عصر ایران؛ مهرداد خدیر- جام جهانی فوتبال/ 2022 به میزبانی شایستۀ قطر به عادلانهترین شکل ممکن به پایان رسید چون هم افتخارات لیونل مسی کامل شد و هم از لذت هنرنمایی «امباپه» محروم نشدیم. (خودم را میگویم چون دوست داشتم امباپه گل بزند ولی آرژانتین قهرمان شود! سه بار هم زد ولی باز مسی برد و چه بهتر از این؟!)
مسی حالا از حیث موفقیتها و شاید محبوبیت به دیهگوی مارادونای فقید پهلو میزند و این جام برای ستارۀ کمرو و درونگرا با روحیات کودکانه، همانی است که کم داشت و گرنه باقی همه را داشت.
نه این نویسنده فوتبالنویس است نه این یادداشت، ورزشی و چنانکه از عنوان برمیآید برای بیان این گزاره یا مدعاست که برندۀ واقعی یا فرافوتبالی جام جهانی 2022 قطر، خود قطر است. کشوری در همسایگی ما در خلیج فارس و جام جهانی در حالی در آن برگزار شد که شاید تا سالها بعد چنین رخدادی در نزدیکی ما حادث نشود و افسوس که از خیل دو میلیون گردشگری که در این یک ماه در قطر بودند گویا کسی حاضر نشده به کمی آن طرفتر- جزیره زیبا و مرجانی کیش ما- سری بزند و این فرصت استثنایی هم از دست رفت. با این وصف، اگر می گوییم برندۀ واقعی قطر بود به خاطر جذب جمعیتی نیست که نزدیک به شمار باشندگان خودشان بود چرا که هر جای دیگر هم برگزار میشد جذب میکردند.
همچنین نه به این خاطر که مثل دهۀ 60 به دنبال ردپای سرمایهداری و استکبار جهانی در جام جهانی فوتبال باشیم که چنانچه در یادداشت دیگری آمده «فوتبال علیه دشمن نیست» و نواصولگرایی ایرانی هم امسال به دلایل کاملا خاص فوتبالدوست شده بود و دیگر آن را وسیلۀ تخدیر و تحمیق نمیدانند.
جام جهانی فوتبال برای لذتبردن است. ورزشسادهای که همه از آن سر در میآورند و حتی کسانی که هیچ نسبتی با توپ و بازی ندارند دربارۀ کیفیت بازیکنان و چینش آنان در زمین نظر میدهند و موضوعی است برای گفتوگو و همدلی فارغ از طبقه و مذهب و قوم و زبان و خود فوتبال اساسا انگار یک ایدیولوژی شده و ساختار فیفا هم مثل کلیسای کاتولیک پاپی دارد آن بالا که حالا آقای اینفانتینوست که اگرچه طمأنینه و نفوذ و ابهت سپ بلاتر -رییس سوییسی سابق- را ندارد (چندان که کتانی پوشیدن رییس فعلی با کت و شلوار اسباب استهزا میشود) اما جایگاه رییس فیفا چنان است که اگر جلوتر از امیر قطر و رییس جمهوری فرانسه هم گام بردارد پروتکلی نقض نشود. شمار اعضای نهاد متبوع او هم از سازمان ملل فزونتر است یا میتواند روسیۀ قدرتمند و میزبان جام جهانی قبلی را با ترفندی به بهانۀ تجاوز به اوکراین کنار بگذارد.
به سبب میزبانی فوقالعاده قطر هم نیست که حاصل 200 میلیارد دلار هزینۀ بیسابقه در جام جهانی است؛ ثروتی که البته بخش معتنابه آن به لطف درآمد گاز میدان های مشترک با ما در پارس جنوبی فراهم آمده است (و این آخری را که خواندید اگر دریغادریغ هم بگوییم جا دارد).
نکته اینجاست که دیروز 18 دسامبر یا 27 آذر روز ملی قطر بود و قطریها در روز ملی خود جشنی جهانی برگزار کردند. انتقال زمان بازیها از خرداد و تیر به آذر هم اگرچه با توجیه هوای مناسب به جای گرمای خرداد و تیر صورت پذیرفت اما بهواقع برای آن بود که فینال در روز 27 آذر یا 18 دسامبر برگزار شود. تقویم فیفا به میزبانان سابق این مجال را را نمیداد تا مثلا فینال جام جهانییی که در آمریکا برگزار شد با روز استقلال شان یا در فرانسه با روز پیروزی انقلاب مقارن شود و اگر در دوره ای رخ داده تصادفی است. دربارۀ قطر اما این نه یک اتفاق و حُسن تصادف که کاملا برنامهریزی و آگاهانه و شاید فراوان هزینه شده بود. مناسبت دیگر 18 دسامبر هم روز جهانی زبان عربی است (با انتخاب و تعیین یونسکو).
