دبير مجمع تشخيص مصلحت نظام گفت: سفر مقام معظم رهبري به قم نشان داد كه انسجام ملي در ايران به طور جدي وجود دارد.
به گزارش ايسنا محسن رضايي در حاشيه سلسله همايش‌هاي تخصصي چشم‌انداز حاكميت و دولت شايسته در ايران 1404 كه در دانشگاه آزاد اسلامي واحد شهر ري برگزار شد، در جمع خبرنگاران با اشاره به اين‌كه غربي‌ها به دنبال اين هستند كه ميزان آسيب پذيري ايران را سنجش كنند تا در ماه‌هاي آينده تحريم‌ها و تهديدهايي كه مدنظر دارند را عليه ايران تشديد كنند، اظهار كرد: سفر مقام معظم رهبري به قم مانور بزرگ انسجام ملي بود و به طور جدي دشمنان را در شوك و ترديد فرو برد كه آيا اقدامات آن‌ها در شرايط فعلي مي‌تواند عليه ايران موثر باشد يا خير؟
وي افزود: سفر مقام معظم رهبري به قم در بعد امنيت ملي بسيار موثر بود و هم چنين در تجديد رابطه رهبري با مردم تاثيري بسزا داشت.
رضايي هم چنين در پاسخ به پرسشي در رابطه با فشارها و تحريم‌هايي كه عليه ايران وجود دارد و بحث هدفمند كردن يارانه‌ها در اين شرايط توضيح داد: تحريم‌هاي اقتصادي دولت را هدف قرار نداده است بلكه مردم را هدف دارد و اين موضوع بايد براي مردم توضيح داده شود كه اين هدف تا چه اندازه به موفقيت خواهد رسيد البته اين موضوع بستگي به فعاليت مردم و دولت دارد.
رضايي با بيان اين‌كه تحريم‌ها تاكنون جز افزايش كمي در قيمت‌ها تاثيري در زندگي مردم ايران نداشته است، تصريح كرد: اگر تحريم‌ها با بسيج عمومي در افزايش توليد همراه شود مي‌تواند مي‌تواند تبديل به فرصت خوب اقتصادي شود.
دبير مجمع تشخيص مصلحت نظام درباره اين‌كه آيا بحث از تاثيرات هدفمندكردن يارانه‌ها در شرايط تحريم‌هايي كه دشمنان بر ايران وارد مي‌كنند، نتيجه منفي نخواهد داشت، گفت: اين موضوع براي خنثي كردن است، چراكه قبلا اگر هشدار داده نمي‌شد كه آمريكا مي‌خواهد به ايران حمله كند و ما آماده نمي‌شديم، نمي‌توانستيم آن حمله را خنثي كنيم. پس رمز موفقيت ما در آن كه آقاي بوش نتوانست به ايران حمله كند اين بود كه به موقع تذكر داده شد و نيروهاي مسلح ايران با تمام توان يك اقدام بازدارنده انجام دادند و بوش نتوانست به ايران حمله كند.
رضايي با بيان اين‌كه بايد مردم را هشيار كنيم كه از تحريم‌ها فرصت بسازند، خاطرنشان كرد: مهمترين عامل خنثي كردن تحريم‌ها هشياري مردم است و گرنه با بحث‌هاي تبليغاتي و شعاري ممكن است آسيب‌هاي جدي وارد شود. پس ما در عين حال كه بايد دغدغه داشته باشيم بايد اميدوار نيز باشيم. چرا كه رابطه بين دغدغه و اميدواري را يك تحريك عمومي و جمعي مي‌تواند حل كند.