وقتی در حاشیه یک بزرگراه در یک سانحه تصادف پیکر غرق به خون و متلاشی شده ای پنج ساعت روی زمین بماند حتی اگر خبرنگار هم نباشی ناخودآگاه این سوال برایت پیش می آید که چه کسی باید این جنازه را جمع کند؟
به گزارش مهر، حتی اگر خبرنگار هم نباشی وقتی می شنوی که اورژانس 115 ساعت 10 صبح با حضور در صحنه تصادف عدم وجود علائم حیاتی را در تنها مجروح این سانحه دلخراش تایید کرده و از آن ساعت تا بعد از ظهر در میان غوغا و هیاهوی عابرینی که لحظه به لحظه جنازه غرق به خون را همراهی کرده و برای کم کردن بار ترافیک آن را به گوشه ای کشیده اند این سوال در ذهنت تداعی می شود که چه کسی مسئول جمع آوری این جنازه است؟
حتی اگر خبرنگار هم نباشی وقتی می بینی صدای ضجه های مداوم زنی که چند قدم آن طرفتر نشسته ساعت هاست لابه لای بوق ماشین های قد و نیم قد بزرگراه می پیچد و حافظه شمارش معکوس چراغ قرمز زمان دار سر چهار راه لحظه به لحظه پر و خالی می شود اما از نیروهای امداد پزشکی قانونی و بهشت زهرا خبری نیست باز هم از خودت می پرسی به راستی چه کسی باید این جنازه را جمع کند؟
اینجا یکی از خروجی های پایانی غرب تهران منتهی به بزرگراه آزادگان یعنی نزدیکترین راه از غرب به بهشت زهرا و پزشکی قانونی است. وقتی برای حمل یک جسد در این نقطه شاهد بار زمانی 6-5 ساعت باشیم، حساب کنید اگر این اتفاق در یکی از بزرگراههای شمالی یا شرقی پایتخت بیفتد، مدت زمان رسیدن نیروهای امداد چقدر خواهد بود؟
زنده رو کسی صاحب نمیشه، چه برسه به جنازه !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!