استرس مادر در بارداری، خواب شبانه نوزاد را مختل می‌کند

مطالعه جدیدی نشان می‌دهد که سطوح بالای هورمون‌های استرس در مادران باردار، می‌تواند منجر به بدخوابی نوزادان در شب شود. این تحقیق که توسط محققان دانشگاه دنور انجام شده، نشان می‌دهد که نوزادانی که مادران آنها در سه ماهه سوم بارداری سطح کورتیزول بالایی داشته‌اند، در به خواب رفتن و خوابیدن در طول شب مشکل بیشتری دارند.

مطالعه‌ای جدید نشان داده است که هورمون‌های استرس در اواخر دوران بارداری ممکن است در نهایت باعث بدخوابی نوزادان در شب شود.

به گزارش ایسنا، محققان توضیح می‌دهند که نوزادانی که مادران آنها در اواخر بارداری سطح هورمون استرس بالاتری تجربه کرده‌اند، ممکن است در به خواب رفتن دچار مشکل شوند. تحقیقات خواب نشان می‌دهد که اندازه‌گیری کورتیزول در سه ماهه سوم بارداری می‌تواند الگوهای خواب نوزاد را تا هفت ماه پس از تولد نوزاد پیش‌بینی کند.

به نقل از اس‌اف، نوزادان اغلب در نیمه‌های شب از خواب بیدار می‌شوند و در به خواب رفتن مشکل دارند. گروهی از دانشگاه دنور می‌گویند یک دلیل احتمالی اما ناشناخته برای این امر این است که سیستم هیپوتالاموس-آدرنال-هیپوفیز جنین خوب کار نمی‌کند. این سیستم برای تنظیم پاسخ استرس شناخته شده است و پیش از این با اختلالات خواب در زمانی که به درستی کار نمی‌کند مرتبط شناخته شده است. کورتیزول محصول نهایی تولید شده از سیستم هیپوتالاموس-آدرنال-هیپوفیز است.

کورتیزول یک هورمون استروئیدی است که توسط غدد فوق کلیوی تولید می‌شود که در بالای هر کلیه قرار دارند و نقش مهمی در چندین عملکرد بدن از جمله تنظیم متابولیسم، پاسخ استرس، تاثیرات ضدالتهابی، تنظیم فشار خون و ریتم شبانه‌روزی دارد.

یکی از نویسندگان این مقاله می‌گوید: اگرچه افزایش کورتیزول در طول بارداری طبیعی و برای آماده‌سازی جنین برای تولد مهم است، یافته‌های ما نشان می‌دهد که سطوح بالای کورتیزول در اواخر بارداری می‌تواند پیش‌بینی کند که نوزاد دچار مشکل در به خواب رفتن می‌شود. ما مشتاق انجام مطالعات آینده برای درک بهتر این پیوند هستیم.

این گروه نمونه‌های کورتیزول مو را از ۷۰ نوزاد در چند روز اول پس از تولد جمع‌آوری کردند. تقریبا ۵۷ درصد از نوزادان دختر بودند. زمانی که هر کودک هفت ماهه بود، والدین پرسشنامه‌ای را تکمیل کردند که شامل سوالاتی از جمله مدت زمانی بود که کودکان به طور متوسط ‌به خواب می‌روند، چه مدت نوزادان در شب بیدار می‌ماندند و تعداد دفعاتی که نوزادان در طول شب بیدار می‌شوند. محققان همچنین داده‌هایی را در مورد سن بارداری مادر هر نوزاد در بدو تولد و درآمد خانواده آنها جمع‌آوری کردند.

نوزادانی که در اواخر بارداری سطح کورتیزول موی بالاتری داشتند، در هفت ماهگی نسبت به نوزادانی که سطح کورتیزول کمتری داشتند، زمان بیشتری برای خوابیدن نیاز داشتند. به گفته نویسندگان، این یافته‌ها به عنوان مبنای مهمی برای مطالعه اثرات بلندمدت تولید کورتیزول جنین بر سلامت خواب در دوران نوزادی و کودکی خواهد بود. به طور خاص، تحقیقات بیشتر می‌تواند توضیح دهد که چگونه نوزادان به فازهای مختلف خواب می‌روند و چه مواردی بر سرعت به خواب رفتن آنها در شب تأثیر می‌گذارد.

به گفته محققان: نتایج نشان می‌دهد که ممکن است تاثیراتی پیش از تولد بر روی سلامت خواب در اوایل زندگی وجود داشته باشد که به نیاز به درک بهتر عواملی که ممکن است که بر سلامت خواب بهتر در دوران نوزادی و بعد از آن فراهم کند، اشاره دارد.