آفتاب: کیهان در سرمقاله خود با عنوان «ایست و بازرسی هزینه!» نوشت:
*فرض کنید آنهم از نوع محال- چه اینکه فرض محال که محال نیست- جریانی انحرافی و قدرت‌طلب با چینش افراد خود و صرف کردن هزینه‌های هنگفت و نجومی در انتخابات، به شماری از کرسی‌های مجلس برسد؛ آن وقت اتفاق نامبارکی که به وقوع پیوسته از بین رفتن استقلال و شأن نمایندگانی است که در دام این جریان افتاده‌اند چرا که وامدار بودن آنها به کانونهای قدرت و ثروت مانع بزرگی برای ایفای وظایف نمایندگی در بستر قانونی و منافع ملی است.
از طرف دیگر؛ در چرخه‌ای که برخی از نامزدها با اتکاء به هزینه‌های سنگین انتخاباتی به مجلس راه پیدا کرده‌اند این ضرر جبران‌ناپذیر را برای کشور در پی دارد که بسیاری از شایستگان و آنهایی که به تعبیر شهید بهشتی مصداق شیفتگان خدمت‌اند نه تشنگان قدرت، از راه‌یابی به عرصه خدمت و تلاش در مسیر تعالی نظام باز بمانند.
*سوالی که پیش کشیده می‌شود این است که در برابر این معضل خطرناک چه باید کرد؟ راهکار اصولی و در عین حال بیرون از دایره تعلل و دست روی دست گذاشتن‌های درازمدت چیست؟ پاسخ «سهل ممتنع» است؛ با این توضیح که اگر همه اعم از مردم، مسئولان و نهادهای مربوطه و رسانه‌ها به وظایف خودشان به درستی و بهنگام عمل نمایند به آسانی می‌توان جلوی هزینه‌های سنگین و تبلیغات رنگین کذایی را گرفت و صاحبان قدرت و ثروت را در مسیر اهداف زیاده‌خواهانه و نامشروعشان ناکام گذاشت ولی اگر به هر دلیلی و با هر توجیهی هرکسی به سهم خود غفلت کند کار سخت شده و مسیر آنچنان صعوبت پیدا می‌کند که به موقع نمی‌شود اقدام موثری کرد و باز این قصه پرغصه برای دوره یا دوره‌های بعدی انتخابات نقل خواهد شد و...
*از همین رهگذر؛ شایسته است مجلس شورای اسلامی با شناسایی نیازها در برطرف کردن ضعف‌ها و نواقص قوانین انتخاباتی درخصوص تبلیغات نامزدها خارج از مدار موازین شرعی و عرفی و صرف کردن هزینه‌های گزاف و هنگفت نقش خود را ایفا نماید. بی‌شک وجود قوانین بازدارنده و پیشگیرانه سهم بسزایی در جلوگیری از ریخت و پاش‌ها و سوءاستفاده کانونهای قدرت و ثروت خواهد داشت.
*تا فرصت باقی است باید در مجموعه قوانین انتخابات مجلس اصلاحاتی پیرامون شفاف‌سازی منابع مالی هزینه‌ها و تبلیغات انتخاباتی نامزدها اعمال و عملیاتی شود.