عصرایران - زلزله مهیب اخیر ژاپن ، بی گمان از بزرگ ترین زمین لرزه های تاریخ بشر است ؛ زلزله ای به قدرت نزدیک به 9 ریشتر و اگر بخواهیم دقیق تر بگوییم هشت و نه دهم ریشتر! شدت زلزله به حدی بود که ژاپنی ها که به زمین لرزه عادت دارند و حتی به آن خو گرفته اند ، از آنچه رخ داده ، وحشت زده شدند به ویژه آن که همزمان با این زلزله ، سونامی سهمگینی با امواجی به ارتفاع 10 متر ، بنادر این کشور را در هم کوبید و تا لحظه نگارش این مطلب ، حدود 400 نفر را به کشتن داد.
"پس لرزه" های این زلزله نیز همچنان می آیند و می روند و جالب اینجاست که قدرت این پس لرزه ها عمدتاً حول و حوش 6 ریشتر است ، یعنی تقریباً برابر با زلزله 1382 بم که 6.3 ریشتر بود.
هر چند که زلزله و سونامی ژاپن به عنوان یک فاجعه انسانی مورد توجه است و از این بابت نیز تاسف خود را ابراز می داریم ، اما این زلزله ، تن ما ایرانی ها را هم می لرزاند چه آن که ایران نیز همانند ژاپن بر روی کمر بند زلزله قرار دارد و کشوری زلزله خیز است اما بر خلاف ژاپنی ها که ایمن سازی را به عنوان یک "خط قرمز" حیاتی در ساخت و سازهایشان قرار داده و بدان پایبندند ، در ایران ، هنوز که هنوز است ساختمان های غیر استاندارد ساخته می شود تا بسیاری از ما ، شب ها در خانه هایی بخوابیم که معلوم نیست کی بر سرمان فروخواهند ریخت و گورمان خواهند شد.
زلزله ای که در ژاپن آمد ، تقریباً دو و نیم ریشتر بیشتر از زلزله بم بود و این در حالی است که آمار تلفات ، اصلا قابل مقایسه نیست(بم:25000 کشته و 50000 مجروح) و بخش قابل توجهی از قربانیان ژاپنی هم نه بر اثر زلزله که به دلیل سونامی و غرق شدن در آب جان باخته اند. دو و نیم ریشتر بیشتر یعنی این که زلزله ژاپن 2500 برابر بزرگتر از زلزله بم بوده است.
حال تصور کنید که چنین زلزله سهمگینی در تهران بیاید ؛ در آن صورت آیا چیزی از تهران باقی خواهد ماند؟
تعارف را کنار بگذاریم ؛ علم با هیچ کس سر شوخی ندارد ؛ وقتی بررسی های علمی نشان می دهد که زلزله تهران دیر و زود دارد و سوخت و سوز ندارد ، یعنی زمین لرزه در کمین است ، ویرانی و مرگ به سوی ما در حرکت هستند و ما همچنان به خاطر سود بیشتر ، خانه ها را کم توان می سازیم و به جای آن که ابتدا حیات خود و فرزندانمان را تضمین کنیم ، بر سر مسائل دست چندم بر سر و روی همدیگر می کوبیم. به عنوان مثال مجلس مان را بنگرید که نمایندگانش تا کنون چقدر درباره مسائل جناحی جار و جنجال به راه انداخته اند و چقدر برای ایمن سازی شهرها و روستاها در برابر خطر حتمی و گریز ناپذیر زلزله خود را به آب و آتش زده اند؟!
البته ژاپن از همان ابتدا و خود به خود در برابر زلزله ایمن نبود ؛ در سال 1923 زلزله ای به بزرگی 8.3 ریشتری در ژاپن رخ داد که علیغم جمعیت اندک ژاپن نسبت به امروز 143 هزار نفر کشته شدند ولی با تعهد عمومی ژاپنی ها مبنی بر ایمن سازی ساختمان ها بعد از آن حادثه ، امروز زلزله های قوی تر ، تلفات کمتری می گیرند و اساساً خیلی اوقات حتی یک نفر هم بر اثر زلزله های بالاتر از 6 ریشتر و 7 ریشتر هم کشته نمی شود.