در سالهای قبل سفارتخانههای قطر در پایتخت های جهان از 18 دسامبر به عنوان «سال روز نهادنِ سنگ بنای تأسیس به دست شیخ جاسم محمد بن ثانی در سال 1878 میلادی» یاد می کردند هرچند که قطر امروز با دولت مدرن آن شناخته میشود و قدمت آن با نگاه مدرن کمتر است.
امسال اما 18 دسامبر را با فینال جام جهانی جشن گرفتند و اوج جشن هم آنجا بود که امیر قطر عبای عربی یا ردایی بر تن مسی پوشاند و تمام تصاویر مسی با جام با همین عبا یا ردا ثبت شده و از این حیث جام جهانی 2022 را کاملا متفاوت و خاص ساخته است.
همکار خوزستانی ما هم توضیح داده نام اختصاصی این ردای عربی «بِشت» است؛ قطیفهای که چون عبا بر دوش اندازند.
جام به آرژانتین و مسی رسیده ولی کی فراتر از فوتبال برنده شده؟ جز قطر که جدای درآمدهای اعلام شده با «برگزاری فینال در روز ملی خود و نه تقویم فیفا مثل ادوار پیش» برند خود را به رخ جهان کشیده و با اتکا به ورزش، سیاست و رسانه و نه سخت افزار و مؤلفههای سنتی تصویر دیگری ترسیم کرده است ولو با نگاه عمیقتر آه از دل آدمی برآید که چرا از درآمد گاز بیشتر از ما در میدان مشترک سهم میبرند؟
تازه مدارک برق صنعتی،برق خودرو ،برق درجه۳ساختمان هم دارم،
گواهینامه جرثقیل هم دارم
دوست دارم بدون دغدغه زندگی کنم،بدون ترس از دست دادن ارزش پول و حقوقم
1. با نگاه مدرن به تکنولوژی های جدید داره توسعه و زیرساخت توسعه ایجاد می کنه.
2. برند اسلامی و البته انقلابی خودش رو داره با حمایت از فلسطین و اخوان المسلمین و حماس (و حتی جنبش طالبان) حفظ می کنه.
3. درعین حال با ایران و عربستان و امریکا و چین و ترکیه و ... دیپلماسی متوازن داره.
4. در حوزه تجارت بین الملل قطر ایرویز رو مطرح کرده و به زودی شهر آینده لوسیل و ... بهش اضافه می شه و این یعنی قطر تا سالیان آینده برای ما دست نیافتی خواهد شد ولو با جمعیت 3 میلیونی غالبا مهاجر و سرزمین کوچک اما ...
قطر میزبان خوبی بود و جای تشکر دارد قطر یاد گرفت شرکت های چند ملیتی می توانند به راحتی میزبانی کنند ورزشگاه موقت بزنند و بعد باز کنند و ببرند قطر فهمید تماشاچی ها می توانند لباس عربی نداشته باشند نوشیدنی بخورند در کنار آنها زندگی کنند.
اما همزمان قطر در کنار این پیروزی ها ۲ تا گل هم خورد کارگران خارجی در قطر از حقوق برابر انسانی برخوردار نبودند و همچنین قطر به معاون پارلمان اروپا از یونان ۶۰۰ هرار یورو رشوه داد.
قطری ها تنبیه شدند تا یاد بگیرند به حقوق بشر احترام بگذارند و رشوه ندهند.
اما در کل جام جهانی برای قطر درس های زیادی داشت.
میزان برداشت روزانه قطر 625 مترمکعب در روز و ایران 705 متر مکعب در روز هست که نشون میده برداشت ما 80 مترمکعب بیشتره. در حالی که فقط 38 درصد پهنه مساحتی این میدان در ایرانه.
ضمنا قطری ها با جذب سرمایه گذاری خارجی، در حال افزایش میزان برداشت هستن ولی نهایتا بتونن به 800 میلیون برسن. ولی ایران هم با جذب سرمایه گذاری خارجی قراره میزان برداشت رو به 1500 میلیون برسونه.
