کوبه طلایی درب رویی مسجد تاریخی امام واقع در میدان نقش جهان که دارای قدمتی نزدیک به عصر پهلوی است به سرقت رفت.
به
گزارش مهر در اصفهان، مسجد تاریخی امام که از چندی پیش تاکنون به
سبب بی توجهی مسئولان به مرمت کاشی‌های خود رنج می‌برد اکنون شاهد سرقت
کوبه طلایی درب ورودی خود است.
یکی از فعالان در حوزه میراث فرهنگی
اصفهان که در این مکان حضور داشت در خصوص سرقت کوبه درب این مسجد تاریخی
گفت: این کوبه مربوط به هفتاد الی هشتاد سال قبل است که به احتمال زیاد
نزدیک به 10 روز پیش به سرقت رفته است.
همچنین
یکی از فعالان حوزه میراث فرهنگی استان اصفهان نیز در خصوص قدمت تاریخی
این درب که در قسمت ورودی مسجد تاریخی امام واقع شده، اظهار داشت: این در
مربوط به عصر پهلوی است.
حسین مقصودی ادامه داد: این در برای
محافظت از درب اصلی مسجد نصب شده که به نظر می‌رسد در زمان پهلوی اول نصب
آن توسط انجمن دوستداران میراث فرهنگی وقت انجام شده است.
کوبه سمت چپ این درب تاریخی به رنگ طلایی و دارای نقش و
نگارهای زیبا و در خور توجهی است که در بخش فوقانی آن نقشی از شاه عباس
اول قلمزنی شده و در بخش‌های دیگر این کوبه گل و بوته‌هایی زیبا وجود دارد
و در قسمت رویی این کوبه نام سازنده آن حک شده است.
در خصوص زمان
سرقت این کوبه طلایی رنگ که دارای نقش و نگارهایی زیبایی است حرف و
نقل‌های بسیاری است چنانچه پیرمردی که هر روز برای اقامه نماز به این مسجد
می آید در این خصوص گفت: این کوبه نزدیک به 10 تا 20 روز پیش به سرقت رفته
است و این نکته جای تعجب است که چگونه این کوبه از مسجدی که در محلی
پرتردد واقع شده به سرقت رفته است.
متاسفانه در حال حاضر علاوه بر
سازمان میراث فرهنگی دستگاه‌های دیگری چون اداره اوقاف و امور خیریه بر
بناهایی چون مساجد و برخی از کاروانسراها نظارت دارد که این مدیریت
می‌تواند به نوعی برای حراست هرچه بیشتر از ابنیه تاریخی زیان آور باشد.
به
عنوان مثال زمانی که در هنگام نماز مغرب و عشاء از کسانی که حراست از مسجد
امام را بر عهده دارند در خصوص قدمت این بنا و ... سئوال می‌شوند آنها
موضوع را به کارشناسان میراث ارجاء می‌دهند و از مسائل میراثی اظهار
بی‌اطلاعی می کنند و در واقع نداشتن اطلاعات لازم در خصوص میراث فرهنگی
خود از جمله مسائلی است که می‌تواند عاملی زیان‌آور برای حراست از ابنیه
تاریخی باشد.
علاوه بر آن نباید آنگونه دور از انصاف نگاه کرد و
سازمان میراث فرهنگی را نباید تنها دستگاه برای حراست و نگهداری از ابنیه
تاریخی دانست این در حالیست که هم اکنون برخی از دستگاه‌های دیگر به رغم
استفاده از این میراث هیچ برنامه ای برای مراقبت از آنها ندارند.
در
هر صورت انتظار می‌رود تا مدیریت دوگانه‌ای که در مساجد و برخی دیگر از
بناهای تاریخی اصفهان واقع شده در سریع‌ترین زمان ممکن رفع شود زیرا وجود
این مدیریت دوگانه در نهایت می‌تواند به نوعی زمینه ساز چنین حوادثی باشد
و وجود یک سازمان به عنوان حامی و متولی میراث فرهنگی می‌تواند حراست هرچه
بیشتر آثار تاریخی را به همراه داشته باشد.