ژاپنی ها از زلزله مهیب 1923 خود درس عبرت گرفتند و اینک آسوده خاطرند اما ما ایرانی ها ، جلوی چشم مان دیدیم که چگونه بم زیر و رو شد و رودبار و منجیل با خاک یکسان شدند ، طبس به خون نشست ، اما انگار نه انگار!
فقط بلدیم شعار دهیم و تنها دولتمردانمان این گونه نیستند ، بلکه این آفت و مرضی است که به کل جامعه مان افتاده است.از آن مهندسی که در ساخت خانه و نظارت بر آن با بساز و بفروش تبانی می کند تا آن کارگری که خوب جوشکاری نمی کند و آن مامور شهرداری که خود را به ندیدن می زند تا ... همه و همه مقصرند و آیا سرنوشت محتوم چنین جامعه ای مرگ گروهی در شب یا روزی نیست که آن اتفاق بزرگ بیفتد؟!
به راستی اگر ژاپنی ها هم مثل ما بودند امروز در زلزله 9 ریشتری شان چند میلیون نفر زیر خاک مدفون می شدند؟
من به عنوان يك مهندس ساختمان و سازنده كه تا كنون سعي در رعايت آيين نامه ها و مقررات ملي ساختمان داشته ام اعلام مي كنم كه سياست هاي غلط در نحوه نظارت بر ساخت و مشكلات فراوان و نواقص در قوانين حاكم بر ساخت وساز و حضور متاسفانه افراد غير متخصص در ساخت و ساز كشور و همچنين نبود افراد متخصص براي خريد وفروش وارزش گذاري ساختمانهاي مقاوم و ساختمانهاي مشكل دار عواملي از عوامل بسيار زياد ساخت وساز ناايمن مي باشد وقتي شهرداري محترم با قوانين عجيب وغريب 50 سال قبل اقدام به صدور مجوز ساخت مي نمايد و كارفرما به خاطر هزينه هاي بسيار زياد و ركود بازار اقدام به استخدام مهندس ناظر و طراح بي مسئوليت ميكند و مجري كه مطب خود را رها كرده و مقاطعه كار شده و كارشناس فروشي كه فرق مثلاً پنجره دوجداره و تك جداره را نمي داند و قوانيني كه تا كم مي آورد ميگويد معادل فرنگي ملاك كار مي باشد بدون اينكه شرايط و اقليم كشور مارا شناخت باشد بهتر از اين نمي شود من هم كه زياد سخت گيري كنم ديگر كاري به من ارجاع داده نمي شود و هيچ ابزار و قانون مشخصي در حمايت از من مهندس بصورت كارآمد وجود ندارد پس همين است كه هست
با آرزوي رسيدن به نقطه اي كه بهتر از امروزمان باشد
در تهران طبق مطالعاتی که چندین سال پیش شده، زلزله در حد و اندازه 6.5 بالای چند میلیون کشته میده
اگه بالای 6.5 بیاد که قابل تصور نخواهد بود و اینجور که بوش میاد به زودی خواهد آمد
مگه زلزله به تبریز، مشهد، گیلان، اردبیل و ... نمی یاد
.شاید اکنون بتوان تشخیص داد که تفاوت یک کشور پیشرفته و یک کشور جهان سومی در کجاست.این رویدادها هرچقدر بد که باشند قدر مطلق و عیار بسیاری از حرفها را روشن می کنند.
سلام
شما مطمئنی که فیلم های علمی تخیلی زیاد نمی بینی . جانم .
وقتي تو كشور ما روي يه اتوبان تا چند نفر كشته نشن پل عابر پياده نمي زنن! برا زلزله هم همينطوره تا چند تا بم ديگه نبينيم نميشه كه نميشه فكري كرد
تصاعدی میره بالا
بنابراین همون 2500 برابر درسته
بنده به عنوان يك نفر تهراني كه دائم در خطر زلزله مهيب زندگي مي كنم از دولتمردان تقاضا دارم بدور از تمامي كدورتها در اين مواقع حساس بحراني كه براي كشورهاي ديگر بوجود مي آيد در كمك به مردم آنها پيش دستي كنند تا اگر خداي ناكرده بلاي زلزله در ايران نايل شود بتوانيم روي كمك آنها حساب كنيم. خصوصاً ژاپن و ديگر كشورهاي پيش رفته كه كمك آنها مي تواند بسيار كارساز باشد.
