«نگران اخلاقم. نگران بی‌اخلاقی در جامعه كه یك بخشش مربوط به
رسانه‌هاست.» دلیل این حرف عرب‌نیا اتفاقاتی است كه این چند ماه
افتاده،سریال مختارنامه پخش و دیده شده و او هم كه نقش اول كار را دارد و
بعد از مدت‌ها دوباره به صحنه برگشته، مورد توجه قرار گرفته.
حالا بعضی از سایت‌ها ونشریات، مصاحبه‌های قدیمی او را مجددا و به اسم
گفت‌وگوی تازه،چاپ كرده‌اند كه همین او را گله‌مند كرده است: «این
گفت‌وگوهایی كه منتشر شده، قدیمی است. من آخرین بار چهار سال قبل مصاحبه
كردم.قبل‌تر از آن هم،7 سال پیش بود كه گفت‌وگویی داشتم.
من به هیچ‌وجه مصاحبه وگفت‌وگویی نداشته‌ام كه بخواهند از من تیتر بزنند،اما حالا دارند همان مصاحبه‌ها را كار می كنند.آن حرف‌های من، تاریخ مصرفش گذشته، چه سودی دارد؟ این كار غلط است. اینكه جایی مثل ایسنا دوباره مصاحبه قدیمی‌ام را كه خودشان گرفته‌اند، منتشر می‌كنند،درست نیست.
حداقل اخلاق حكم می‌كند كه
بگویند این مصاحبه برای چهار سال قبل است كه ما دوباره آن را تكرار
كرده‌ایم.» عرب‌نیا این جور كارها را نشانه بهم‌ریختگی فرهنگی و
زیرپاگذاشتن قواعد می‌داند:«شاید به صورت مقطعی این‌جوركارها نتیجه
بدهد.شاید در طول یك بازی، نتیجه برد گیرمان بیاید اما عرض و عمقی
ندارد.»
این علاقه به نشر صحبت‌های عرب‌نیا طبیعی است چراكه این روزها خواندن
حرف‌ها و نظرات او برای مخاطبان جذاب است، عرب‌نیا پاسخ می‌دهد: «این
علاقه، مجوزی برای چاپ كردن دوباره و دروغ نیست.همین برنامه هفت را
ببینید؛ همه داشتند برای حرف‌هایشان، توجیه می‌تراشیدند، توجیهات كه مهم
نیست، مهم اخلاق حرفه‌ایست كه باید حاكم باشد.
یكی از اصول دموكراسی این
است كه مطبوعات موظفند چرخه سالم اطلاعات ایجاد كنند، اما ما منابع
اطلاعاتمان و طریقه دستیابی‌مان به آنها، غیر دمكراتیك ونابسامان است.با
این اوضاع نباید توقع داشته باشیم كه بتوانیم جلوی تهاجم فرهنگی را
بگیریم. وقتی خودمان اخلاق رادر همه عرصه‌ها زیرپا گذاشته‌ایم».
اما سوال اینجاست كه چرا خود او اهل مصاحبه نیست:«چه كسی بازیگران را
مجبور به گفتگو می‌كند؟ من مختارم كه حرف بزنم یا نزنم؟راستش ما همیشه از
قدرت‌مان برای رسیدن به اهداف‌مان سوءاستفاده می‌كنیم.با این رفتارهای
سطحی، نمی‌شود موفق بود و بهتر است كه من هم فعلاً سكوت كنم.»
آقاي عرب نيا خيلي بااخلاقي و آزاده مرد.
دوست داريم.