با وجود اعلام بانک مرکزی مبنی بر اینکه سکه‌های 200 و 500 در سال 90 وارد بازار می‌شوند اما در روزها و هفته های اخیر این سکه‌ها به عنوان پول خرد وارد چرخه معاملات مردم شده‌اند.
به گزارش مهر، با وجود اینکه بانک مرکزی اعلام کرده بود که سکه های 200 تومانی از سال 90 وارد جامعه می شوند، اما این نوع سکه اخیرا وارد چرخه معاملات اقتصادی مردم شده است.
بانک مرکزی هر سال با توجه به نیازهای جامعه سکه هایی را ضرب و وارد بازار می کند که اخیرا نیز سکه های 200 تومانی را ضرب و روانه بازار کرده است.
سکه 2 هزار ریالی با آلیاژ مس، روی و نیکل با وزن 6.8 گرم و قطر 26.3 میلیمتر است. طرح روی سکه 2 هزار ریالی از دو خوشه گندم تشکیل شده که در وسط آن رقم 2 هزارریال نقش بسته و در بالای رقم نوشته جمهوری اسلای ایران حک شده است.
بر روی دیگر این سکه و در وسط تصویر بارگاه امام رضا(ع) قرار دارد که در بالای آن نوشته پنجاهمین سالگرد تاسیس بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران حک شده و در زیر آن سال 1389-1339 نقش بسته است.
همچنین سکه 5 هزار ریالی با همان آلیاژ مس، روی و نیکل به وزن 10.1 گرم و قطر 29.3 میلیمتر است، به عبارت دیگر طرح روی این سکه مانند سکه 2 هزار ریالی است، با این تفاوت که به جای رقم 2 هزار ریال رقم 5 هزار ریال بر روی آن قرار گرفته است. بر وسط روی دیگر سکه 5 هزارریالی نوشته پنجاهمین سالگرد تاسیس بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران که توسط یکی از اساتید برجسته خوشنویسی ایران انجام شده، قرار گرفته است.
در اطراف آن 50 دایره از کوچک به بزرگ که نشان دهنده 50 سال قدمت بانک مرکزی است، حک شده است و در زیر آن نوشته سال 1389- 1339 حک شده که بیان کننده سال تاسیس و پنجاهمین سال تاسیس این بانک است.
سکه های 200 و 500 تومانی به مناسبت پنجاهمین سالگرد تاسیس بانک مرکزی ضرب شده که با ورود آن به بازار تعداد سکه های رایج در بازار به پنج سکه رسیده است.
این در حالی است که به جز این سکه هم اکنون سکه های رایج بازار 250 ریالی، 500 ریالی و یکهزار ریالی است که پایه های آلیاژی آنها مس، نیکل و آلومینیوم است.
بانک مرکزی یکی از دلایل عمده ضرب اینگونه سکه ها را نیاز به پول خرد اعلام کرده است، همچنین مسئولان بانک مرکزی مطرح می کنند که ضرب اینگونه سکه ها به جای اسکناس آن با صرفه تر است زیرا برای مدت زمان بیشتری در بازار می ماند و در معاملات استفاده می شود، در عین حال فرسودگی آنها نیز به مراتب دیرتر است.