پس از گذشت حدود 10 هفته از لیگ بیست‌وچهارم، 5 تیم حداقل یک‌بار سرمربی خود را تغییر داده‌اند و 2 تیم دیگر هم در شرف چنین ماجرایی هستند.
به گزارش فوتبال 360، 87 روز قبل فصل جدید فوتبال ایران آغاز شد و حالا پس از برگزاری 78 دیدار در لیگ بیست‌وچهارم، شاهد تغییرات فراوانی روی نیمکت تیم‌های لیگ برتری هستیم که بسیار فراتر از حد انتظار است. تقریبا یک‌سوم فصل پشت سر گذاشته شده و حدود یک‌سوم تیم‌ها حداقل یک‌مرتبه نفر اول کادرفنی خود را تغییر داده‌اند.
سپاهان، تنها تیم نیمه‌بالایی جدول است که سرمربی ابتدای فصل خود را دیگر در کنار خود ندارد. نکته عجیب ماجرا آن‌جاست که طلایی‌پوشان صدرنشین فعلی لیگ هستند و ژوزه مورایس هم باثبات‌ترین سرمربی به حساب می‌آمد. مرد پرتغالی پس از ترک تیمش، جای خود را به دستیارش هوگو آلمیدا داد اما عمر حضور ستاره اسبق تیم ملی پرتغال روی نیمکت قهرمان 4 دوره لیگ برتر به بیش از 2 مسابقه قد نداد و او هم تصمیم گرفت مسیرِ مورایس را در پیش بگیرد. حالا نایب‌قهرمان لیگ قهرمانان آسیای سال 2007 باید به دنبال سومین سرمربی خود در این فصل باشد.
استقلال، مس و خیبر 3 تیم دیگر این فصل هستند که تا به این‌جا 3 سرمربی داشته‌اند. آبی‌پوشان کار را همانند فصل قبل با جواد نکونام استارت زدند اما از هفته سوم حواشی‌شان شدت گرفت و نهایتاً کایپتان اسبق تیم ملی ایران و باشگاه اوساسونا جای خود را به جانشین موقت‌اش سهراب بختیاری‌زاده داد. یکی از 2 گلزن ایران در جام جهانی 2006 برای 3 دیدار رسمی به عنوان سرمربی استقلال را هدایت کرد و سرانجام پیتسو موسیمانه، زمام کار را به دست گرفت. سرمربی اهل آفریقای جنوبی که فعلاً در 4 بازی، 3 باخت و یک برد داشته است.
خیبری‌ها رویکرد عجیبی را در پیش گرفتند. رضا مهاجری، کسی بود که آن‌ها را به آرزوی دیرینه‌شان رساند و لیگ برتری کرد اما پس از کسب نتایج متوسط در چند هفته ابتدایی، به همکاری با او پایان دادند و دستیارش مارکو اورلیو را به عنوان سرمربی معرفی کردند. انتخابی که همانند بختیاری‌زاده، جنبه موقتی داشت. اورلیو نتایج خوبی کسب نکرد و سعید دقیقی، تبدیل به سرمربی جدید لرتباران شد.
مس رفسنجان را هم باید به صف تیم‌هایی اضافه کرد که تا به این‌جای فصل 3 سرمربی داشته‌اند. محرم نویدکیا به هر ترتیبی بود در این تیم ماند اما نتوانست با مشکلات موجود کنار بیاید و پس از استعفا، حاضر به برگشت نشد. امیرحسین پیروانی تا انتخاب سرمربی جدید تیم را هدایت کرد تا این‌که مسعود شجاعی ابتدا به صورت غیررسمی و سپس به صورت رسمی، مسئولیت فنی نماینده نارنجی‌پوش استان کرمان را پذیرفت.
2 تیم شمس‌آذر قزوین و خیبر خرم‌آباد، سرمربیان خود را با یکدیگر عوض کردند. تیم قزوینی از عجایب این فصل بوده است. آن‌ها پیش‌فصل نیز سرمربی خود را با ملوان عوض کرده بودند و در شرایطی که مازیار زارع سرمربی‌شان شده بود، او را به ملوانان سپردند و بار دیگر سعید دقیقی را بازگرداندند. پس از گذشت چند هفته از لیگ بیست‌وچهارم نیز دوباره شاهد یک جا‌به‌جایی دیگر بودیم. دقیقی راهی خرم‌آباد شد و مهاجری سر از قزوین و ورزشگاه سردار آزادگان درآورد.
ماجرای ذوب‌آهن و نساجی نیز به گونه‌ای است که باید هر لحظه منتظر تغییراتی در آن‌ها باشیم. محمد ربیعی برای چندمین‌بار از سمت خود استعفا کرده و حاضر به بازگشت نیست. در مازندران هم ساکت الهامی دیگر آن پایگاه مردمی سابق را روی سکوهای وطنی ندارد و خودش هم یکی 2 باری به صورت مستقیم و غیرمستقیم درخواست جدایی داده است. باید دید در تعطیلات فیفادی پیش رو، این 2 باشگاه با سرمربیان خود برای ادامه همکاری به توافق می‌رسند یا باید شاهد تغییراتی روی نیمکت آن‌ها هم باشیم.
8 جا‌به‌جایی قطعی طی حدود 10 هفته در 5 تیم لیگ برتری اصلا اتفاق جالبی نیست. فصل هنوز به برهه‌ای نرسیده که شاهد این میزان تغییر در آن باشیم. از طرفی باید زمان بیش‌تری در اختیار سرمربیان قرار بگیرد تا بتوانند تدابیر فنی خود را پیاده‌سازی کنند و مدیریت باشگاه‌ها، هواداران و رسانه‌ها صبر بیش‌تری داشته باشند و بدانند که تغییر، نخستین و لزوماً بهترین راه برای فرار از بحران نیست. از طرف دیگر باید شاهد تعامل بیش‌تری بین مربیان و مدیریت باشگاه‌ها باشیم. اکثریت قریب به اتفاق باشگاه‌ها با مشکلات مالی دست‌وپنجه نرم می‌کنند و این چیزی نیست که مربیان با آن غریبه باشند.