سواد زندگی؛ توسعه توانمندی های فردی/ جعفر محمدی - 2.5 میلیون سال پیش انسان هایی در آفریقا زندگی می کردند که مغزشان به آرامی در حال تکامل بود. هر چه می گذشت، بخش های مرتبط با ادراک، خلاقیت و خردمندی در مغز آنها و نسل های بعدی شان رشد بیشتری می یافت و پیشانی انسان، جلوتر می آمد.
روند تکامل مغز انسان، با روند رویدادهای بیرونی هم سرعت و هماهنگ بود؛ بین «رشد مغزی انسان» و «رشد اجتماعی و تکنولوژیکی و ...» یک همگامی تاریخی وجود داشت.
روند تکاملی مغز، پروسه ای کند و زمان بر است، به گونه ای که از 100 هزار سال قبل تا کنون، رشد خاصی شکل نگرفته و اصطلاحاً آخرین بروزرسانی مغز انسان مربوط به 1000 قرن پیش است!
مشخص است که سرعت زندگی در 100 هزار سال پیش بسیار کند بوده است. انسان اولیه که در شرق آفریقا می زیسته، با همان الگوهای زیستی پدر، جد و پدر جدش زندگی می کرد، کارهای اندکی برای انجام داشت، کمتر نگران گذشت زمان بود و تقریباً هیچگاه مجبور نبود دو کار را با یکدیگر انجام دهد یا دهها خبر و محتوا را در چند دقیقه محدود دریافت و تحلیل کند. مغزش نیز با این "روند کُند و با طمأنینه" همراه بود.
در این 100 هزار سال هر چند خود مغز پیشرفت خاصی نداشته اما دنیای بیرون از خود را بسیار پیشرفته کرده است.
هارتمورت رزا - جامعه شناس آلمانی - در کتاب معروف اش به نام "شتاب اجتماعی" می نویسد که از دوران پیشامدرن تا کنون سرعت جابجایی انسان 100 برابر شده است. سرعت ارتباطات 10 میلیون برابر و سرعت انتقال داده ها 10 میلیارد برابر!
نکته اینجاست که بخش اعظم این تحولات شگرف، در همین 200 سال اخیر رخ داده است و 200 سال در تاریخ چند میلیون ساله تکامل مغز، اساساً زمانی محسوب نمی شود.
نتیجه این است: مغزی با طمأنینه و به جا مانده از 100 هزار سال پیش با دنیایی جدید و بسیار سریع.
این وضعیت، یعنی عدم تطابق سرعت درونی با سرعت بیرونی، منشأ بسیاری از استرس ها، ناکامی ها، ترس ها، نزاع ها و مشکلات بشر امروزی است.
* در این درس جذاب با 12 پیشنهاد کاربردی آشنا خواهید شد تا بتوانید از سرعت زندگی بکاهید: اینجا را کلیک کنید.
*********
"سواد زندگی"، مدرسه آموزش های دانش پایه عصر ایران است.
کانال سواد زندگی در تلگرام:
@savadzendegi