پس بشتابيد براي ياري مردم ژاپن و در اين راه از ايرانيهاي مقيم ژاپن ميتوان بهترين بهره را گرفت....
شدیدا با این حرفتون موافقم
یه فکری به حال خودتون بکنین...
هر چی هم هزینه بدین از جونتون که بیشتر نمی ارزه.
خودتون به فکر جونتون باشین بابا مسئولین ککشونم نمیگزه...
همه واقعیت ها را می دانیم اما چرا کاری را انجام نمی دهیم معلوم نیست شعاردیگر بس است مرد عمل باشیم و.....
كار ما نيست !
تونل هاي مترو كوچه هاي باريك فاضلاب آتش سوزي چقدر هيجان دارد
از اینا گذشته با اینکه در آلمان زندگی میکنم دیشب تاصبح خواب زلزله میدیم و نگران از اینکه اگه زلزله بیاد چه بلایی به سر خانواده ام میاد.اگه بخوام خودم رو به اونا برسونم چکار باید کنم. وای خدای من چه وحشتناک!
فكر همه جاشو كردن اصلآ نگران نباش !!!!
مگه نميبيني همه چيز روي حساب و كتاب و برنامه ريزيه؟؟؟؟!!!!!!!
1- کنترل جمعیت در اثر مرگ و میر
2-صرفه اقتصادی در مرگ و میری که به وجود میاد از خسارات وارده هم در مقابلش هیچه
برای مردم عادی :
اول صرفه اقتصادی نداره این کارا
دوم هم عدم شرافت کاری و تعهد
لطفا به خاطر رعایت حق و انصاف جوابم را درج نمایید .
اصلاح خواهد شد.
باید زلزله ی فرهنگی بیاد.
شايد اگر زلزله تهران بياد آقايان مسئولين كه در تهران رحل اقامت افكندند ببينند يك من ماست چقدر كره ميده و اين روغن به تنشون زده بشه تا يك اقدام درست انجام بدن.
چند سال پيش قرار بود كل بافت فرسوده تهران طبق طرح پروژه نواب باز سازي بشه ولي طبق معمول هميشه طرح نيمه كاره رها شد و سكان ارائه طرح به دست ديگري افتاد.
اينقدر كه مردم هزينه احداث نيروگاه اتمي رو پرداخت كردند ، چه پولي و چه تبعات جهانيش، آيا بهتر نبود با صرف اين هزينه ها در توليد برق پاك بادي و خورشيدي و گرمايش مركز زمين صرف ميشد و به ايمن سازي سازههاي شهري ميپرداختيم؟
هنوز بعداز سي سال داريم امسال و سال ديگه ميكنيم كه اتمي بشيم.
ديديد كه ژاپن با اون همه آمادگي چه بلايي سرش اومد. نيروگاهشون چطور منفجر شد ولي ما مثل بچه هاي لجوج پا زمين ميكوبيم و رو حرف خودمون وايساديم كه.....
چي بگم دل آدم به درد مياد ولي بايد ساكت نشست و منتظر آمدن امام زمان بود. كاش ميشد خودمون هم همت ميداشتيم.
مقايسه با ديگر قدرت ها بايد محرک ما باشد براي حرکت، پيشرفت و توسعه!
اگر تمدن ايراني را به خاطر بياوريم و قدرت ايمان اسلامي را بدان بيافزاييم مطمئن باشيد تا چند دهه آينده قدرت برتر دنيا خواهيم بود.
آیا نمیشود قدرت برتر دنیا نبود و ایمن بود و در آرامش زندگی کرد؟
البته الان قدرات سوم اقتصادي دنيا هستند بعد از آمريكا و چين. اما به هر حال كشوري بسيار نظم و قدرتمند است. جاي هيچگونه شك و شبههاي نيست.
دیگه باید یه فرقایی بین ما و اونها باشه
چقدر عالم و ادم به مسئولین هشدار دادن چقدر مقالات علمی در این باره نوشته شد ولی دریغ از 1 درصد توجه و رفتارهای بازدارنده
ولی نبود مدیریت درست ایران را روز به روز بدتر میکنه...