عصر ایران - بازگشت منشور کوروش بزرگ به سرزمین مادری اش حادثه ای خبر ساز و مهم است ، چه آنکه جایگاه بلند کوروش بزرگ و نیز این منشور - به عنوان نخستین دست نوشته و فرمان بشری درباره ضرورت رعایت حقوق بشر - این اتفاق را به رویدادی مهم برای ما ایرانیان تبدیل کرده است .
البته به تاسف باید گفت به دلیل اینکه یافتن و نگهداری این منشور کار غربی ها ( انگلیسی ها) بود و ما تا همین چند دهه پیش به کلی از تاریخ نیاکانمان منقطع بودیم ، حالا باید برای دریافت و نمایش چند ماهه این منشور دست به دامان این و آن شویم و انواع و اقسام تعهدها را بدهیم .
ولی منشور کوروش بزرگ ارزش همه این سختی ها را دارد و نگریستن به این میراث گرانقدر بشر نعمتی است که شاید نصیب کمتر انسانی شود.
ما ملت ایران مفتخر به داشتن چنین ریشه های نیک از انسانیت و مدارا هستیم ، ریشه هایی که آن قدر قابل اعتنا هستند که حتی هزاران مایل دورتر و در قاره ای که 5 قرن از کشف آن می گذرد ، در سازمان ملل متحد هم می توان نشانه هایی از اشعار شاعران پارسی گو و ایرانی و نیز منشور کوروش بزرگ یافت .
اما منشور چیست؟این منشور در سال 538 پیش از میلاد به فرمان کورش بزرگ سر سلسله امپراتوری بزرگ هخامنشی ( نخستین امپراتوری جهان ) و پس از ورود فاتحانه او به شهر بابل نوشته شده است.
در این منشور از زبان کوروش بزرگ چنین نوشته شده است(خلاصه) :
" آنگاه که بدون جنگ و پیکار وارد بابل شدم، همه مردم گامهای مرا با شادمانی پذیرفتند … مَردوک (خدای بابلی) دلهای پاک مردم بابل را متوجه من کرد زیرا من او را ارجمند و گرامی داشتم. ارتش بزرگ من به صلح و آرامی وارد بابل شد … نگذاشتم رنج و آزاری به مردم این شهر و این سرزمین وارد آید. من برای صلح کوشیدم. برده‌داری را برانداختم. به بد‌بختی‌های آنان پایان بخشیدم. فرمان دادم که همه مردم در پرستش خدای خود آزاد باشند و آنان را نیازارند. فرمان دادم هیچکس اهالی شهر را از هستی ساقط نکند. خدای بزرگ از من خرسند شد … فرمان دادم … تمام نیایشگاه‌هایی را که بسته شده بود، بگشایند...اهالی این محل‌ها را گرد آوردم و خانه‌های آنان را که خراب کرده بودند، از نو ساختم. صلح و آرامش را به تمامی مردم اعطا کردم."این سخنان در واقع اندیشه فرمانده ای فاتح است که در آن جز فرزانگی نمی توان یافت و کوچک ترین اثری از کردارها و رفتارهای فرومایگی و اشاره به قتل و غارت و جنایت ( یعنی اسباب فخر پادشاهان و فرمانروایان آن دوران ) دیده نمی شود .
اهمیت این اندیشه بلند کوروش از آن روست که بدانیم که همین الان در جهانی که در آن زندگی می کنیم عده ای از حاکمان مستبد قدرت خود را بر دیواره های ترس مردم و کشتار بی پناهان بنا کرده اند ، در حالی که کوروش بزرگ در 2500 سال پیش از این و به هنگام اوج اقتدار و سروری بر ملل تابعه امپراتوری اش ، این چنین متواضعانه سخن می گوید و اعتبار و اندیشه خود را بر مبنای قدرت آفرینندگی و گرامی داشتن انسان بنیان می نهد .
ما امروز به کوروش بزرگ و اندیشه های بلند او نیاز داریم و افتخار داریم که وارثان مدنیتی هستیم که یکی از بزرگ ترین سلسله جنبانان آن کوروش بوده است .
از این رو فرصت 4 ماهه حضور منشور کوروش بزرگ در سرزمین مادری اش می تواند برای ما ایرانی ها بسیار مغتنم باشد و حیف است که منشور کوروش 120 روز در ایران باشد و ما سری به آن نزده باشیم .
و سخن آخر این که کوروش ، حاکم ایرانی 2500 سال پیش ، روش و منش و مکتوبی داشت که هنوز که هنوز است نه تنها ایران که که جهان نیز بدان می بالد ؛ از این رو بر حاکمان امروز ایران است که آنان نیز چنان سخن بگویند و عمل کنند که تاریخ همچنان درباره حکومتگران ایران به نیکی و افتخار سخن بگوید.
عصرايران: عذر ما را به دليل آن كه كمبود نيرو ، باعث شرمندگي مدام مان مي شود ، بپذيريد.
هر چند دیگر مسئولان از این قضیه ناراحتند
در نظر داشته باشيد كه اگر اين اثر ارزشمند كه باعث افتخار ما ايرانيان هستش در يك شب و يا حتي روز مثل بقيه مجسمه ها يك دفعه غيب ميشد!!!!!! راستي مجسمه 500 كيلويي رو چطوري ميدوزدند؟؟؟؟ به ما هم ياد بديد ميريم ارتقاء ميديم كارو و نفتكش 500 تني ميدزديم
كي به كييييييييه!!!!!!!!!
اکنون سوالی که پیش میاد اینه که چرا از کتاب تاریخ قسمت هخامنشینان حذف شده ؟
چرا باید بعد از 40 سال پس گرفتن منشور حقوق بشر ایرانیان ان را به دزدان ان باز پس دهیم..
از عصر ایران خواهشمندم اگر می توانید مردم را برای جلوگیری از پس دادن منشور با خبر کنید.
و دوم اینکه بازدید از آن منشور پرمعنی کوروش کبیر مهم نیست مهم آنست که انسان باشیم و با احترام با هم رفتار کنیم همان چیزی که در منشور نوشته شده است که فعلا از آنهم خبری نیست...
ساده لوحي خواهد بود اگر اينهمه تعريف و تمجيد از كورش و انديشه هاي اورا كه با اين دقت و ظرافت وآب و تاب به او كه در2500 سال پيش بوده نسبت ميدهند 100% بپذيريم واز مكر و عوامفريبي يهود غافل بوده و چنين احساساتي با قضيه برخورد كنيم.
اميدوارم عصر ايران اين مطلب را منعكس نمايد.
ايا همانند اين اثار در ساير كشور ها وجود دارد و چگونه دولت ميتواند آثار به كشور برگرداند
اخه به جه وطن را ببرستم كشورمون دست امريكا همه جيزمون از واردات نه صنعتي نه علمي تاريخ هم نداريم
اين وضع اخه
کاش یک تحقیق مفصل از اینکه چرا از آن وضع دور شدیم انجام شود تا بتوان با جبران اشتباهات جبران مافات نمود.
البته به تاسف باید گفت به دلیل اینکه یافتن و نگهداری این منشور کار غربی ها ( انگلیسی ها) بود و ما تا همین چند دهه پیش به کلی از تاریخ نیاکانمان منقطع بودیم !!!
كي اين منشور را از زير هفتاد من خاك پيدا كرده بود؟ و اگر اين منشور دست شما و يا عربها افتاده بود تا حالا خرد و خميرش كره بوديد يا نه؟؟