ایلنا: عضو هيات مديره‌ي انجمن حمايت از حقوق كودكان با اشاره به بازديد از يكي از مراكز نگهداري كودكان و شبه خانواده بهزيستي گفت: مسئولان حامي كودكان باشند نه زندانبان آنها
طاهره پژوهش، عضو هیئت مدیره انجمن حمایت از حقوق کودکان ، با اعلام اينكه كودكي مهمترين دوره ي زندگي انسان بوده و براساس تحقيقات موجود، هرانساني حاصل دوره ي كودكي خويش است تاكيد كرد: متاسفانه در كشور ما براي اين دوره سرنوشت ساز برنامه در خور اهميتي در نظر گرفته نشده است؛ در عين حال با توجه به شرايط اقتصادي – اجتماعي موجود هر روزه شاهد خانواده هايي هستيم كه از هم پاشيده شده و كودكانشان راهي مراكز بهزيستي مي شوند.
او افزود: در دوره هاي قبل شاهد درگيريهاي پدر و مادر براي گرفتن حضانت بوديم كه البته اين مشكلات كم وبيش هنوز نيز وجود دارند اما پديده ي جديدي كه هم اكنون شاهد آن هستيم كودكاني هستند كه در دادگاهها مي مانند و پدر و مادر هيچ‌يك حاضر به پذيرش مسئو ليت آنان نيست و اين كودكان نيز نا خواسته به مراكز بهزيستي فرستاده مي شوند.
اين فعال حقوق كودكان تصريح كرد: با گسترش روز افزون اعتياد نيز كودكان بسياري از خانه و خانواده محروم شده و به مراكز بهزيستي فرستاده مي شوند و با گذراندن يك دوره‌ي 21 روزه در قرنطينه كه گاه به دو تا سه ماه نيز مي رسد و با ارزيابي شرايطشان، به مراكز نگهداري فرستاده مي شوند .
پژوهش با بيان اينكه مراكز شبه خانواده در شرايطي كه نظارت همه جانبه و مستمر بر اين مراكز وجود داشته باشد گام مثبتي تلقي مي‌شود ادامه داد: اما متاسفانه بر اين مراكز هيچ نظارتي وجود ندارد و شرايط كودكان متناسب با افرادي كه مسئوليت اين خانه ها را بر عهده دارند متفاوت است.
عضو هیات مدیره انجمن حمایت از حقوق کودکان خاطر نشان كرد: سال گذشته دو نفر از كودكان خانه كودك «ناصرخسرو» را به علت اعتياد پدر و مادر به شيشه به يكي از اين مراكز فرستاديم ،امسال برای اینکه سهم اندکی دركم كردن احساس تنهايي و بي پناهي این کودکان داشته باشیم و بتوانيم سراغي از حالشان بگيريم، پس از طي مسافت زيادي از شهر به مركز مورد نظر رسيديم.
پژوهش گفت: پس از اينكه براي ملاقات با رئیس مرکز نيز نيم ساعت در دفتر ديگري فرستاده شديم ،مسئول روابط عمومي توضیح دادكه بچه‌ها در اين مركز سه كيف مدرسه دارند و همه چيز روبراه و در حد عالي است و نيازي به آموزش حقوق كودك و مهارتهاي زندگي‌نيست و همه اينها براي بچه ها مهيا است و خيال ما را راحت كرد .
اين فعال حقوق كودكان ادامه داد: پس از طی مسافت نیم ساعته به شعبه دیگری که بچه ها مستقر بودند رسیدیم اما متاسفانه به ما اعلام کردند كه حاج آقا اجازه ملاقات ندادند و شما حق ملاقات بچه ها را نداريد، اينجا ملاقات ممنوع است، به آنها اعتراض کردیم و گفتيم، چه كسي اين تصميم را مي گيرد؛حق ندارید بچه ها را ازحق ملاقات پدر و مادر و بستگان محروم كنيد .
پژوهش به ابراز احساسات كودكان از لاي نرده هاي پنجره و از راه دور اشاره كرد و گفت: آنها وقتی ما را دیدند ابراز احساسات کردند و براي همين هم تهديد شدند و از آنان خواسته شد كه سريع از كنار پنجره كنار بروند.
او ادامه داد: برای مربی آنجا از حقوق كودك و نياز به آزادي به عنوان حق اوليه كودكان و تجربه های ساير مراكز كه با استفاده از آموزشهاي انجمن حمايت از حقوق كودكان و نهادهای دیگر، مشكلاتشان كمتر شده توضیح داديم و تاکید کرديم که اين همكاري هم براي آنان به عنوان مربي و هم براي كودكان مفيد است اما گويا تنها بایستی دستور مدیر مرکز را اطاعت می کرد .
عضو هيات مديره‌ي انجمن حمايت از حقوق كودكان يادآور شد: اميد است فاصله ما بزرگترها با كودكي مان كم شود و دنياي كودكي را فراموش نكنيم و در جهان شايسته كودكان، مسئولين با وجدان بيدار ،حامي كودكان باشند نه زندانبان آنها.