عصرایران؛ مصطفی داننده- در روزهای تعطیلی عید فطر، مصاحبه‌ای از محمود احمدی نژاد رییس جمهور سابق ایران دست به دست شد که در آن گفته بود:« می‌خواستیم تعطیلات عید فطر را زیاد کنیم، در شورای عالی انقلاب فرهنگی گفتند مردم را یک ماه ساختیم و معنویت پیدا کردند، حالا در تعطیلات می‌روند فساد می‌کنند و 8 نفر در این مورد حرف زدند. »

شاید در موارد مختلف با احمدی نژاد اختلاف سلیقه‌های جدی داشته باشم اما بر اساس حدیث حضرت امیر که« اُنظُر الي ما قالَ و لا تَنظُر الي مَن قالَ/ نگاه كن به آنچه گفته مي‌شود نه به گوينده سخن» بر این گفت‌وگو نگاه می‌کنم و می‌‌بینم که حق با رییس دولت‌های نهم و دهم است.

در ایران هستند افرادی که به شدت نگران فساد کردن مردم هستند و همیشه فکر می‌کنند اگر مردم تعطیل باشند و به سفر بروند و حتما فسادی رخ خواهد داد.

آنها بر خلاف تمام شعارهای اسلامی که می‌دهند، بیشتر طرفدار توماس هابز انگلیسی و نظریه‌ی« انسان، گرگ انسان است» او هستند و با سرشت پاک انسان‌ها که اسلام گفته است کاری ندارند.

همین که شما به شمال می‌روید، صدای ضبط ماشین‌تان را زیاد می‌کنید، در یکی از تونل‌ها جیغ می‌زنید، با خانواده در ویلایی یا کنار ساحال دریا بازی می‌کنید و ... یعنی در حال ارتکاب گناه و فساد هستید.

این افراد تفاوت میان آدم‌ها، نسل‌ها و تفکرها قائل نیستند و فکر می‌کنند همه باید مثل هم باشند. اینها فکر نمی‌کنند اگر آدم‌ها سفر نروند ممکن است بداخلاق شوند، همین بداخلاقی به دعوا ختم شود و بعد جنگ و در انتها به طلاق.

اینها فکر می‌کنند چون خودشان در خلوت و در میان کتاب‌ها حس خوبی دارند و بدون سفر هم زندگی‌شان آرام است، همه اینگونه هستند و احتیاج به خالی کردن انرژی ندارند.

آدم‌هایی که در شورای عالی فرهنگی نشسته‌اند و فکر می‌کنند تعطیلات موجب فساد می‌شود کمی در خلوت خود به رفتارها و تصمیم‌های خود فکر کنند.

ببیند حاصل تمام سخت گیری‌ها آنها چه بوده است؟ 4 میلیون دنبال کننده در اینستاگرام تتلو؟ گشت ارشاد؟ موسیقی زیرزمینی؟

الان دهه شصت نیست. ایران در حال ورود به قرن جدید است و باید تصمیم‌ها و تصمیم گیرها در چهل سال پیش نمانند و همگام با تغییرات جامعه خود را به روز کنند. و کمی جامعه ایران را بیشتر بشناسند و در مورد رفتار آها فکر کنند.

نکته جالب بعدی که احمدی نژاد به آن اشاره می‌کند این است که برخی از اعضای شورا بر این باور بودند که تعطیلات در ایران زیاد است و بعد عده‌ای مامور شدند که بر روی این تعطیلات تحقیق کنند و به از دو سال به این نتیجه رسیدند که ایران جزءکشورهایی است که تعطیلات کمی دارد.

خیلی‌ از بودجه‌هایی که در کشور خرج کارهای فرهنگی و اجتماعی می‌شود اینگونه است. دو سال کار برای تحقیقی که یک روز کار دارد.

پول‌ها خرج موسساتی می‌شود که خروجی‌شان در حد یک برگه امتحانی هم نیست اما به اندازه نهنگ بودجه کشور را می‌بلعند.

کاش هنگام تقسیم بودجه از هر نهاد و سازمانی که بودجه دولتی می‌گیرد، سیاهه عملکرد گرفته می‌شد تا همگان ببینند در این یک سال چه کرده‌اند و چه تاثیری در جامعه گذاشته‌اند. اگر عملکردشان خوب بود که بودجه بگیرند اگر هم که نه بودجه‌شان قطع و ملزم به بازگشت بودجه‌ خرج شده شوند.