فیلم «ورود آقایان ممنوع» سومین هفته اكران موفقش را در حالی پشت سر می گذارد كه با دست گذاشتن بر روی سوژه ای بكر و استفاده از فیلمنامه ای نسبتاً قوی، به باشگاه میلیاردی های سینمای ایران پیوست تا پس از مدت ها اكران كمدی های نازل و سخیف، یك كمدی در خور توجه به نمایش درآید كه با خندیدن به قشر وسیعی از ملت، قصد خندادن مخاطبانش را ندارد.
به گزارش آینده ، اگر «اسپاگتی در هشت دقیقه» و «پسر آدم، دختر حوا» را مشاهده كرده باشید، با مشاهده «ورود آقایان ممنوع» به عنوان سومین تجربه كارگردانی رامبد جوان، متوجه رشد قابل توجه این فیلمساز در سینمای كمدی ایران خواهید شد و با تجربه ای متفاوت در طنزهای ایرانی روبرو خواهید شد كه ارزش ساعتی نشستن روی صندلی و خیره شدن به پرده نقره ای سینما را دارد و در پایان فیلم، تماشاچی احساس دور ریختن كسری از نقدینگی اش را نمی كند.
رامبد جوان این بار برای ساخت فیلمی به كار گرفته شد كه برخلاف دو فیلم قبلی، از داستانی قوی تر برخوردار بود و كمتر مشكل سناریو داشت. قاسم خانی با نوشتن یك سناریوی دارای جزئیات فراوان، كارگردان را تا حدود زیادی از ایده پردازی و تلاش برای قراردادن افزودنی هایی كه مخاطب را به خنده وادارد، معاف كرد. اما در فن كارگردانی هم رشد مناسبی داشته است و قطعاً اگر این داستان زیر دست یك كارگردان ناوارد می رفت، آخر كار مشخص نبود چند میلیون فروش كند. اما رامبد جوان با آن انرژی خاصی كه از او سراغ داریم، یك اثر متفاوت ارائه كرد تا نشان دهد برخلاف ضعف در كارگردانی سریال های تلویزیونی، می تواند در ساخت آثار سینمایی كمدی موفق تر ظاهر شود.
فیلم، روایت مدیر یك دبیرستان دخترانه (ویشگا آسایش) است كه از روحیه به شدت فمینیستی برخوردار است و با ذهنیتی به شدت مردستیز، ورود آقایان را به مدرسه اش ممنوع كرده تا آنكه پس از فارغ شدن معلم شیمی بارداراش، برای آنكه دانش آموزانش را به المپیاد شیمی برساند، مجبور به استخدام یك معلم مرد (رضا عطاران) كه بیش از حد ساده است و تجربه برخورد با زنان را ندارد، می شود. دانش آموزان تلاش می كنند با جلب توجه این معلم به مدیر مدرسه، باعث عاشق شدن مدیر مدرسه و شكستن روحیه خشنی شوند كه باعث شده یكی از دانش آموزان مدرسه به واسطه ازدواج، اخراج شود.
داستان با ریتمی نسبتاً تند پیش می رود اما در نهایت یك پایان فرمالیته دارد و برخلاف انتظار بیننده، فینالی متناسب با آنچه در طول فیلم می گذرد را نمی توان دید كه البته شاید به دلیل حجم بالای داستان است كه در این تایم قابل تقسیم صحیح نبوده است و عوامل فیلم را به این نتیجه رسانده كه با یك پایان خوش، ته فیلم را ببندند. در این فیلم كه طنز كلامی قالب ماجرا را تشكیل می دهد و طنز موقعیت سهم كمی دارد، رضا عطاران یك بازی قابل قبول دیگر را ارائه داده، اما قطعاً ویشگا آسایش با بازی عصبی اش كه عامل انفجار مردم در سالن سینما می شود، بهترین بازی را در نقش یك فمینیست افراطی ایفا می كند و در كنار اینها تنها می توان از نقش آفرینی قابل قبول مانی حقیقی سخن گفت و پرونده بازیگران را بست.
«ورود آقایان ممنوع» به عنوان فیلمی كه افكار فمینیست های تندرو را به سخره گرفته، آنچنان ظریف عمل كرده كه به فمینیست ها هم فشار نیاید و حقیقتاً جزو معدود فیلم هایی است كه در بازار خراب فیلم های كمدی سخیف، به عنوان یك طنز دارای چهارچوب كه بعدها هم با تماشایش لبخند روی لب، باقی می ماند و مرور خاطرات می شود، می توان رویش حساب باز كرد و به همین دلیل به عنوان فیلمی برای تماشا در آخر هفته به خصوص به مشكل پسندان توصیه می شود.