صفحه نخست

عصرايران دو

فیلم

ورزشی

بین الملل

فرهنگ و هنر

علم و دانش

گوناگون

صفحات داخلی

کد خبر ۱۰۱۸۴۷۳
تاریخ انتشار: ۱۸:۱۴ - ۱۲ آذر ۱۴۰۳ - 02 December 2024

هوش مصنوعی؛ انقلاب علمی یا چالش بی‌نظمی جهانی؟ (فیلم)

توماس فریدمن، در سخنرانی اخیر خود با اشاره به پیشرفت‌های خیره‌کننده هوش مصنوعی، آن را انقلابی علمی توصیف کرد که می‌تواند جهان را متحول کند. اما همزمان، نسبت به خطرات ناشی از عدم مدیریت صحیح این فناوری هشدار داد.

عصر ایران ــ توماس فریدمن، در سخنرانی اخیر خود با اشاره به پیشرفت‌های خیره‌کننده هوش مصنوعی، آن را انقلابی علمی توصیف کرد که می‌تواند جهان را متحول کند. اما همزمان، نسبت به خطرات ناشی از عدم مدیریت صحیح این فناوری هشدار داد.

گزارش را این‌جا ببینید

توماس فریدمن (Thomas Friedman) روزنامه‌نگار، ستون‌نویس و نویسنده آمریکایی است که بیشتر به خاطر ستون‌هایش در نیویورک تایمز و کتاب‌هایش در مورد جهانی‌سازی، سیاست خارجی آمریکا و قرن بیست و یکم شناخته می‌شود. او سه جایزه پولیتزر برای گزارش‌هایش از لبنان، اسرائیل و جنگ خلیج فارس و همچنین پوشش جهانی‌شدن دریافت کرده است.

فریدمن در این سخنرانی با مقایسه سه روند همزمان “مقیاس‌پذیری در سیلیکون”، “مقیاس‌پذیری در کربن” و “مقیاس‌پذیری در بی‌نظمی”، تصویری نگران‌کننده از آینده ترسیم کرد. او توضیح داد که چگونه پیشرفت سریع هوش مصنوعی، همزمان با افزایش بی‌رویه انتشار کربن و بی‌ثباتی جهانی، ما را در موقعیتی بحرانی قرار داده است.

به گفته‌ی او، هوش مصنوعی با توان پردازش موازی و الگوریتم‌های پیشرفته، به دانشی عظیم دست یافته و قادر به حل چالش‌های علمی دیرینه است. این پیشرفت‌ها در حالی رخ می‌دهد که جهان با بحران تغییرات اقلیمی دست و پنجه نرم می‌کند. افزایش دما، وقوع بلایای طبیعی و تخریب محیط زیست، از پیامدهای “مقیاس‌پذیری در کربن” است که زندگی بشر را تهدید می‌کند.

در کنار این دو روند، “مقیاس‌پذیری در بی‌نظمی” نیز جهان را به سمت بی‌ثباتی سوق می‌دهد. فریدمن به چالش‌های کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه در ایجاد دولت‌های باثبات اشاره کرد. او نظام سلامت ناکارآمد، افزایش بدهی‌های دولتی، پیری جمعیت و کاهش بهره‌وری نیروی کار را از جمله عواملی دانست که بی‌نظمی جهانی را تشدید می‌کنند. در کشورهای در حال توسعه نیز کاهش کمک‌های خارجی، جنگل‌زدایی و شتاب تغییرات صنعتی به این بی‌نظمی دامن می‌زند.

فریدمن با طرح این پرسش که “آیا هوش مصنوعی می‌تواند قدرت حل این مسائل را به ما بدهد؟”، بر ضرورت همکاری علم و سیاست تأکید کرد. او معتقد است سیاست بیش از هر زمان دیگری به علم نیاز دارد تا با کاهش هزینه‌های تحقیق، اقتصاد را رونق بخشد و ثبات و خدمات را در حوزه‌هایی مانند پزشکی ارتقا دهد. علم نیز می‌تواند به افزایش بهره‌وری، ایجاد اشتغال و مقابله با تغییرات اقلیمی کمک کند.

فریدمن با اشاره به تجربه‌ی خود در هند و مشاهده‌ی استفاده کشاورزان بی‌سواد از هوش مصنوعی، به پتانسیل این فناوری برای بهبود زندگی افراد اشاره کرد. اما هشدار داد که در عین حال، علم نیز به سیاست و اخلاق نیاز دارد تا از استفاده‌ی صحیح و کنترل هوش مصنوعی اطمینان حاصل شود.

او در پایان سخنان خود با اشاره‌ای به داستان حضرت موسی و شکافتن دریای سرخ، هشدار داد که اگر نتوانیم با قوانین و مقررات مناسب، هوش مصنوعی را کنترل کنیم، با مشکلات بزرگی مواجه خواهیم شد.

ارسال به تلگرام
تعداد کاراکترهای مجاز:1200