هر كدام از ميوه‌هاي فصل تابستان خواص منحصر به خود را دارند كه تركيب آنها را در كنار يكديگر جذابيت قابل توجهي را به اين فصل مي‌دهد و شاه توت نيز يكي از ميوه‌هاي خوش طعم اين فصل است كه مصرف آن خالي از فايده نبوده و از آن در درمان بيماري قند استفاده مي‌شود.
ايسنا، جهت آشنايي كاربران خود با خواص دارويي و گياه‌شناسي، با استناد به كتاب گياهان دارويي، نوشته دكتر علي زرگري به معرفي شاه توت به عنوان يكي از ميوه‌هاي خاص فصل تابستان پرداخته است.
شاه توت (توت سياه) ميوه‌اي لذيذ، خوش طعم و قبل از رسيدن كامل، كمي قابض است از اين جهت از شاه توت قبل از رسيدن كامل به عنوان قابض و بعد از رسيدن، به عنوان ملين استفاده مي‌شود.
از شيره شاه توت قبل از رسيدن كامل، شربتي با طعم ترش و قابض تهيه مي‌كنند كه به صورت غرغره مي‌تواند در رفع درد گلو و التهاب مخاط دهان و آفت اثرات مفيد داشته باشد.
مصرف پوست ريشه شاه توت كه طعمي تلخ، تند و ناپسند دارد از قديم الايام به عنوان دفع كرم و حتي كرم كدو، بين مردم معمول بوده است، هر چند اثر دفع كرم كدو، در تمام موارد چندان مورد تاييد قرار نمي‌گرفته است.
برگ درخت شاه توت، كربنات كلسيم فراوان دارد و براي آن اثر كم‌كننده قندخون قائلند كه از اين جهت مي‌توان از آن در موقع وجود قند در ادرار و معالج بيماري قند استفاده كرد.
شاه توت، درختي زيبا دارد كه به حالت طبيعي به ارتفاع 4 تا 10 متر مي‌رسد و از مشخصات آن اين است كه شاخه‌هايي كوتاه و متعدد پيدا مي‌كند و ظاهر مشخصي را به اين درخت مي‌دهد.
برگ‌هاي درخت شاه توت به رنگ سبز تيره ديده مي‌شوند و پهنكي قلبي شكل با تقسيمات نا منظم و منتهي به دندانه دارند.
ميوه درخت شاه توت كمي بزرگتر از توت سفيد است و بعد از رسيدن كامل به رنگ ارغواني سياه و داراي طعم ترش و شيرين و مطبوع است. پوست، ريشه، برگ و ميوه نارس و رسيده قسمتهاي مورد استفاده درخت شاه توت هستند.
شواهد تاريخي نشان مي‌دهد كه منشا اوليه درخت شاه توت، در ايران بوده و از آنجا به ديگر نواحي انتقال يافته است.