علائم واریس

بیماری واریس شبیه یک کوه یخ است که قسمت اعظم آن زیر پوست فرد قرار دارد و با چشم قابل دیدن نیست، به همین دلیل انجام سونوگرافی، هم به صورت ایستاده و هم به صورت خوابیده برای تشخیص این بیماری ضروری است.

یک فلوشیپ فوق تخصصی اقدامات قلبی عروقی، در خصوص واریس به گفتگو پرداخت.

به گزارش مشرق، وهاب برادران، در برنامه ضربان شبکه سلامت سیما، گفت: با شنیدن اسم واریس، داشتن رگ‌های نازک و تیره بر روی سطح پوست پا، تداعی می‌شود، اما واریس علائم متعددی دارد و با بررسی آنها توسط پزشک، ممکن است واریس یا نارسایی وریدی مزمن تشخیص داده شود.

وی به علائم واریس یا نارسایی وریدی مزمن اشاره کرد و افزود: کرامپ و دردهای شدید عضلانی در شب، احساس سنگینی در پا پس از یک روز فعالیت بدنی، اگزما و خارش مقاوم به درمان، تورم پا در هنگام روز که با استراحت شب برطرف می‌شود و تغیر رنگ پوست پا (پای چرمی) را شامل می‌شود.

برادران ادامه داد: بنابراین برای تشخیص واریس، لازم نیست که رگ‌های واریسی در سطح پا مشخص باشند. در صورت وجود هر کدام از این علائم، فرد مشکوک به بیماری نارسایی مزمن وریدی خواهد بود.

وی گفت: رگ‌هایی که خون را از پا به قلب می‌رسانند دو نوع هستند؛ رگ‌های سافن بزرگ و کوچک. هر رگ سافن، ۱۰ تا ۲۰ عدد دریچه لانه کبوتری دارد که باعث می‌شوند خون تنها به سمت قلب حرکت کند و به سمت پا بازنگردد. این دریچه‌ها بسیار ظریف هستند و اگر مشکلی برای آنها ایجاد شود، مقداری از خون به سمت پا بازمی‌گردد و ما به این پدیده بیماری مزمن وریدی می‌گوئیم.

برادران افزود: بیماری واریس شبیه یک کوه یخ است که قسمت اعظم آن زیر پوست فرد قرار دارد و با چشم قابل دیدن نیست، به همین دلیل انجام سونوگرافی، هم به صورت ایستاده و هم به صورت خوابیده برای تشخیص این بیماری ضروری است.

وی در خصوص علل دیگر ایجاد نارسایی مزمن وریدی گفت: یکی دیگر از عوامل ایجاد کننده این بیماری، فشار بالای ریه است. این مشکل به طور معمول توسط اکوکاردیوگرافی تشخیص داده می‌شود. اگر فشار ریه بالا باشد، خون به خوبی از سمت پا به قلب باز نمی‌گردد، که باعث ایجاد نارسایی مزمن وریدی (واریس) و در طولانی مدت زخم‌های مزمن وریدی می‌شود.

این متخصص قلب افزود: مهم‌ترین عامل پیش بینی کننده بیماری واریس، ژنتیک فرد است و افرادی که در خانواده درجه یک خود سابقه واریس دارند، با احتمال بیشتری علائم واریس را تجربه خواهند کرد. در عین حال افرادی که وزن بالایی دارند، یا اجسام سنگین بلند می‌کنند (مانند ورزش‌های وزنه برداری و کشتی)، افراد بی تحرک، افراد مسن، افراد سیگاری و دارای سابقه شکستگی پا، بیشتر دچار واریس می‌شوند.

وی در خصوص راه‌های جلوگیری از واریس گفت: نشستن و یا سر پا ایستادن‌های طولانی مدت را محدود کنید و حتماً پیاده روی را در برنامه روزانه خود قرار دهید و اگر سیگار می‌کشید، ترک کنید.

این فلوشیپ بیماری‌های قلبی عروقی توصیه کرد: اگر سبک زندگی و کاری شما ایجاب می‌کند که برای مدت طولانی پشت میز و یا سرپا باشید، توصیه می‌شود برای جلوگیری از بیماری واریس، از جوراب واریس استفاده کنید.