سپيده و سارا و ده‌‌ها كودك معلول جسمي، حركتي، ناشنوا و .... هر سال با مهرورزي خالصانه مادر يك معلول به پابوس امام رضا (ع)، مي‌روند، آنها هر سال گنبد طلايي حرم را زيارت مي‌كنند اما سفر امسال با وجود آنكه قرار بود به يادماندني‌تر باشد، اما تلخي آن به يادماندني‌تر شد.
به گزارش ايلنا، زينب ناصري مادر يك كودك روشن‌دل نزديك به ده سال است كه تابستان‌ها حدود 50 كودك معلول را با كمك خيرين به سفر زيارتي مشهد مي‌برد، اين بار براي اينكه كودكان معلول سفر با هواپيما را تجربه كنند تصميم به سفر هوايي مي‌گيرد اما اتفاقات اين سفر آنها را با علامت سئوال‌هاي بي‌شماري مواجه كرد.
زينب ناصري حامي كودكان براي سفر زيارتي گفت: بليط اعزام 43 كودك معلول همراه با خانواده‌هايشان كه 110 نفر بودند از شركت هواپيمايي زاگرس بدون هيچ مشكلي تهيه شد، آنچنان كه حتي با همكاري مسئولان حراست و با توجه به شرايط بچه‌ها براي چك‌كردن بليط‌ها زمان زيادي صرف نكردند.اما در مسير برگشت و در فرودگاه شهيد هاشمي‌نژاد(مشهد) مشكلاتي با شركت هواپيمايي «ف.ا.ق» به وجود آمد و از سالن انتظار فرودگاه اطلاع داده شد كه به دليل نقص فني امكان پرواز وجود ندارد.
او با اشاره به اينكه تاخير و انتظار كودكان معلول همراه با خانواده‌هايشان هفت ساعت و نيم طول كشيد گفت: به طور حتم تحمل هفت ساعت انتظار براي افراد سالم كه معلوليت هم ندارد امكان‌پذير است اما با وجود 43 كودك معلول كه از ميانشان دو كودك معلول جسمي ـ حركتي و بيش از سه كودك چند معلوليتي بودند، تحمل اين ساعت‌هاي طولاني در فرودگاه بسيار سخت بود.
به گفته ناصري، مسئولان شركت هواپيمايي فوق، بعد از رفع نقص فني اعلام كردند كه قانون هواپيمايي اجازه حضور بيش از 6 معلول در يك پرواز را نمي‌دهد چرا كه در پرواز بايد مهمانداران بيشتري در اختيار گرفته شود، هرچقدر ما تلاش كرديم كه به آنها يادآوري كنيم كه قانون فوق مربوط به معلولاني است كه تنها سفر مي‌كنند در حالي كه كودكان و افراد معلول اين سفر همگي همراه داشته و با مادر و خواهرانشان مسافر هواپيما هستند، كسي توجي نكرد.
او ادامه داد: بعد از همه اين توضيحات، سرانجام مسئولان اين شركت هواپيمايي اعلام كردند كه مي‌توانند معلولان را به گروه‌هاي 4ـ5 نفري تقسيم كرده و به‌طور تفكيك شده آنها را به تهران برسانند، يعني با اين شرايط بايد براي معلولان 22 پرواز انجام مي‌دادند.
به گفته اين مادر، آنها اعلام كردند كه فرودگاه مهرآباد در اين زمينه كار غيرقانوني كرده و سفر از تهران به مشهد كار خطرناكي بوده و نمي‌توانند مانند فرودگاه تهران كار غيرقانوني انجام دهند.
ناصري ادامه داد:در ميان 43 معلول نابينا، معلول جسمي ـ حركتي نيز وجود داشت، كه آنها با شرايط جسمي نامساعدشان چندين ساعت بر روي ويلچر نشسته بودند و با توجه به امكانات فرودگاه حتي نتوانستند از دستشويي استفاده كنند. در عين حال سالن انتظار فرودگاه هاشمي‌نژاد نيز از نظر اغذيه‌فروشي وضعيت نابساماني داشت، كه همه اين شرايط وضعيت معلولان ميهمان در مشهد را سخت‌تر كرده بود. در نهايت پس از هشت ساعت تاخير حدود 30 نفر از معلولان با يك پرواز به تهران اعزام شده و 80 نفر ديگر نيز با يك پرواز فوق‌العاده به تهران بازگردانده شدند.
اما شرايط آن پرواز هم چيزي كمتر از شرايط سخت فرودگاه نداشت، به گفته ناصري، توهين و بي‌احترامي مهمانداران آن شركت هواپيمائي خانواده‌ها و كودكان معلول را بسيار آزرد، چرا كه مهمانداران پس از پذيرايي به جلوي هواپيما رفته و پرده‌ها را كشيده و چراغ‌ها را خاموش كردند و حتي براي كمك به كودك معلولي كه در زمان پرواز دچار حالت تهوع شد، نيامدند.
مادر يكي از معلولان مسافر در اين هواپيما با ناراحتي ادامه داد: وقتي در مورد بي‌توجهي مهمانداران به كودكان اعتراض كرديم، گفتند در اين سفر با كمبود خدمه مواجه هستيم، اما پس از مدتي يكي از مهمانداران خطاب به بقيه مسافران اين هواپيما گفت، اگر كسي از حضور معلولان ناراحت است، مي‌تواند صندلي خود را جابه‌جا كند، اين نشان مي‌دهد كه مهمانداران اين هواپيما عملا از كودكان معلول دوري مي‌كردند.
ناصري در ادامه ضمن اعتراض به اين رفتار يادآور شد: چنين برخورد ناشايستي در هفته بهزيستي با كودكان معلول كه بچه‌هاي بي‌بضاعت و ايتام بودند جاي سئوال دارد؛ مي‌خواهيم بدانيم تا چه زماني قرار است اين مسايل ادامه داشته باشد، انگار هنوز در جامعه ديدگاه‌هاي ناپسندي در مورد افراد معلول وجود دارد،اين درحالي است كه اين معلولان توانايي هاي بسياري دارند و با افراد سالم هيچ تفاوتي ندارند .
همچنين پيگيري براي كسب اطلاع از مسئولان اين خط‌هوايي بي‌نتيجه ماند.