برخی ژن‌ها خطر حمله قلبی را در افراد پراسترس افزایش می‌دهند

محققان دریافتند افرادی که ترکیبی از خطر ژنتیکی بالاتر از حد متوسط برای استرس و اضطراب یا افسردگی داشتند، ۳.۲ برابر بیشتر در معرض خطر حمله قلبی پس از یک دوره استرس زا بودند.

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد افرادی که استرس ژنتیکی دارند، پس از رویدادهای پراسترس یا زمان‌های ناآرام، بیشتر دچار حملات قلبی می‌شوند.

به گزارش مهر به نقل از مدیسن نت، محققان دریافتند افرادی که دارای نمرات ژنتیکی بالاتر از حد میانگین مرتبط با روان رنجوری و استرس هستند، ۳۴ درصد بیشتر احتمال دارد که پس از دوره‌های استرس زا دچار حمله قلبی شوند.

کانال عصر ایران در تلگرام

علاوه بر این، این افراد پریشان اگر دارای اضطراب یا افسردگی هم بودند بیش از سه برابر بیشتر در معرض حمله قلبی در زمان‌های استرس زا بودند.

دکتر «شادی ابوهاشم»، سرپرست تیم تحقیق از دانشکده پزشکی هاروارد، در این باره گفت: «ما دریافتیم افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد استرس هستند، پس از این رویدادهای استرس زا، احتمال حمله قلبی به طور قابل توجهی بالاتری دارند.»

برای این مطالعه، محققان داده‌های نزدیک به ۱۸۵۰۰ شرکت را تجزیه و تحلیل کردند.

محققان نمرات استرس ژنتیکی را در میان افرادی که پس از زمان‌های استرس‌زا دچار حمله قلبی شده‌اند را با افرادی که در زمان‌های آرام‌تر دچار حمله قلبی شده‌اند و افرادی که هرگز دچار حمله قلبی نشده‌اند، مقایسه کردند.

افرادی که نمرات استرس ژنتیکی بالاتر از میانگین داشتند، ۳۴ درصد بیشتر از سایر زمان‌های سال در معرض خطر حمله قلبی بودند، حتی پس از اینکه محققان سایر عوامل خطر قلبی سنتی را در نظر گرفتند.

به گفته محققان، نمرات بالای استرس ژنتیکی افراد را بیشتر در معرض اضطراب و افسردگی قرار می‌دهد. داشتن اضطراب یا افسردگی تقریباً یک چهارم ارتباط بین استرس ژنتیکی و حملات قلبی ناشی از استرس را تشکیل می‌دهد.

ابوهاشم گفت: «غربالگری همه افراد از نظر استعداد ژنتیکی برای استرس امکان پذیر نیست، اما این یافته‌ها همچنان می‌تواند به شناسایی افراد در معرض خطر حمله قلبی با غربالگری اضطراب یا افسردگی کمک کند.»

وی در ادامه افزود: «اکنون می‌دانیم که عوامل خاصی باعث افزایش حملات قلبی در افرادی که در معرض خطر هستند وجود دارد. ما به طور بالقوه می‌توانیم آن افراد را با غربالگری‌ها و مداخلاتی مانند ورزش، یوگا، تمرکز حواس یا سایر رویکردهایی که با کاهش اضطراب و افسردگی و همچنین با کاهش خطر قلبی عروقی مرتبط است، هدف قرار دهیم.»