در میان نزدیکان خود فردی نابینا دارید یا به دنبال داستانی ساختارگرا، جریان‌گریز، سورئال و شاید کمی عجیب و غریب می‌گردید " راهنمای مردن با گیاهان دارویی" را از دست ندهید.

عصر ایران - تعطیلات عید، فرصتی برای خواندن کتاب است. حال قرار است هر کدام از اعضای تحریریۀ عصر ایران، برای این زمان ویژه 3 کتاب را معرفی کنند. شاید کمکی باشد برای آنها که به مطالعۀ کتاب و گذران این روزها با خواندن علاقه دارند. 3 کتاب پیشنهادی مرثا والا :

کتاب هدیه خوبی است. با یک نوشته کوچک در گوشه بالای صفحات اولش و یک نام و امضا در زیر آن. اگر شما هم از آن خوره‌های کتاب به شمار می‌آیید برای چند روز باقیمانده عید به دنبال غرق شدن در میان ورق‌های کاغذی یا فایل‌های صوتی هستید و یا قصد خوشحال کردن دوستی کتابخوان را دارید، این سه کتاب پیشنهاد من است.

"راهنمای مردن با گیاهان دارویی اثر "عطیه عطارزاده"

"در طول هفده سال زندگی‌ام در خانهٔ دروازه‌دولت دو بار از آن خارج می‌شوم. اولین‌بار شش‌ساله‌ام. برف سبکی باریده و زمین لغزنده است. به‌محض شنیدن جیرجیر در آهنی، ترس و سوزشی خفیف به گلویم حمله می‌کند. دست مادر را محکم فشار می‌دهم و به ‌آرامی در وهمی تاریک و ناشناس قدم می‌گذارم که مجموعه‌ای است از بوها و صداها. باید در تاریکی مراقب جلوِ پاهایم باشم. بعد از هر قدم چند ثانیه‌ای مکث می‌کنم، به صداهای دوروبر گوش می‌دهم و از اتصالم با مادر و زمین که مطمئن می‌شوم قدم بعدی را برمی‌دارم".

آنچه خواندید بخش کوچکی از کتاب "راهنمای مردن با گیاهان دارویی" نوشته "عطیه عطار زاده" نویسنده و دانش آموخته سینماست.

کتاب به خوبی دریچه‌هایی از زندگی نابینایان را برای شما می‌گشاید و با برجسته کردن اهمیت عناصری مانند بو و صدا برای آنها، از دنیای وهم‌آلود و پر انزوای شخصیت داستان حرف می‌زند. داستانی که کشش و جذابیت‌های خود را دارد.

دختر جوانِ راوی داستان در اولین تجربه مواجه خود با دنیای معمولی مردم، عشق و نفرت را توامان تجربه می‌کند برای کشف دنیای نادیده خود قیام می‌کند.

داستان 117 صفحه‌ای "عطیه عطار زاده" پر از توصیف‌های خلاقانه و تعاریف تکان دهنده و حتی روانشناسانه است تا با شیوایی شما را با خود غرق کند و ذهنتان را به بازی بگیرد.

مرداب روح اثر "جیمز هولیس" رییس انستیتو "یونگ" واشنگتن و یکی از برجسته‌ترین روانکاوان یونگی

اگر فکر می‌کنید زندگی رویایی شما با زندگی کنونی‌تان فرق می‌کند، "مرداب روح" را بخوانید.

خواندن این کتاب را به کمال‌گرایانی توصیه می‌کنم تا هنگام مواجهه با گسست‌هایی مانند خشم، تضاد، غم و سوگ فرصت را غنیمت شمرده تا از رنج؛ موهبت بسازنند. آنهایی که معمولا در این مراحل شوکه، غمگین و عصبی می‌شوند و به نوعی خود را می‌بازند.

این کتاب مسیر پذیرش روزمره‌های زندگی را هموار می‌کند و رنج را وسیله‌ای برای رشد روحی می‌خواند. رنجی که در مراحلی از زندگی برای همگان رخ داده یا ظهور خواهد کرد.

تمایز رسیدن به "خوشبختی" و "معناسازی در زندگی" در این کتاب برایتان جذاب خواهد بود.

"صدایی که شنیده نشد" اثر علی اسدی و مجید تهرانیان به کوشش عباس عبدی/ محسن گودرزی

اگر به رویکرد تحقیقات و نظرسنجی علاقه دارید، "صدایی که شنیده نشد" را بخوانید. این کتاب نتیجه تحقیقات در دهه 50 شمسی با رویکرد "آینده‌نگرانه" است که پس از گذشت 4 دهه ارزش‌های خود را بیشتر نشان می‌دهد.

اطلاعات کتاب نگرش‌های مختلف مردم در دهه 50 شمسی را نسبت به موضوعات مختلف نشان می‌دهد و از جریان در حال رشد دین در لایه‌های زیرین جامعه می‌گوید.

این کتاب در ابتدا از برخورد کلی و سلیقه‌ای نخبگان و کارشناسان وقت با نتایج تحقیقات می گوید و می‌افزاید بسیاری از مقامات وقت نتایج تحقیقات را براساس نزدیکی نتایج آن با تصورات ذهنیشان می‌سنجیدند.

برای خوانندگان امروزیِ "صدایی که شنیده نشد" نگرش مردم پیش از انقلاب به مسایل زندگیشان نیز جذاب است.

با استناد به نظرسنجی‌های این کتاب این موضوع که مردم ایران زندگی خود را چگونه می‌دیدند و اتفاقاتی مثل اقتصاد و آینده آن را چگونه تعبیر می‌کردند نیز خالی از لطف نیست.

نگرش مردم ایران در دهه 50 شمسی به مقوله‌هایی مانند جنگ و انقلاب و چگونگی رخ دادن آنها نیز یکی از نقاط عطف "صدایی که شنیده نشد" محسوب می‌شود.