پرخوری عصبی را با 7 گام موثر کنترل کنید

پرخوری عصبی یک راه مطمئن برای افزایش وزن است و این مشکل زمانی جدی تر می شود که شما مبتلا به دیابت، چاقی و یا فشار خون بالا نیز باشید.

به گزارش آوای سلامت به نقل ازwebmdافرادی که دچار پرخوری احساسی هستند، احساسات خود را با روی آوردن به غذا برطرف می ‌کنند. به عبارت دیگر به دلیل مسائل احساسی به خوردن رو می‌ آورند. با این حال توصیه هایی برای کنترل این عارضه وجود دارد:

فرق گرسنگی واقعی و احساسی را تشخیص دهید: گرسنگی احساسی می تواند ناگهان یا در اثر چند موضوع استرس زا ایجاد شود یعنی زمانی که نشانه های گرسنگی را ندارید و بدون فکر شروع به خوردن می کنید.

حس‌ های مختلف را بشناسید: یکی از دلایل این نوع خوردن ممکن است عصبانی شدن از چیزی باشد و این که به دنبال آرامش در غذا باشید. ممکن است عصرها یعنی زمانی که احتمال بودن با سایرین کمتر است، بیشتر احساس تنهایی کنید و با این بهانه که غذا آرامش ‌بخش است به آن روی بیاورید. بسیاری از افرادی که دچار خوردن احساسی هستند، می‌ خواهند خلا خود را با غذا پر کنند. ممکن است بعد از برگشت به خانه احساس استرس کنید و برای رفع این حالت، به دنبال غذا باشید. ترس و تردید دیگر عوامل بی ‌دلیل خوردن هستند. ممکن است هنگام ترس غذا را دوست قابل اعتماد خود بدانید.

غذایی که می ‌خورید و حسی که دارید را یادداشت کنید: احساس‌ های ناخوشایند خود را مشخص کنید و یاد بگیرید قبل از روی آوردن به غذا به عنوان منبع آرامش، چطور با احساسات مختلف مقابله کنید.

ورزش کنید: فقط ۱۰ دقیقه پیاده روی هنگامی که احساس می کنید می خواهید غذا بخورید، باعث کاهش میزان استرس شده و میل به خوردن را کاهش می دهد. ورزش می تواند به دلیل آزاد شدن اندورفین، خلق و خوی شما را تغییر دهد.

به طبیعت پناه ببرید: دسترسی به محیط ھای طبیعی و سرسبز اثر فوق العاده ای بر کاھش استرس و کاھش مقدار کورتیزول خون دارد. علاوه بر این می توانید با پیاده روی و داشتن فعالیت بدنی در طبیعت، انرژی بیشتری نیز بسوزانید و به تناسب اندام خود کمک کنید.

غذاهای ضد التهاب بخورید: روزانه ٩ واحد میوه و سبزی و در ھفته ٢ تا ٣ واحد ماھی ھای روغنی مصرف کنید. ھمچنین، از مواد غذایی غنی از فیبر مثل لوبیا و مغزھا استفاده کنید. به علاوه، بسیار مھم است که از مصرف مواد غذایی التھاب زا مثل چربی ھای ترانس، الکل، غلات تصفیه شده و فراوری شده و مملو از شکر و شیرینی، پرھیز کنی.

گزینه‌ های جایگزین پیدا کنید: اگر غذا خوردن شما از روی یکنواختی یا تنهایی است، روش ‌های دیگری برای گذراندن اوقات فراغت خود پیدا نمایید. تنهایی منجر به غمگینی و غم منجر به جدایی و کناره ‌گیری از مردم خواهد شد.