ده دقیقه خندیدن در روز در کاهش وزن انسان موثر است.
واحد مرکزی خبر به نقل از پایگاه خبری المحیط گزارش داد؛ بر اساس یک مطالعه علمی در امریکا فایده یک دقیقه خندیدن برابر با ده دقیقه دویدن است و هر بار خندیدن در بدن انسان سه و نیم کالری سوزانده می شود.
بر اساس این گزارش، خنده دردها را تسکین می دهد، مانع از بروز بیماریهای قلبی می شود، سیستم دفاعی بدن را تقویت می کند، میزان کلسترول مفید بدن را بالا می برد و هورمونهای موثر در حرکات انفعالی، افسردگی و التهابات را کاهش می دهد.
در تحقیق دانشگاه کالیفرنیا آمده است، در افراد شوخ طبع و خنده رو، سلول های از بین برنده ویروس ها و مقابله بدن با سلول های سرطانی فعال تر است و دستگاه تنفسی آنان در برابر آسیب ها، قوی تر عمل می کند.
فرانس بومر، از متخصصان بیماریهای قلب در وین گفت: در تحقیقات پیشین ثابت شد خندیدن سبب تغییراتی در مغز و توزیع هورمونها در بدن تنظیم می شود.
مایکل تتسی، روانشناس و کارشناس مطالعات خنده نیز گفت: خنده در تنظیم هورمون های بدن، محافظت از مغز از طریق افزایش اکسیژن، تقویت سیستم دفاعی بدن، کاهش احساس درد، کاهش تنش، پویاتر شدن عضلات و ترشح هورمون موثر در احساس خوشبختی موثر است.
کارشاسان معتقدند نه تنها قهقهه بلکه حتی لبخند کوچک هم سبب افزایش حس خوشبختی و کاهش احساس درد در انسان می شود اما خنده واقعی 80 عضله بدن را فعال می کند.
دکتر مجدی بدران عضو انجمن آلرژی مصر گفت: یک دقیقه خندیدن برابر با 40 دقیقه استراحت کردن است، دو دقیقه خندیدن برابر با 20 دقیقه ورزش کردن است و میزان کالری ای که در 15 دقیقه خندیدن سوزانده می شود برای کاهش دو کیلوگرم وزن در سال کافی است.
دکتر بدران با بیان اینکه خنده سبب کاهش فشار خون و بهبود فعالیت شریان ها می شود ادامه داد: یک فرد بالغ به طور میانگین 15 بار در روز می خندد که این آمار بسیار اندک است اما کودکان در روز 400 بار می خندند.
وی خنده را سرایت کننده خواند و در توضیح آن گفت: گاهی انسان از خنده دیگری می خندد بدون این که بداند شخص مقابل به چه علت می خندد، این به سبب ویژگی خنده است که از شخصی به شخص دیگر سرایت می کند؛ سرایت خنده از یکی به دیگری بدین سبب است که صدای خنده دیگران بخشی از مغز انسان را فعال می کند و این فعالیت به طور ناخودآگاه لبخند را برای انسان به ارمغان می آورد.
به طور کلی محققان، قدرت خنده را برای عبور از مشکلات زندگی و تنش های روانی و عصبی "جادویی" می دانند.