عصرايران، شیرین ساوالان پور - از اتوبوس ، دو قشر استفاده مي كنند : كساني كه برخورداري مالي چنداني ندارند و كساني كه تمكن مالي براي استفاده از خودروي شخصي دارند اما به هر دليل ترجيح مي دهند از اتوبوس به عنوان وسيله نقليه عمومي استفاده كنند.
قطعاً هر دو گروه شايسته حمايت اند : گروه اول بايد حمايت شود چون در دهك هاي محروم جامعه هستند و گروه دوم نيز شايسته تقديرند كه در اوضاع كنوني ترافيك و آلودگي هوا و بنزين و ... از خودروي شخصي استفاده نمي كنند.
از اين رو ، هر چقدر براي اتوبوسراني يارانه اختصاص داده شود ، باز هم كم است . با اين حال ، در سال هاي اخير ،دعواي دولت با شهرداري تهران باعث شده است يارانه حمل و نقل بخش عمومي تحت الشعاع قرار گيرد و نهايتاً هم به افزايش بي رويه كرايه اتوبوس ها منجر شود به گونه اي كه در روزهاي اخير ، كرايه مسيرهاي درون شهري اتوبوس ها ، گاه تا دو برابر افزايش يافته است كه واقعاً‌براي اقشار آسيب پذير كه اتوبوس ، آخرين اميدشان براي حمل و نقل درون شهري است ، كمر شكن است. حتي خطوط بي آر تي ، نيز از 100 تومان ، يك شبه به 200 تومان افزايش يافته است.
هر چند كه شايد در نظر اول 100 تومان رقمي به نظر نرسد ،اما براي افرادي كه روي ريال به ريال درآمد اندكشان حساب مي كنند و سر برج هم كلي كم مي آورند ،اين 100 تومان ها كه در طول روز ،بارها قابل تكرار هستند ، رقم قابل توجهي مي شود. فراموش نكنيم كه در اين كشور و حتي در پايتخت آن ،افرادي وجود دارند كه حتي نان را هم به نسيه مي خرند.
البته در برخي از خطوط ، قيمت ها بيش از 100 تومان هم افزايش داشته است كه سرجمعش براي اقشار آسيب پذير بسيار بالاتر است.
افزايش كرايه اتوبوس ها ، بيشترين آسيب را به قشر كارگري مي زند كه هر روز از حاشيه و جنوب شهر ،براي كار كردن به مركز ،شمال و ساير قسمت هاي شهر مي روند و مجبورند روزانه چندين خط اتوبوس را عوض كنند تا به مقصد برسند.
اگر يك كارگر يا كارمند ، با قيمت هاي جديد روزانه 600 تومان افزايش هزينه داشته باشد ، ماهانه بالاي 15 هزار تومان بر هزينه هاي زندگي او افزوده مي شود كه معادل يك سوم كل يارانه دريافتي اش مي شود ، يارانه اي كه اكثر مردم ،بايد بيش از كل ان را صرف قبض هاي آب و برق و گاز و خوراك و كنند و اخيراً هم كه اتوبوس هاي شهري ،براي بلعيدن آن دندان تيز كرده اند.
درست است كه دولت در تخصيص يارانه حمل و نقل شهري خساست به خرج مي دهد اما ، از شهرداري انتظار مي رود ، ضمن در ميان گذاشتن مشكلات موجود با مردم، ولو به بهاي كاستن از بودجه بخش هاي ديگر ، نگذارد درد افزايش كرايه اتوبوس ها به دردهاي ديگر اين مردم مظلوم افزوده شود.
من چقدر خوشحالم!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
دقيقاً چون ملاحظات مربوط به بخش خصوصي را در در نظر داريم ، خواستار تخصيص يارانه شديم كه با افزايش قيمت سوخت و قطعات ،دارنده ها و راننده هاي اين اتوبوس ها متضرر نشوند و هم بر مردم فشار نيايد.
يكي از وعده هاي دولت اين بود كه با هدفمندي يارانه ها ، بخشي از درآمدهاي حاصله را به بخش حمل و نقل اختصاص دهد ولي در عمل تنها درصد اندكي از اين وعده عملي شده است كه نتيجه اش فشار مضاعف بر دوش مردم و خود رانندگان است.
موفق باشيد
هیچ کس نیست که به فریاد ما برسه
از اول خرداد اتوبوس های مشهد هم دو برابر شد یعنی 100 تومان بخش خصوصی 200 تومان شدو 50 تومان دولتی 100 تومان . بهانه شون هم اینه که یارانه سوخت اتوبوسرانی کمه و دولت به وعده هاش عمل نکرده . حالا این وسط مردم چه فشاری رو باید تحمل کنن که دیگه اصلا مهم نیست .
جالبه استاندار و فرماندار مخالفند اما شهردار مشهد پاهاشو کرد تو یه کفش و گفت فقط افزایش قیمت.