چطور از آبله میمونی در امان بمانیم؟

شیوع فعلی گسترده آبله میمونی در حدود ۹۰ کشور جهان که فراتر از شیوع بوم‌گیر معمول آن در چند کشور آفریقای غربی و مرکزی است، باعث نگرانی درباره انتقال ویروس بیماری و پرسش درباره چگونگی حفاظت در برابر آن شده است.

پژوهشگران می‌گویند در حالی که شیوع بیماری همچنان ادامه دارد، به طور همزمان دانسته‌های بیشتری درباره چگونگی انتشار ویروس به دست می‌آید ، بنابراین هر فردی باید با دقت خطر بالقوه قرارگیری در معرض آبله میمونی را برای خودش در نظر بگیرد.

رفتارهای افراد را از لحاظ میزان خطرآفرینی برای انتقال ویروس آبله میمونی یکسان نیستند و می‌توان آنها را به چند رده تقسیم کرد.

در حال حاضر با توجه به اینکه اغلب موارد شناسایی‌شده آبله میمونی در جهان مربوط به مردان دارای آمیزش جنسی با مردان (MSM) بوده است که بسیاری از آنها دارای شرکای جنسی متعدد و ناشناس بوده‌اند، به نظر می‌رسد که انتقال ویروس بیماری در این افراد از طریق مواجهه جنسی رخ داده است. بنابراین مواجهه جنسی با فرد دارای عفونت آبله میمونی در رده اول از لحاظ خطرأفرینی برای انتقال بیماری قرار می‌گیرد و رعایت بهداشت و پرهیز جنسی می‌تواند خطر قرار گرفتن در معرض ویروس از این طریق را به حداقل برساند.

تماس طولانی‌مدت پوست به پوست از جمله در آغوش گرفتن و بوسیدن فردی که دارای عفونت است، نیز یک رفتار بسیار خطرآفرین از لحاظ انتقال ویروس آبله میمونی است.

در رده دوم رفتارهایی قرار می‌گیرند که خطر انتقال بیماری را افزایش می‌دهند، اما نه به شدت رفتارهای رده اول. زندگی کردن در یک خانه با شخصی که دارای عفونت است، خطر انتقال را افزایش می‌دهد. این امر به خصوص به این خاطر است که در چنین وضعیتی امکان تماس فرد با حوله‌ها، ملحفه‌ها و رواندازهای فرد دارای عفونت افزایش می‌یابد. شریک شدن در غذا یا دست دادن با فردی که دچار عفونت است هم ممکن است خطرناک باشد.

در رده سوم رفتارهای با خطرآفرینی کمتر قرار می‌گیرند مانند صحبت کردن با فردی دارای عفونت برای مدت طولانی که به علت تماس طولانی‌مدت چهره به چهره تا حدی خطرناک است. علت خطرناک بودن هم در چنین مواردی این است که قطرک‌های بزرگ تنفسی منتشرشده بوسیله افراد بیمار در محیط یک راه احتمالی دیگر انتقال ویروس هستند.

حضور در تجمع‌های پرازدحام وفشرده که فاصله‌گیری اجتماعی در آنها امکان‌پذیر نیست، ممکن است در صورتی که فرد در تماس با پوست غیرپوشیده دارای دانه یا ضایعه پوستی بیمار آبله میمونی قرار گیرد، باعث انتقال ویروس شود. بنابراین، در صورت حضور در چنین تجمع‌هایی باید از لباس‌های کاملا پوشیده استفاده کنید تا تماس پوست به پوست به حداقل برسد.

بالاخره در رده چهارم رفتارهایی هستند که بعید است تاثیری در انتقال ویروس آبله میمونی داشته باشند، مثلا عبور پیاده از جلوی کسی آبله میمونی دارد.

انتقال ویروس آبله میمونی از طریق آب در استخر شنا یا وان هم نامحتمل است. البته در چنین محل‌هایی افراد لباس کامل ندارند و ممکن است در تماس فیزیکی مستقیم با حوله‌ها یا سایر افراد قرار گیرند بنابراین باید همیشه مراقب اطرافتان باشید

همچنین به طور کلی استفاده از مکان‌های عمومی که ممکن است در آنها سطوح سخت را لمس کنید مثلا ایستگاه‌های مترو، سالن‌های ورزشی یا توالت‌های عمومی خطر چندانی از لحاظ انتقال ویروس ندارد. اما حتی در این موارد نیز شستن مکرر دست‌ها با آب و صابون یا استفاده از مواد ضدعفونی‌کننده بروی سطوحی که زیاد لمس می‌شوند، فکر خوبی است.

منبع: همشهری آنلاین

بیشتر بخوانید:

تفاوت‌های آبله مرغان و آبله میمونی

شناسایی فرد مشکوک به آبله میمونی در مازندران // علوم پزشکی بابل: نتیجه حتمی 3 روز دیگر مشخص می شود

تماشاخانه

پایان تک تازی گوگل / تصمیمات دادگستری آمریکا چه بلایی سر گوگل می‌آورد (فیلم)

قسمت سوم : از کشف نوشیدنی‌های تند رومی‌ها تا قدیمی‌ترین طلسم‌ها در دانمارک (فیلم)

فیلم های دیگر