مخلص کلام برداشت روزانه ما بیشتر از قطره و در آینده هم این اختلاف عددی از 80 به 700 میرسه و تقریبا برداشت ما 2 برابر قطر میشه، گذاشت دوران برداشت بیشتر قطر. علت درآمد دلاری بیشتر قطر هم دقیقا جمعیت کم، فقدان صنعت و مصرف کم داخلی گاز هست که باعث میشه صادرات کنه اما ایران فقط نصف گاز برداشتی از پارس جنوبی رو در داخل مطرف میکنه و میزان کمتری برای صادرات باقی میمونه. مصرف گاز ایران 300 و مصرف گاز اروپا 500 هست، این نشون میده که مصرف گاز در ایران چقدر هست.
پس خواهشا اطلاعات قدیمی خودتون رو در مقاله جدید منتشر نکنید
قطر بزرگ بودن و بزرگ شدن را آموخت بدون اينكه سرزمين بزرگي داشته باشد
ماندگار در اذهان شد بدون اينكه سابقه چند هزار ساله داشته باشد
علت شادي شد بدون نگاه كردن به بعضي تنگ نظريها و تعصبهاي بيجا
ترسیدی بگی عبا و لباس روحانیت و بالتبع روحانیت رو اکرام کرده باشی؟
در ضمن طبق اطلاعات خبری آلمانی ما 220 میلیارد دلار قطر صرف برگزاری جام جهانی کرد نه آنکه جناب خدیر آورده ۲۰۰ میلیارد دلار، یعنی ده برابر هزینه جام جهانی چهار سال پیش در روسیه که تا آن موقع میگفتند گرانترین است و چه خبر است ۱۵ میلیارد دلار برای چهار هفته بازی فوتبال؟ میلیونها بازنشسته پیر روسی دارند از گرسنگی میمیرند...! البته در قطر مصرف آب و برق مردمش مجانی است، مالیات هم نمیدهند، هزینه های درمانی و سلامت هم مفت و مجانی!
حالا قطر با اینهمه خرج برای چهار هفته پخش فوتبال،ایکاش کمی برای دمکراتیزه شدن کشورش خرج میکرد و مردمش کمی آزادی بیان داشتند.
قطری ها مدام سعی دارند اعتبار و ارزش خودشان را با پول خرج کردن و تبلیغات بخرند که نمیشه! باعث ریشخند دنیا هستند! به قول ما ایرانیها قطر که روی جغرافیا اندازه سر سوزن است.
مرگ هزاران کارگر خارجی استثمار شده برای ساختن استادیوم های فوتبال هم جزو پیروزی و افتخار قطر حساب میشود؟
دربارۀ دموکراتیزه کردن هم به نسبت پادشاهی های سنتی تر مثل عربستان سعودی دموکراتیک تر است و اساسا چون بخش مهمی از جمعیت خارجی اند دغدغۀ غالب شاید نکتۀ مورد نظر شما نباشد. مرگ هزاران کارگر خارجی هم گزاره ثابت نشده ای است. مثل دیوار چین و اهرام ثلاثه نیست که دربارۀ این دومی مرحوم دکتر شریعتی معتقد بود با مرگ کارگران ساخته شده و قابل بررسی است و امیدواریم جناب دکتر مجید تفرشی سند پژوه که بازی ها را از نزدیک دیدند و مخالف میزبانی قطر به چند دلیل و یکی هم این مورد چنانچه در این باره تحقیق کرده اند و به نظر دیگری رسیده اند یا شاهدی نیافته اند نظر بدهند.
در قطر کشت گلخانه ای انجام می شود تبدیل زباله به انرژی برق انجام می شود و انواع کارخانجات رو به پیشرفت و رونق است و شیخ قطر با کاهش حقوق مردم قطر حقوق مهاجرین را افزایش داد و به آنها ارزش خاصی داد در قطر زن ها با یک شکایت ساده از همسر نیمی از خانه همسر و نیمی از حقوق او را صاحب می شوند و متعهد می شوند که طلاق نگیرند آنها سربازان ارتشی خود را در سطح بالایی آموزش می دهند و در تمام زمینه ها دقت زیادی می کنند
کاش کمی با مهربانی بدون کوچکترین قهر و کینه رفتار کنیم و به فکر پیشرفت باشیم
اما من هر چه دیدم فرهنگ غربی بود در کنار فرهنگ اسلامی عربی