يک ماده ترکيبي آزمايشي تازه نشان داده است که در بهبود حافظه و کارکرد شناحتي موشهاي سالمند کارساز است.
به گزارش ايسنا، پژوهشگران در دانشگاه ادينبورو ميگويند که يافتههاي آنها مي تواند به ساخت داروهاي تازهاي بينجامد که سبب پيشگيري از زوال حافظه در پيوند با سالمندي است.
اين مطالعه، که به وسيله برايان واکر، استاد درون-ريزشناسي (غددشناسي) دانشگاه ادينبورو، دکتر اسکات وبستر و ديگر همکاران آنها راهنمايي شده است، به تازگي در «ژورنال اف نوروساينس» به چاپ رسيده است.
بسياري از افراد با افزايش سن، فراموشکارتر شده و در تمرکز دچار چالش ميشوند. اين بيشتر به عنوان بخش طبيعي از فرايند سالمندي پذيرفته شده است. براي برخي، اين فرايند ممکن است به شکل فراموشکاري خفيف بروز کند. براي ديگران، اين موضوع ميتواند سرآغاز وضعيت وخيمي باشد که به زوال عقل (ديمانس) شناخته ميشود.
به گفته دانشمندان، اين گونه از دست دادن حافظه با ميزان بالاي هورمونهاي استرويد فشارهاي عصبي (استرس) که با نام گلوکوکورتيکويدز شناخته ميشود، پيوند داده شده است. آنزيمي به نام 11beta-HSD1 در ساخت اين هورمون ها دخالت دارد و نشان داده شده که در مغز در حال پير شدن فعالتر است.
جاناتان سکل، مدير پژوهش يك دانشگاه پزشکي و دامپزشکي در اين باره گفت: موشهاي پير معمولي، اغلب اوقات، کاستيهايي در يادگيري و حافظه از خود برور ميدهند؛ درست مانند آدمهاي سالمند. ما دريافتيم که پاره- کاستي 11beta-HSD1 در طول زندگي از زوال حافظه در پيري پيشگيري کرده است.
او افزود: اما هنگامي که دريافتيم اين ترکيب مانع زوال حافظه، با چه سرعتي و در طول تنها چند روز حافظه موشهاي سالمند را بهبود داد، بسيار شگفتزده شديم. اين نشانگر آن است که ترکيب به دست آمده ميتواند درمان خوبي براي آنهايي باشد که هم اکنون سالمند هستند.