در حكم آمده است اول مرداد ماه لغایت سوم مرداد ماه 1366 می باشد. هیچ روایتی از فحوای این ماموریت 48 ساعته داده نشده است اما حادثه بزرگی كه در این دو روز در خلیج فارس واقع شد، تخمین درباره موضوع این ماموریت را آسان می كند. ماجرا از این قرار است:
در مورخه 29 تیر 1366، قطعنامه 598 شورای امنیت سازمان ملل متحد به تصویب رسید. همزمان با تصویب قطعنامه 598، آمریكا آغاز عملیاتِ نظامی خود در خلیج فارس را، جهت اسكورت نفتكشهاى كویتى به وسیله ناوگان خود تحت عنوان "عملیات ارنست ویل" اعلام نمود.
حقیقت ماجرا این بود كه ماجراى اسكورت نفتكشهاى كویتى عملاً در راستاى تأمین اهداف اقتصادى عراق بود، زیرا كویت بنادر خود را براى بارگیری و تخلیه اسلحه و تجهیزات و مهمات وارداتى و خصوصا نفت صادراتی، در اختیار عراق قرار داده بود. بر همین اساس بود كه وزیر امور خارجه ایران اعلام كرد: "نفت در نفتكشهاى كویتى با هر پرچمى كه باشد در واقع نفت عراق است چون كویت رسما از بغداد در جنگ حمایت مىكند."
به این ترتیب عملیات "ارنست ویل" رسما در جهت تأمین امنیت صادرات نفت عراق از طریق كویت و واردات این كشور انجام مىگرفت و طبیعى بود كه ایران در برابر چنین مسأله اى آرام ننشیند.
نخستین كاروان نفتكشهاى كویتى تحت پرچم آمریكا و با اسكورت ناوشكن هاى ابرقدرت غرب، دو روز بعد از تصویب قطعنامه 598 حركت خود را از سواحل امارات متحده عربى در دریاى عمان آغاز كرد. سرانجام كاروان اسكورت نفتكشهاى "گس پرنس" و "بریجتون " - كه نامهاى عربى آنها توسط شركت آمریكایى عوض شده بودند - با سرو صداى زیادى مأموریت خود را آغاز كرده و به سلامت از تنگه هرمز گذشتند اما، در نزدیكى جزیره فارسى با خطر جدى مواجه شده و نفتكش چهارصد هزار تنى "بریجتون " با یك مین 270 كیلویى برخورد نمود. بازتاب این حادثه بسیار گسترده بود.
على رغم این كه آمریكا سعى نمود این حادثه را بى اهمیت تلقى نماید، اما چنین ضربه اى براى حیثیت سیاسى و نظامىاش جبرانناپذیر بود و مهم تر از همه این كه عملاً ابتكار عمل در خلیج فارس را به دست ایران مى داد. این رخداد سبب شد كه كاروان هاى بعدى بىسر و صدا و تبلیغات و با رعایت پنهان كارى از سواحل كویت به دریاى عمان و بالعكس حركت كنند، در حالى كه همواره خطر مین ها، قایق هاى تندرو و موشك هاى كرم ابریشم را احساس مىكردند.
نادر مهدوی، سرانجام در 16 معرماه 1366، پس از آن كه ناوگروهِ تحت امرش، یك فروند هلی كوپتر آمریكایی را سرنگون ساخت، با آتش مستقیم تفنگداران دریایی آمریكایی مجروح شد و به اسارت آنان در آمد. سپس در عرشه ناو «یو اس. چندلر» مورد شكنجه قرار گرفته و به شهادت رسید. روحمان با یاد نادر مهدوی و همرزمانش، شاد