دانی که چرا خطبه ی بی نقطه علی خواند
او نقطه ی پرگار همه عالم ما بود
یا بی الفی خطبه ی خود را بسر آورد؟
چون قامت او بس !که الفبای خدا بود
خورشید شد و محور دور فلکی گشت
آیینه ی او فاطمه هم ماه سما بود
با آن همه قدرت که در قلعه فروکند
برّنده ترین اسلحه ی یار دعا بود
محرم تر از آن چاه در آن روز ندانست
چون مردم او شهره ی در جور و جفا بود
گر محشر او کر شود از صوت انا الحق
دانید که پژواک همان بانگ و صدا بود
او تار شد و همسر او پود علی بود
از بافتنش حاصل آن آل کسا بود
گر حب علی قدر بدانیم بفهمیم
از روز جزا هر که رهیده ز ولا بود
دردا که پس از فاطمه شمشیر ولایت
شمشیر نه ، بهر کمرش همچو عصا بود
دانی سحر از بهر چه سر سای پدر گشت؟
زیرا پدرش خادم این اهل عبا بود
امیدواریم شاهد اشعار بهتری از ایشان باشیم