کشور عراق که از سال ۱۹۳۲ از سلطه بریتانیا خارج و به یک کشور مستقل تبدیل شده است، به‌عنوان مهد تمدن جهان و خانه قدیمی‌ترین سیستم نوشتاری جهان، خط میخی، شناخته می‌شود.
به گزارش ایمنا، تاریخ عراق مدرن به سال ۱۸۳۱ بازمی‌گردد؛ زمانی که عثمانی‌ها کنترل این قلمرو را به دست گرفتند و آن را به‌عنوان پایگاه ارزشمند امپراتوری خود تأسیس کردند. این سرزمین ابتدا مجموعه‌ای از سه استان بصره، بغداد و موصل بود که بریتانیایی‌ها به آن بین‌النهرین می‌گفتند.
بین‌النهرین در سال ۱۹۲۰ تحت کنترل مستقیم بریتانیا قرار گرفت که این امر با اعتراضاتی همراه بود، اما به امضای معاهده انگلیس و عراق در سال ۱۹۲۲ منجر شد. طبق توافق صورت‌گرفته این کشور می‌توانست حاکمان عراقی داشته باشد، اما کنترل بریتانیا بر سیاست خارجی کشور را حفظ کرد. این معاهده زمینه استقلال عراق را فراهم کرد و در سوم اکتبر ۱۹۳۲، پادشاهی عراق تحت فرمان ملک فیصل به یک کشور مستقل تبدیل شد.
به این ترتیب سوم اکتبر، روز ملی عراق و تعطیلی عمومی در این کشور است که در طول آن همه ادارات، سازمان‌ها، دفاتر پست، مؤسسات آموزشی و بازارهای اصلی عراق تعطیل هستند. مردم این کشور این مناسبت شاد را با رژه‌های نظامی و غیرنظامی، مراسمی با سخنرانی رهبران سیاسی مشخص‌شده و برپایی جشن‌های رسمی در هر شهر و روستا جشن می‌گیرند، پرچم خود را به‌عنوان نماد هویت خود با افتخار در رژه‌ها به اهتزاز در می‌آورند و بر ساختمان‌ها برافراشته می‌کنند و در آستانه آغاز تعطیلات نمایش‌های آتش‌بازی به راه می‌اندازند.
به بهانه نودودومین سالگرد این پیروزی در سوم اکتبر ۲۰۲۴، به معرفی حقایقی جالب درباره این سرزمین می‌پردازیم.
عراق کشوری بیابانی و تنها ۱۲ درصد از زمین‌های آن برای کشت محصولات مناسب است، با این حال نام این کشور به‌معنای «ریشه‌دار، پرآب، حاصل‌خیز» حاکی از گذشته آن است که میزبان نخستین کشاورزان جهان قدیم بوده است.
عراق خانه قدیمی‌ترین سیستم نوشتاری جهان، خط میخی است که توسط سومری‌ها اختراع شد و نخستین بار حدود قرن سی‌ویکم قبل از میلاد مورد استفاده قرار گرفت.
سه گروه قومی اصلی در عراق عرب، کرد و ترکمن هستند، البته گروه‌های کوچک‌تر دیگری نیز در داخل این کشور وجود دارند.
بر اساس بعضی از روایات حضرت نوح کشتی خود را در شهر کوفه عراق ساخت.
رنگ‌های قرمز، سبز، سیاه و سفید پرچم عراق نشان‌دهنده آمادگی برای ریختن خون (فدا کردن جان)، ملت، جنگ‌ها و پاکی نیات و اعمال است.
عراق دو زبان رسمی (عربی و کردی) دارد.
اقتصاد عراق متکی به نفت است که بیش از ۹۰ درصد درآمد دولت را تشکیل می‌دهد. این کشور یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان نفت در جهان است و حدود ۱۴۸ میلیارد بشکه ذخایر نفتی دارد که تا سال ۲۰۱۸ در رتبه ششم جهان قرار دارد.
غذا خوردن با دست چپ در عراق بی‌ادبی محسوب می‌شود.
عراق خانه قدیمی‌ترین تمدن جهان است و بین‌النهرین (بین رودهای فرات و دجله) به‌عنوان مهد تمدن شناخته می‌شود.
خشکسالی عراق منجر به کشف یک شهر باستانی ۳۴۰۰ ساله از عصر برنز در سواحل رودخانه دجله شد که قدمت آن به امپراتوری اسرارآمیز میتانی می‌رسد.
بغداد، پایتخت و بزرگ‌ترین شهر عراق، به احتمال زیاد با واژه‌های فارسی «باغ» و «داد» که به ترتیب به معنای «خدا» و «اعطا کردن» هستند، نام‌گذاری شده است و می‌توان آن را «داده شده توسط خدا» ترجمه کرد.
عراق توقفگاهی در جاده تاریخی ابریشم بود، یک مسیر تجاری تاریخی که چین را به اروپا و خاورمیانه متصل می‌کرد. بغداد به دلیل موقعیت جغرافیایی مناسب خود به‌عنوان یک قطب اقتصادی و چهارراه مهم در شبکه جاده ابریشم عمل می‌کرد.
فیلم‌هایی با مفهوم کاراته در سال ۱۹۷۹ در عراق غیرقانونی اعلام شد.
غذای ملی عراق، مسگوف و کلوچه ملی آن، کلیچه، هر دو ریشه باستانی دارند.
محبوب‌ترین ورزش در عراق فوتبال است و بسکتبال، بوکس، وزنه‌برداری، اسب سواری و اسب‌دوانی از دیگر ورزش‌هایی مورد علاقه عراقی‌ها هستند.
عراقی‌ها پنج‌هزار سال است که از زنبورعسل نگهداری می‌کنند و برای بسیاری از خانواده‌های عراقی، عسل یک منبع غذایی و درآمد حیاتی است.