افرادی که جهان را تیره و تار می بینند احتمالا مبتلا به افسردگی هستند زیرا مطالعات جدید نشان می دهد کسانی که به این اختلال روحی مبتلا باشند جهان اطراف خود را به دلیل نقص در درک کنتراست، واقعا تیره و تار می بینند.
به گزارش مهر، به منظور بررسی ارتباط میان اختلالات روحی و قدرت بینایی محققان دانشگاه فرایبرگ آلمان با کمک الکترودهایی میزان فعالیت عصبهای گیرنده نور را در چشمهای 40 مبتلا به افسردگی و 40 فرد سالم مورد مقایسه قرار دادند. این الکترودها مقادیر مختلف نور را در عصبهای نوری و نه در مغز ردیابی می کردند.
داوطلبان این آزمایش در اتاقی کم نور نشسته و به نمایشگر شطرنجی سیاه و سفیدی که طی 6 مرحله مشخص خاکستری تر شده و از میزان کنتراست میان سیاهی و سفیدی آن کاسته می شد، خیره شدند. هر یک از این مراحل برای 10 ثانیه به نمایش در می آمدند.
نتایج نشان داد سیگنالهای الکتریکی دریافت شده توسط عصبهای نوری در افراد افسرده به نسبت افرد سالم بسیار کمتر است. به بیانی دیگر افراد افسرده قبل از رسیدن اطلاعات به مغزشان به چنین اختلال بینایی دچار می شوند.
بر اساس گزارش نیوساینتیست، در مرحله اول این آزمایش میزان سیگنالهای دریافتی توسط عصبهای نوری افراد سالم سه برابر افسرده ها بود که نشان از شدت تاثیر افسردگی بر بینایی و درک کنتراست دارد. در واقع هرچه فرد در مرحله پیشرفته تری از این بیماری قرار داشته باشد محیط اطراف خود را کدرتر می بیند.