بخشی از گفتگوی سه نفره بهاره رهنما، پیمان قاسمخانی و رامبد جوان در ماهنامه سینمایی بیست‌وچهار:
بهاره رهنما: سابقه آشنایی شما دو تا به كجا برمی‌گردد؟پیمان قاسمخانی: مشاور فیلم اخراجی‌ها بودم كه رامبد آمد و یقه‌ام را گرفت.
رهنما: چرا مشاور آن كار بودی؟قاسمخانی: سؤال بعدی لطفاً...
رهنما: نه جواب بده، چرا رفتی؟ البتّه كار رامبد قشنگ بود كه آمد و دوستانه گفت كه نباید این كار را می‌كردی...قاسمخانی: همچین دوستانه هم نبود...
رامبد جوان: اتّفاقاً خیلی هم خصمانه بود.
قاسمخانی: سؤال بعدی لطفاً...
رهنما: تو فكر می‌كردی ممكن است آقای ده‌نمكی فیلم خوبی بسازد و آن گذشته كمی تغییر كند، نه؟قاسمخانی: من ده‌نمكی شلوغ و جنجالی این روزها را نمی‌شناسم. ده‌نمكی آن روزها آدم دوست‌داشتنی و محجوبی بود. هنوز هم روی حرفم هستم كه ایده اوّلیّه اخراجی‌ها كاملاً ایده‌آل و در جهت ذهنیّتم بود و گرنه نمی‌رفتم سراغش. آن فیلم می‌توانست فیلم خیلی بهتری شود. ما سر آن فیلم به توافق نرسیدیم، آن هم به دلایل سلیقه‌ای و نه دلایل سیاسی.
جوان: یقه گرفتن من هم نكته دارد. من نه سیاسیم نه مطالعات سیاسی دارم. در حدّ یك شهروند خیلی عام سیاست را می‌فهمم. من مثل كسی هستم كه با بدیهیّات سیاست آشناست و واكنشهایش هم در حدّ همان بدیهیّات است. آقای ده‌نمكی از دید من و خیلی‌های دیگر، این قدر چهره‌ی تكلیف روشنی بود كه فكر می‌كردم اگر این آدم قرار است از موقعیّت خشن سیاسیش تبدیل شود به یك آرتیست و هنرمند، باید از آنهایی كه آزارشان داده عذرخواهی كند. این حرف من اصلاً سیاسی نیست و كاملاً اجتماعی است. حرف من با پیمان این بود كه چرا قبل از اینكه این اتّفاق بیفتد داری با او كار می‌كنی. نمی‌شود اینقدر در سیاست شیطنت كرد، بعد آمد در سینما و گفت من آدم فرهنگی بودم. راستش اینها خیلی با هم منافات دارد. دلخوری من این بود كه پیمان قاسمخانی كه آدم حرفهای این سینماست دارد این آدم را حمایت می‌كند و باعث می‌شود او جزو فیلمسازان تراز اوّل شود.
قاسمخانی: من ترجیح می‌دهم كه آن آدم ابزار شیطنتش را كنار بگذارد و بیاید سراغ سینما.
جوان: ابزارش را از دست داده بود كه آمد سراغ سینما چون نیاز بود سوئیچ كند روی یك موضوع دیگر. من معتقدم باید می‌گفتیم عذر بخواهد بعد وارد میدان شود.
رهنما: حرف درستی است.
قاسمخانی: من می‌گویم اگر هیتلر هم بیاید و حرفهای من را بزند ایراد ندارد.
هر کسی می تونه بیاد فیلم بسازه و اگه فروش هم رفت نوش جون خودش و تمام همکاراش. می خواد ده نمکی باشه یا رامبد جوان باشه.
واقعا سینما رو باید سپرد به اهلش