شانزدهمین دوره بازیهای آسیایی در حالی به کار خود پایان داد که ورزش ایران از رشته های پایه و مدال آور سهم ناچیری داشت و از مجموع 316 مدال توزیع شده در دوومیدانی، شنا و ژیمناستیک، تنها رشته "مادر" توانست پنج مدال برای ایران کسب کند.
به گزارش مهر، شانزدهمین دوره بازیهای آسیایی از 21 آبان تا 6 آذرماه با حضور 45 کشور در گوانگجو چین برگزار شد. سهم ایران از 1577 مدال این رقابتها کسب 59 مدال شامل 20 نشان طلا، 14 نقره و 25برنز بود.
کشورهای چین، کره جنوبی و ژاپن در حالی در ردههای اول تا سوم این رقابتها ایستادند که سهم مدالهای آنها در رشتههای پایه تاثیر خوبی در روند رو به رشد آنها در ردهبندی کلی و در مجموع ورزش این کشورها دارد اما ایران در ورزشهای پایه خود چه سهمی از مدالها دارد؟
در طول برگزاری 16 دوره این بازیها و 13 دوره حضور ایران در المپیک ورزشی آسیاییها تنها دوومیدانی به عنوان مادر ورزشها برای کشورمان مدال آوری کرده است. دوومیدانیکاران ایران در این سالها صاحب مدالهای زیر شدند:
* بازیهای آسیایی 1951 دهلی نو هند: یک مدال طلا و یک مدال نقره
* بازیهای آسیایی 1958 توکیو ژاپن: یک مدال طلا، یک مدال نقره و 2 مدال برنز
* بازیهای آسیایی 1966 بانکوک تایلند: 2 مدال نقره و 2 مدال برنز
* بازیهای آسیایی 1970 بانکوک تایلند: یک مدال طلا و 2 مدال نقره
* بازیهای آسیایی 1974 تهران ایران: 3 مدال طلا، 2 مدال نقره و 3 مدال برنز
* بازیهای آسیایی 1990 پکن چین: یک مدال برنز
* بازیهای آسیایی 1998 بانکوک تایلند: یک مدال نقره و یک مدال برنز
* بازیهای آسیایی 2002 بوسان کرهجنوبی: یک مدال نقره
* بازیهای آسیایی 2006 دوحه قطر: یک مدال طلا و یک مدال برنز
این بار هم از میان رشتههای پایه همچون شنا، دوومیدانی و ژیمناستیک تنها دوومیدانی برای ایران مدال آوری کرد. دوومیدانی در گوانگجو در رشته پرتاب دیسک قدرت نمایی کرد و در دوهای 800 و 1500 متر کشورهای عربی و دوندگان آفریقایی را پشت سرگذاشت. در پرتاب چکش هم برای نخستین بار در آسیا صاحب مدال شد.
احسان حدادی (مدال طلای پرتاب دیسک)، سجاد مرادی( مدال طلای دوی 800 متر و مدال نقره دوی 1500 متر)، کاوه موسوی( مدال نقره پرتاب چکش)، محمد صمیمی(مدال برنز پرتاب دیسک) 5 مدال برای دوومیدانی ایران کسب کردند.
اما سهم شنا و ژیمناستیک با وجود حضور در تمامی دورهها در کسب مدال "صفر" بوده است. در شنا کاروان ایران با سابقهای طولانی در حضور در این بازیها تنها به شکستن چند رکورد ملی و حضور در فینال دو رشته دل خوش کرد!
در رشته ژیمناستیک نیز تیم ملی عنوان هشتمی دوحه را به عنوان بهترین مقام در طی سالهای حضورش در بازیهای آسیایی تکرار کرد. حاصل تلاش نمایندگان ایران در این رشته حضور دو ورزشکار در فینال قهرمان قهرمانان و یک فینالیست در تک اسباب بود.
این در حالی است که رشتههای ورزشی پایه در میان کشورهای مترقی در ورزش مورد توجه مسئولین بوده و اقبال اول آنها در کسب مدالهای خوشرنگ محسوب میشود.
در رشته دوومیدانی 144 مدال شامل 47 طلا، 48 نقره و 49 برنز توزیع شد که سهم ایران در این مدالها تنها 5 نشان بود! از این بین چینیها 36 مدال را از آن خود کردند. هند 11 مدال، بحرین 9 مدال، ژاپن 20 مدال و ازبکستان 8 مدال بدست آورد. در این رشته 18 کشور صاحب مدال شدند.
در رشته شنا 114 مدال توزیع شده است. چینیها 54 مدال را از آن خود کردند که حتی سهم زنان آنها در این رشته 31 مدال مدال و 24 مدال طلا در مجموع 38 مدال طلای این رشته بوده است. ژاپنیها هم در این رشته با 39 مدال و کرهای ها با 13 مدال در ردههای بعدی قرار گرفتند.در این رشته مدالهای طلا تنها از آن کشورهای چین، کره جنوبی، ژاپن و سنگاپور شد.
اما در رشته ژیمناستیک 42 مدال سهم قهرمانان بود. البته اگر رشتههایی مانند ترامپولین، ژیمناستیک ریتمیک را به عنوان شاخههای این رشته محسوب کنیم جمع مدالهای رشته ژیمناستیک در بازیهای آسیایی به عدد 54 می رسد.
در این بین سهم ایرانیها در کسب مدال این رشته بعد از گذشت شانزده دوره از بازیهای آسیایی "صفر" بود. چینیها تنها در رشته ژیمناستیک هنری از بین 42 مدال 21 مدال یعنی نیمی از مدالهای این رشته را از آن خود کردند. در این رشته 15 مدال طلا توزیع شد که میزبان 13 مدال طلا و کره جنوبی دو مدال طلا را صید کردند. ژاپنیها هم بدون مدال طلا با 9 مدال نقره و برنز در رده سوم این رشته ایستادند.
با نگاهی به این آمار، به نظرمیرسد مسئولین سازمان تربیت بدنی و کمیته ملی المپیک باید فکری به حال وضعیت این سه رشته ورزشی کنند. اگر دوومیدانی را به عنوان تنها رشته مدال آور در رشتههای پایه نادیده بگیریم سهم ایران از مدالهای شنا و ژیمناستیک هیچ بوده است. سهم ایران از 316 مدال سه رشته پایه شنا، دوومیدانی و ژیمناستیک در شانزدهمین دوره بازیهای آسیایی تنها 5 مدال بوده است! این اتفاق در حالی برای ورزش ایران رخ می دهد که در کشورهای توسعه یافته توجه ویژه ای به این سه رشته مدال آور دارند و بخش عمده ای از مدال هایشان را از همین سه رشته کسب می کنند.