جام جم آنلاين: قاچاقچيان مواد مخدر، اين روزها حتي در برخي باشگاه‌هاي ورزشي هم نفوذ كرده‌اند.
حدود يك دهه پيش وقتي حرف از اعتياد مي‌شد بيشتر مردم، دور زنان، دختران و ورزشكاران را خطي قرمز مي‌كشيدند، چرا كه واژه معتاد در اذهان عمومي هميشه خطاب به مردي بيگانه با ورزش و تفريح‌هاي سالم بود. آمارها هم اين باور عمومي را اثبات مي‌كرد و نشان مي‌داد شمار زنان و اقشاري كه اهل ورزش باشند در ميان معتادان بسيار اندك است.
اگر شما جاي توليدكنندگان مواد مخدر بوديد و به بازار مصرفي تازه فكر مي‌كرديد از اين آمارها چه نتيجه‌اي مي‌گرفتيد؟ احتمالا شما هم مي‌فهميديد كه بايد با ماده مخدري جديد، اقشاري كه كمتر درگير اعتياد هستند را به خود جلب كنيد. همين استدلال، زمينه‌ساز تولد ماده مخدر جديدي به نام شيشه شد.
دروغ در حبابپس از ورود شيشه به ايران، توليدكنندگان مواد مخدر با توجه به نوع جمعيت هدفشان، تبليغات اين مت‌آمفتامين را در باشگاه‌هاي ورزشي، سالن‌هاي آرايش و حتي محافل زنانه آغاز كردند. اين تبليغات به زنان و حتي مردان ورزشكاري كه دغدغه كاهش وزن و تناسب‌اندام داشتند وعده مي‌داد ماده‌اي به نام شيشه، آرزوهايشان را در اين زمينه برآورده خواهد كرد.
قاچاقچيان، شيشه را به عنوان ماده‌اي كه مورفين ندارد و بنابراين مخدر نيست به مشتريان بالقوه‌‌شان معرفي كردند و همزمان با تبليغات گسترده‌شان، آن را ابتدا در باشگاه‌ها و سالن‌هاي بدنسازي و سپس در سطح جامعه توزيع كردند و كار به جايي رسيد كه اين ماده پس از مدتي به تركيب قرص‌هاي لاغري تاييد نشده از سوي وزارت بهداشت نيز اضافه شد و كانال‌هاي ماهواره‌اي آن را در قالب قرص‌هاي لاغركننده تضميني به مردم فروختند.
اين ماده مخدر در ابتداي ورود به ايران، گرانقيمت و كمياب بود، اما قاچاقچيان مواد مخدر در 3 سال گذشته قيمت آن را تا گرمي 8000 تومان پايين آوردند تا مشتري‌هاي بيشتري جذب كنند.
شيشه، ماده محركي بسيار قوي و بشدت اعتيادآور است و به دليل آسيب‌رساني جدي‌اش به مغز، به گواه بسياري از كارشناسان حوزه درمان اعتياد، خطرناك‌ترين ماده مخدر محسوب مي‌شود. معمولا حتي يك‌بار مصرف شيشه، فرد را درگير اعتياد مي‌كند و امكان دارد اين ماده، پس از مدتي با تاثير بر سيستم رواني، فرد مصرف‌كننده را به تجاوز، قتل يا سرقت وادار كند.
همان‌طور كه پيشتر گفتيم برخي از قرص‌هاي غيرمجاز لاغري كه در بازار پخش شده‌اند حاوي شيشه هستند. همچنين اين ماده در قالب گردهاي مخصوص بدنسازي در برخي باشگاه‌ها توزيع مي‌شود، اما معتادان حرفه‌اي، شيشه را در بسته‌بندي‌هاي نايلوني بسيار كوچك خريداري مي‌كنند. واحد اندازه‌گيري اين ماده مخدر در ميان معتادان سوت است. مزه‌اي تلخ دارد، بي‌رنگ و بي‌بوست و خرده‌هاي آن شبيه تكه‌هاي يخ است.
اين مت‌آمفتامين با نام‌هاي آيس، كريستال، يخ و مت نيز در مهماني‌ها توزيع مي‌شود.
مصرف‌كنندگانش گاهي آن را به شكل قرص همراه با مشروبات الكلي مي‌خورند، گاهي پودرش را بو مي‌كنند و در خطرناك‌ترين شكل تزريقش مي‌كنند، اما رايج‌ترين شيوه مصرف شيشه، دود كردنش با استفاده از وسيله‌اي به نام پايپ يا هر نوع حباب شيشه‌اي ديگر مثل لامپ‌‌هاي خالي و سوخته است.
بي‌صدا شكستنمصرف شيشه در كوتاه‌مدت سبب خونريزي بيني، اضطراب، توهم، گرفتگي فك، پارگي زبان، سرگيجه، كابوس‌هاي شبانه، بي‌خوابي‌هاي طولاني، افزايش دماي بدن، تهوع، افزايش ضربان قلب، گشاد شدن مردمك‌ها، اختلالات جنسي، بي‌بند و باري جنسي (مدت كوتاهي پس از مصرف)، ساييدن دندان‌ها به هم و تخريب حافظه كوتاه‌مدت مي‌شود، اما در درازمدت اين عوارض جاي خود را به مشكلاتي جدي‌تر مي‌دهند؛ مشكلاتي مانند افسردگي شديد، ميل به خودكشي، آسيب‌هاي مغزي مانند تخريب سلول‌هاي عصبي و سكته مغزي، آسيب‌هاي جدي به كليه و كبد، كاهش شديد و غيرطبيعي وزن، توهم، هذيان ، اختلال در بينايي و شنوايي، پرخاشگري، وسوسه، كم‌خوني، احساس خستگي مزمن، سقط جنين، ناتواني شديد جنسي و سوءظن بيمارگونه كه معتادان به شيشه را به سمت جنايت‌هايي فجيع سوق مي‌دهد.
زير تيغ شيشهايداروهايي مانند متادون، بوپرونورفين يا شربت ترياك براي معتادان به شيشه كاملا بي‌اثر است و پزشكان هنوز الگوي درمان قطعي براي اعتياد به آن پيدا نكرده‌اند و به همين دليل ناچارند با استفاده از داروهاي مختلف تنها عوارض مصرفش را در فرد برطرف كنند يا كاهش دهند. با اين حال برخي صدماتي كه اين ماده مخدر به مغز مي‌زند، حتي در كساني كه استعمالش را متوقف مي‌كنند قابل جبران نيست.
امروزه يكي از روش‌هاي ترك اعتياد به اين مت‌آمفتامين در كشورمان، قطع مصرف آن زيرنظر مستقيم روانپزشك، درمان بيماري‌هاي رواني ظاهر شده در بيمار با استفاده از داروهاي روانپزشكي و گروه درماني است.