صفحه نخست

عصرايران دو

فیلم

ورزشی

بین الملل

فرهنگ و هنر

علم و دانش

گوناگون

صفحات داخلی

کد خبر ۱۵۲۴۲۹
تاریخ انتشار: ۱۰:۴۴ - ۲۰ دی ۱۳۸۹ - 10 January 2011

تأملي بي تعارف بر موضوعي به نام وحدت اصولگرايان

محمد رضا ايراني
با نزديک شدن به انتخابات مجلس نهم ، بار ديگر و به سنت مألوف ماه هاي منتهي به انتخابات ، بحث وحدت اصولگرايان ، بار ديگر گرم مي شود و فعالان اين طيف سياسي بر لزوم وحدت و همگرايي و مباحثي از اين دست تاکيد مي کنند.

امسال، برغم آن که هنوز حدود يک سال تا انتخابات آتي مجلس زمان باقي است ، سران اصولگرا ، چندين نشست با يکديگر داشته اند که گويا آخرينش نيز پنجشنبه گذشته بوده است.

در اصل اين که وحدت في نفسه اتفاق خجسته اي است ،سخنی نیست لکن در اين باب سه نکته زير قابل تأمل است:

1 - وحدت اصولگرايان ، هنگامي به معناي کامل در راستاي منافع ملي و تقويت نظام است که در دوران مسووليت و قدرت باشد و الا صرف اين که اصولگرايان در هنگام رقابت هاي انتخاباتي ، از بيم رقيب مشترک با يکديگر دست دوستي بدهند و به محض گذر از گردنه انتخابات ، از هم جدا شوند و رو در روي هم بايستند ، نمي تواند مصداق اتحاد باشد.
اين رويکرد ، بيش از آن که "اتحاد استراتژيک" باشد ، "هم پيماني تاکتيکي" و در واقع نوعي "معامله" است و لاغير.

وحدت ، اگر واقعاً مبتني بر آموزه هاي راستين اصولگرايي باشد ، نه فقط در رقابت هاي انتخاباتي ، که در موسم قدرت و خدمت نيز ظهور و نمود پيدا مي کند.

2 - اگر بين اصولگرايان ، طيف هاي مختلفي وجود دارد که در عين اتفاق نظر در اصول و مباني ، در روش ها با يکديگر اختلاف دارند و اين اختلاف ها آنها را از همگرايي با يکديگر براي خدمت به مردم بازمي دارد ، هيچ اشکالي ندارد که اصولگرايان نيز در ليست هاي چند گانه ، خود را در معرض وزن کشي سياسي قرار دهند تا مردم با آراي خود درباره آنها قضاوت کنند ، هر چند که اصل و اولويت، "وحدت" است.

3 - وحدت در انتخابات ، لوازمي دارد که مهم ترين آن ، وجود رقيب است. اين روزها ، سخن از وحدت اصولگرايان زياد است اما کمتر به اين نکته اشاره مي شود که وحدت براي رقابت با چه کسي؟
طبيعتاً و بر مبناي آنچه در سپهر سياسي کشور همواره حاکم بوده ، رقابت اصلي بين اصولگرايان با اصلاح طلبان است اما اگر شرايط به گونه اي رقم بخورد که اصلاح طلبان ، اساساً از گود رقابت خارج باشند ، آن وقت اين سوال مطرح مي شود که اصولگرايان براي رقابت با چه کساني اين قدر به دنبال وحدت و تجميع قوا هستند؟!
آيا مي خواهند با ليستي واحد در برابر کانديداهاي انفرادي حاضر باشند؟!

از اين رو ، اگر واقعاً بنابر وحدت و همگرايي انتخاباتي است ، بايد بدواً زمينه اي براي حضور جدي اصلاح طلبان قانونمند در انتخابات فراهم آيد تا رقابت و به تبع آن وحدت معنا پيدا کند و الا کدام مسابقه فوتبال را ديده ايد که در آن يک تيم قدرقدرت و متحد و همدل ، با حريفي که وجود خارجي ندارد رقابت کند و با زدن گل به دروازه رقيب ناموجود ، فرياد شادي و پيروزي سر دهد و مفتخر باشد؟!
ارسال به تلگرام
تعداد کاراکترهای مجاز:1200