عصر ایران ؛ سیمین ثقفی ــ اگر ماچو پیچوی تمدن اینکاها را از عجایب هفتگانه جدید می‌دانند چغازنبیل را باید اعجوبه‌ای ماندگار در تاریخ دانست! مکانی کهن که قدمت آن به هزاره دوم پیش از میلاد می‌رسد و نشان از نبوغ معماری و طراحی شهری در تاریخ بشر دارد. در روزهایی که ثبت نخستین اثر ایرانی در فهرست میراث‌جهانی یونسکو به چهل و پنجمین سالگردش رسیده، به آداب دیدار از این مقصد گردشگری شگفت و پر رمز و راز می‌پردازم. در نخستین اثر از مجموعه "پابه پا" که به دیدار از مقصدهای سفر ثبت جهانی می پردازد. همراه شوید
چغازنبیل، نامی که شاید برای بسیاری تداعی‌گر تصویری از یک بنای تاریخی باشکوه و رمزآلود باشد، در قلب خوزستان، گنجینه‌ای از تاریخ و تمدن را در خود جای داده است. این اثر بی‌نظیر، که به عنوان تنها و پابرجاترین زیگورات خاورمیانه شناخته می‌شود، نه تنها نمادی از معماری و مهندسی پیشرفته در تمدن عیلام است، بلکه گواهی بر ذوق هنری و اعتقادات مذهبی مردم این تمدن کهن به شمار می‌رود.
گزارش را این‌جا ببینید
چغازنبیل، که در زبان عیلامی به معنای "تپه بزرگ" است، در واقع بقایای یک مجموعه مذهبی و شهری متعلق به دوره عیلام میانه (حدود ۱۲۰۰ تا ۱۰۰۰ پیش از میلاد) است. این مجموعه که توسط پادشاهان عیلامی به عنوان مرکز مذهبی و سیاسی ساخته شده بود، شامل زیگوراتی بزرگ به نام "انشان" و مجموعه ای از ساختمان‌ها و بناهای دیگر مانند کاخ‌ها، انبارها و دیوارهای دفاعی بوده است.
زیگورات انشان، که قلب تپنده این مجموعه به شمار می‌رود، بر روی یک سکوی عظیم و چندطبقه ساخته شده است. این سکو که زیگورات نامیده می‌شود، نمادی از ارتباط میان آسمان و زمین در باورهای مذهبی عیلامیان بوده و به عنوان مکانی برای عبادت خدایان و انجام مراسم مذهبی مورد استفاده قرار می‌گرفته است.
معماری چغازنبیل، با استفاده از آجرهای پخته و لعاب‌دار، نشان دهنده پیشرفت چشمگیر تمدن عیلامی در زمینه معماری و مهندسی است. بناهای این مجموعه به گونه‌ای طراحی شده بودند که در برابر شرایط سخت اقلیمی و سیل‌های احتمالی مقاوم باشند. دیوارهای ضخیم و بلند، راهروهای پیچ در پیچ و سیستم‌های زهکشی پیشرفته، نمونه‌هایی از این ابتکارات مهندسی هستند که نشان از دانش و تجربه بالای عیلامیان در زمینه ساخت و ساز دارد.
در کنار ارزش‌های تاریخی و معماری، چغازنبیل دارای منظر طبیعی زیبا و بکر با تنوع گونه‌های جانوری و گیاهی است. این منطقه که در دشت وسیعی در نزدیکی رودخانه کرخه واقع شده، زیستگاه گونه‌های مختلف جانوری مانند پرندگان مهاجر، پستانداران و خزندگان است. همچنین، تنوع گونه‌های گیاهی در این منطقه، زیبایی و جذابیت آن را دوچندان کرده است.
چغازنبیل، علاوه بر ارزش‌های تاریخی و طبیعی، فرصتی برای آشنایی با فرهنگ و تمدن عیلامیان و مردمان خوزستان را فراهم می‌کند. این منطقه، که در گذشته محل زندگی اقوام مختلفی بوده، دارای گنجینه‌ای از فرهنگ و آداب و رسوم بومی است که می‌تواند برای گردشگران و پژوهشگران جذاب باشد.
با ثبت چغازنبیل در فهرست میراث جهانی یونسکو، اهمیت این اثر تاریخی برای جامعه جهانی بیش از پیش آشکار شده است. این ثبت، نشان دهنده ارزش جهانی این اثر و ضرورت حفاظت و نگهداری از آن برای نسل‌های آینده است.
بازدید از چغازنبیل، تجربه‌ای بی‌نظیر از تلفیق تاریخ و طبیعت را به ارمغان می‌آورد. آرامش و سکوت حاکم بر این مکان، فرصتی برای تفکر و تأمل در تاریخ و تمدن کهن ایران را فراهم می‌کند.
در بازدید از چغازنبیل، پیشنهاد می‌شود که به نکاتی مانند پوشیدن کفش مناسب، توجه به منشور بازدید، خودداری از بالا رفتن از آثار باستانی و مطالعه اطلاعات ارائه شده در تابلوها توجه کنید. همچنین، بهتر است پیش از بازدید از وضعیت آب و هوا مطلع شوید و در روزهای بارانی از بازدید خودداری کنید.
به طور خلاصه، چغازنبیل، نمادی از تمدن عیلامی و یکی از ارزشمندترین میراث‌های تاریخی ایران است. این اثر بی‌نظیر، که در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده، فرصتی برای آشنایی با تاریخ، فرهنگ و طبیعت ایران را فراهم می‌کند. با رعایت نکات ذکر شده، می‌توانید از این تجربه ارزشمند نهایت لذت را ببرید و با گشت و گذار در این مکان تاریخی، به اعماق تاریخ و تمدن ایران سفر کنید.
برای بازدید از پاسارگاد و ارامگاه کوروش هیچ تابلو راهنمایی در جاده اصفهان به شیراز برای راهنمایی این مکان مهم تاریخی ندیدم.
دوم _ برای رفتن به چغارزنبل در استان خوزستان اگر پرسش از مردم نبود انرا هم گم میکردیم.
تابلو راهنمای ورود به چغارزنبیل در داخل جاده فرعی اهواز به شوش قرار داشت. نه کنار جاده اصلی...
ضمنا اگر سایت عصر ایران بتواند :
از ساختمان نیمه کاره موزه پاسارگاد که در مقابل روستای ورودی به ارامگاه کوروش بزرگ و در زیر تپه مقابل این روستا قرار دارد گزارش تهیه کنید.
این موزه از اول انقلاب به حال خود نیمه کاره رها شده و در حال تخریب بوده و هست. از کنار جاده دسترسی به پاسارگاد و مقابل این روستا قابل مشاهده نیست باید از اهالی بپرسید تا راهنمایی کنند.