اویمیاکن Oymyakon در شمال شرقی سیبری سردترین نقطه روی زمین و دارای آب‌وهوای خشک، نیمه‌ابری و یخبندان است. این روستا در قطب سرد ساحل رودخانه ایندیگیرکا در ساخا یا یاکوتا (شرق روسیه) واقع شده است که با حدود دوهزار نفر جمعیت در فلات اویمیاکن قرار دارد. در فوریه ۱۹۳۳ یک ایستگاه هواشناسی دمای هوای نزدیک به سطح این منطقه را منفی ۶۷.۷ درجه سانتی‌گراد ثبت کرد.
به گزارش ایمنا، ساخا در اوایل اکتبر با افزایش فشار اتمسفر شاهد آغاز یک پادسیکلون است (بادهای چرخنده که ناحیه بزرگی را در بر می‌گیرند و معمولاً با فشار بارومتری همراه هستند) و شب‌های قطبی در آن شروع می‌شود که طی آن سرمای شدیدی سطح زمینی را فرامی‌گیرد که زیر آن یخ دائمی وجود دارد. اویمیاکن به‌عنوان یک نقطه تنظیم آب‌وهوا در اروپا در نظر گرفته می‌شود و همواره توسط ایستگاه‌های هواشناسی تحت رصد است.
شرایط زندگی برای مردم این منطقه دورافتاده بسیار سخت است و ساکنان آن در زمین‌های یخ‌زده محل زندگی خود به‌طور عمده به پرورش گاو، اسب و گوزن شمالی، شکار، ماهی‌گیری و جمع‌آوری و قطع درختان مشغول هستند.
ساکنان بومی اویمیاکن پیش از این زندگی عشایری داشتند، اما مجبور شدند این منطقه را به یک سکونتگاه دائمی تبدیل کنند و در دهه ۱۹۳۰ مزارع گاوداری در آن بسازند. بعدها اردوگاه کار اجباری در دهانه رودخانه ایندیگیرکا Indigirka در این منطقه ایجاد شد که دلیل اصلی ایجاد بزرگراه کوالیما در آن محسوب می‌شود. بسیاری از زندانیان و تبعیدیان پس از آزادی نتوانستند منطقه را ترک کنند و در محل ماندند.
مدرسه متوسطه روستای اویمیاکن یک موزه تاریخ محلی را در خود جای داده است که به نویسندگان، شاعران، هنرمندان، شخصیت‌های فرهنگی و دانشمندانی اختصاص دارد که سال‌های محکومیت خود را در این منطقه گذرانده یا به آن تبعید شده‌اند. بنای یادبودی نیز برای قربانیان سرکوب استالینی به نام زنگ خاطره در این منطقه وجود دارد. امروزه بزرگراه کولیما امکان حمل‌ونقل نفت و زغال‌سنگ را به منطقه فراهم می‌کند که به دلیل سرمای شدید، چندین ماه از سال امکان فرود هواپیماها در آن وجود ندارد.