عصر ایران ــ شیّادی گیسوان بافت یعنی علوی است و با قافله حجاز به شهری در آمد که از حج همی‌آیم و قصیده‌ای پیش ملک برد که من گفته‌ام.
این حکایت را با صدای مهرداد خدیر اینجا بشنوید
و نعمت بسیارش فرمود و اکرام کرد. تا یکی از نُدَمایِ حضرتِ پادشاه که در آن سال از سفرِ دریا آمده بود، گفت: من او را عیدِ اَضحیٰ در بصره دیدم! معلوم شد که حاجی نیست. دیگری گفتا: پدرش نَصْرانی بود در مَلَطْیه، پس او شَریف چگونه صورت بندد؟ و شعرش را به دیوان انوری دریافتند.
دو پیمانه آب است و یک چُمْچه دوغ
اگر راست می‌خواهی، از من شنو
جهان‌دیده بسیار گوید دروغ
----------------------------
از روی نسخه فروغی خوانده شده. در نسخ دیگر خداوندِ روی زمین آمده. اولی به این معنی که تا زنده‌ام و دومی مخاطب را خداوندِ روی زمین خطاب می‌کند.