پژوهشگران سوئدی و چینی در پژوهش مشترک خود موفق شدند مولکولی را شناسایی کنند که یک نقش کلیدی را در روند ترمیم زخم بر عهده دارد.
به گزارش ایسنا، زخم‌ها پس از بهبود یافتن معمولا اثر خود را روی پوست باقی می‌گذارند. به همین دلیل، پژوهش پیرامون ترمیم زخم رو به افزایش است.
به نقل از وب‌سایت رسمی موسسه کارولینسکا، پژوهشگران «مؤسسه کارولینسکا»(Karolinska Institute) و «آکادمی علوم پزشکی چین»(CAMS) یک مولکول آران‌ای را شناسایی کرده‌اند که برای ترمیم زخم مهم است. این پژوهش می‌تواند پیامدهای مثبتی را برای درمان زخم‌هایی به همراه داشته باشد که ترمیم آنها دشوار است.
این پژوهش بر فرآیندهای مولکولی موثر در ترمیم زخم متمرکز است که انتقال را از مرحله التهاب –مکانیسم دفاعی- به مرحله تکثیر -تشکیل سلول‌های جدید برای ترمیم بافت آسیب‌دیده- تنظیم می‌کند. این گروه پژوهشی، «مولکول‌های طولانی آران‌ای غیر رمزگذار»(lncRNA) را در زخم‌های پوست انسان به‌دست‌آمده از نمونه‌های بافت بررسی کرده‌اند که از بیمارستان دانشگاه کارولینسکا دریافت کرده بودند و یک تنظیم‌کننده کلیدی را در بهبود زخم یافتند.
«نینگ زو لاندن»(Ning Xu Landén) پژوهشگر موسسه کارولینسکا گفت: پژوهش ما نشان می‌دهد که یک مولکول طولانی آران‌ای غیر رمزگذار موسوم به «SNHG26» در هدایت سلول‌های پوست طی مراحل ترمیم زخم و انتقال از مرحله التهاب به مرحله ترمیم نقش اساسی دارد.
پژوهشگران از موشها برای کشف نحوه تعامل این مولکول با ژن‌های دخیل در التهاب و ترمیم بافت استفاده کردند. در موش‌های فاقد SNHG26، بهبود زخم به تأخیر افتاد و اهمیت این مولکول را در برقراری تعادل بین التهاب و ترمیم بافت نشان داد. این کشف، راه را برای روش‌های درمانی جدید زخم‌های حاد و مزمن هموار می‌کند.
لاندن گفت: با هدف قرار دادن SNHG26 ممکن است بتوانیم به روند ترمیم سرعت ببخشیم و عوارض را کاهش دهیم؛ به ویژه در زخم‌های مزمن که التهاب بلندمدت مشکل اصلی است.
این پژوهش در مجله «Nature Communications» به چاپ رسید.